Η επόμενη μέρα σε ποιόν θα ανήκει;
Του Χρήστου Παπαδέα
Απ΄ότι φαίνεται, τουλάχιστον στο διαδίκτυο, η ακροδεξιά και οι λάτρεις των θεωριών συνομωσίας, έχουν κάνει καλή δουλειά. Ποντάροντας στο γεγονός ότι η πλειοψηφία του κόσμου ενημερώνεται από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ή έχει μια έντονη αμφισβήτηση για τις πληροφορίες που λαμβάνει ή αρέσκεται να ακούσει αυτό που του δίνει έστω και μια μεταφυσική απάντηση στις ανησυχίες του-η επιστήμη γι΄αυτούς είναι έξω από τον ορίζοντα τους- έχουν καταφέρει να διαπεράσουν αυτές τις θεωρίες περί μη ύπαρξης του ιού ή του δήθεν βιολογικού πολέμου που κάποιοι έχουν οργανώσει, οριζόντια, ανεξάρτητα πολιτικών απόψεων που έχει ο καθένας.
Ασυνείδητα δημιουργείται ένα ακροδεξιό ή και φασιστικό υπόστρωμα αντιλήψεων στο αποδέκτη αυτών των θεωριών χωρίς να γίνεται κατανοητή η στόχευση του.
Το παράδοξο σ΄αυτή τη ιστορία, είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία αντιλαμβάνεται το τι θα επακολουθήσει την επόμενη μέρα του κορωνοϊού, σε σχέση με τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, την ανεργία, την μείωση εισοδημάτων, τη κατάργηση δικαιωμάτων κ.λ.π,. Αλλά δεν κατανοεί αυτό που η πανδημία ανέδειξε δλδ τις συνέπειες από την αλόγιστη καταστροφή του περιβάλλοντος, τη διάλυση των δημόσιων υποδομών σαν αποτέλεσμα της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού, το γεγονός ότι διαφαίνεται η εξάντληση των πολιτικών της παγκοσμιοποίησης, ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας στηρίχτηκε – και τι ειρωνεία με τη στήριξη των οπαδών του νεοφιλελευθερισμού – στο δημόσιο σύστημα υγείας, ότι ακυρώθηκαν αναγκαστικά, στην πράξη οι σιδερένιοι κανόνες της ΕΕ, σαν απάντηση στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ότι αυτό το σύστημα που ζούμε, το καπιταλιστικό, έχει και……παρενέργειες!!!!!!
Η έλλειψη κατανόησης αυτής της πραγματικότητας, αποτέλεσμα του ακροδεξιού υποστρώματος αντιλήψεων που έχει δημιουργηθεί, οδηγεί την αναζήτηση των αιτιών ή και της διεξόδου, σε κατευθύνσεις που είναι η ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα της ακροδεξιάς και του φασισμού. Π.χ. ο φόβος για “εξαφάνιση του έθνους”, με το “σχέδιο για μεταφορά μεταναστών στη χώρα μας”, της “θρησκείας μας με την έλευση των μουσουλμάνων”, κ.λ.π. με τρόπο που δεν γίνεται αντιληπτός από τους εκφραστές τους, που μπορεί να μην έχουν και καμία σχέση με την ακροδεξιά και το φασισμό. Ας δούμε τις συγκεντρώσεις που γίνονται αυτές τις μέρες, με πρωτοβουλία ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων με λάβαρα και σημαίες και ποιο είναι το περιεχόμενο τους. Για αυτούς όλους οι αιτίες που γεννάνε τη προσφυγιά και τη μετανάστευση, δεν υπάρχουν. Γιατί αν τις αναγνωρίσουν ακυρώνεται όλο το αφήγημα τους.
Έτσι με αυτό το ύπουλο τρόπο η ακροδεξιά και ο φασισμός βάζει σε κίνηση κοινωνικές δυνάμεις, που προωθούν δικές του πολιτικές, χωρίς κατ΄ανάγκη να τον αποδέχονται πολιτικά η εκλογικά.
Σήμερα, μέσα στη πανδημία, ένας ανελέητος και όχι μόνο, ιδεολογικός πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη με στόχο την πρωτοκαθεδρία στις ιδέες που θα κυριαρχήσουν αλλά και πολιτικές που θα επιδιωχθούν μετά τη κρίση, με κύριο γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Εξ άλλου η ιστορία δείχνει ότι σε κάθε κρίση η επιδίωξη του κεφαλαίου αυτή ήταν. Σε αυτό το πόλεμο το θηρίο του φασισμού παραμονεύει-η ιστορία ειρωνεύεται μερικές φορές, όπως τώρα που γιορτάζουμε τα 75 χρόνια από το τέλος του β΄ παγκόσμιου πόλεμου, 75 χρόνια από τι μέρα που ο κόκκινος στρατός κάρφωσε τη κόκκινη σημαία στη καρδιά του τέρατος, βλέπουμε να σηκώνει πάλι κεφάλι- όπως κάνει πάντα σαν εφεδρεία του συστήματος. Σε αυτό το πόλεμο ενάντια στο φασισμό και στον ολοκληρωτισμό που σχεδιάζουν, όποιος ολιγωρήσει, θα είναι υποχρεωμένος να ξαναζήσει την ιστορία.
Η αντιμετώπιση του θέλει αγώνα, θέλει σχέδιο, θέλει ρεαλιστική διέξοδο που να πατάει στο σήμερα και τις ανάγκες, ανοίγοντας δρόμο για το μέλλον. Το αισιόδοξο στοιχείο φάνηκε στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις. Και αυτό δεν ήταν ούτε η μαζικότητα, ούτε η πειθαρχία στα μέτρα προστασίας. Το αισιόδοξο μήνυμα το έστειλε το ίδιο το σύστημα με το τρόπο που αντιμετώπισε τις συγκεντρώσεις. ΦΟΒΟΣ για το ποια μπορεί να είναι η αντίδραση του λαού αύριο, όταν θα περάσει η μπόρα και θα έρθει ο λογαριασμός. Ε, αυτό το ΦΟΒΟ εμείς πρέπει να το κάνουμε ΠΑΝΙΚΟ.
Το αύριο και αυτό που ετοιμάζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις, η αντιμετώπιση του φασισμού που σηκώνει πάλι κεφάλι-η Αριστερά είναι η κατ΄εξοχήν αντιφασιστική δύναμη- η ανάγκη να στηριχθούν τα λαϊκά στρώματα, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη κοινή δράση και τη συμπόρευση της αριστεράς ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Η Αριστερά μεγαλούργησε όταν ακούμπησε και αφουγκράστηκε τις ανάγκες του λαού. Σήμερα με άλλους όρους, μέσα από τη κρίση της πανδημίας επιβεβαιώνονται και δικαιώνονται πολιτικές της θέσεις. Στο χέρι μας είναι να μη χαθεί πάλι η ευκαιρία, γιατί κάποιοι θα διαλέξουν να μην σκεφτούν τις ανάγκες του λαού, αλλά, τη προσωπική , ή, κομματική δικαίωση. Μπορεί κάποιος να πει με σοβαρότητα ότι αυτό που προέχει σήμερα είναι η καθαρότητα των ιδεών μας; Σκεπτόμαστε ότι η καθαρότητα των ιδεών δεν μπορεί να καρποφορήσει σε ένα έδαφος με κατεστραμμένη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα; Μπορούμε να μένουμε χωρισμένοι και ανταγωνιζόμενοι όταν δίπλα μας ο κόσμος υποφέρει;
Άντε να κάνουμε μια προσπάθεια αν θέλουμε να λέμε ότι ανταποκρινόμαστε στον ιστορικό μας ρόλο σαν Αριστερά.
Ο Χρήστος Παπαδέας είναι στέλεχος του Αριστερού Ρεύματος και της ΛΑΕ
