Η ανατίναξη της γέφυρας της Κριμαίας: Κήρυξη πολέμου; (του Θέμη Τζήμα)

Τα ξημερώματα, όπως δείχνουν οι πρώτες πληροφορίες, ένας βομβιστής αυτοκτονίας ο οποίος οδηγούσε βυτιοφόρο γεμάτο με τόνους εκρηκτικών, ανατίναξε ίσως το πιο εμβληματικό έργο της περιόδου Πούτιν: τη γέφυρα των Στενών του Κερτς που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία.

Η αποτίμηση των ζημιών που προκλήθηκαν θα χρειαστεί κάποιο καιρό, ωστόσο τουλάχιστον για ένα διάστημα ορισμένων εβδομάδων, η γέφυρα θα βρίσκεται εκτός λειτουργίας. Η βομβιστική επίθεση θα προκαλέσει προβλήματα στην Κριμαία, τη στρατιωτική σημασία των οποίων δεν μπορούμε ακόμα να εκτιμήσουμε. Είναι σαφές όμως ότι πρόκειται για την πλέον ευθεία πρόκληση προς τον ίδιο τον πρόεδρο Πούτιν, από την πλευρά της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ.

Αν επιβεβαιωθούν οι πρώτες πληροφορίες, χωρίς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, με μια πολύ ξένη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα πρακτική, η οποία θυμίζει αρκετά ενέργειες Ταλιμπάν και Ιάπωνες καμικάζι, οι Ουκρανοί πέτυχαν να χτυπήσουν την Κριμαία, δηλαδή βαθιά μέσα στα ρωσικά (κατά την ίδια τη Ρωσία) εδάφη. Τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα για όλους, αν αποδειχτεί ότι χρησιμοποιήθηκαν μεγάλου βεληνεκούς πύραυλοι που δόθηκαν από τη Δύση στους Ουκρανούς.

Ουκρανοί αξιωματούχοι, ήδη προσθέτουν στο χτύπημα αυτό, το προηγούμενο κατά του πλοίου «Μόσκβα», «αναρωτώμενοι» τι έπεται. Μάλιστα, πρέπει να συνυπολογίσουμε σε όλα αυτά τη δήλωση Ζελένσκι περί ανάγκης προληπτικού πλήγματος από το ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, τις πληροφορίες περί επαφών Ηνωμένου Βασιλείου-Ουκρανίας επί Μπόρις Τζόνσον για την απόκτηση βρώμικης πυρηνικής βόμβας από την Ουκρανία και φυσικά το χτύπημα κατά των αγωγών Nord Stream.

Ο πρόεδρος της ρωσικής Δούμας ήδη μίλησε για «κήρυξη πολέμου χωρίς όρια», ενώ αντίστοιχες δηλώσεις έγιναν και από άλλους Ρώσους αξιωματούχους. Η Μαρία Ζαχάροβα αναφέρθηκε σε απόδειξη της «τρομοκρατικής φύσης του καθεστώτος του Κιέβου». Αν το σενάριο της πυραυλικής επίθεσης αποδειχτεί το σωστό, τότε θα έχουμε καταπάτηση από το ΝΑΤΟ κάθε ρωσικής κόκκινης γραμμής.

Είναι εντυπωσιακό ότι μέχρι και σήμερα, η ρωσική πλευρά, παρόλη την υπεροπλία της, δεν έχει προβεί σε αντίστοιχης έκτασης και πολιτικής σημασίας χτυπήματα. Η κήρυξη της επιστράτευσης, η ουκρανική αντεπίθεση δεν άλλαξαν τον, αρκετά μετρημένο για τα δεδομένα ενός πολέμου, τρόπο διεξαγωγής επιχειρήσεων από τη ρωσική πλευρά. Οι επιθέσεις σε υποδομές της Ουκρανίας είναι ακόμα περιορισμένες και δεν έχουν δυσκολέψει ιδιαιτέρως έως καθόλου τον εφοδιασμό του Κιέβου με οπλικά συστήματα.

Τι θα πράξει λοιπόν το Κρεμλίνο; Θα επιμείνει στη γραμμή της «ήρεμης δύναμης» δηλαδή ενός πολέμου, πολύ μακριά από το «σοκ και δέος» των ΗΠΑ; Η πολιτική θέση του προέδρου της Ρωσίας, παρότι παραμένει ισχυρή, καθώς αυτός είναι που διεξάγει τον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 2.0», πλήττεται όσο σωρεύονται αναπάντητα πλήγματα.

Είναι προφανές για όποιον αντιλαμβάνεται το πώς και πόσο έχει προτεκτορατοποιηθεί η Ουκρανία από τις ΗΠΑ, ότι ένα χτύπημα κατά της εν λόγω γέφυρας δεν μπορεί να έλαβε χώρα, παρά μόνο με το πράσινο φως της Ουάσιγκτον. Πρόκειται για ένα γιγάντιο προβοκάρισμα κατά της ηγεσίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Φλερτάρουν ορισμένοι ηγετικοί κύκλοι των ΗΠΑ με τη γενίκευση του πολέμου και με ακόμα πιο άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ; Μάλλον ναι. Θα δούμε αν αυτή τη φορά, ο πρόεδρος της Ρωσίας θα σηκώσει το γάντι, με την κήρυξη πολέμου κατά της Ουκρανίας ή και με χτυπήματα τα οποία θα εμπλέξουν και νατοϊκές δυνάμεις. Βεβαίως, οι εντυπωσιακές κινήσεις δεν είναι του γούστου του Πούτιν, ωστόσο αντιμετωπίζει μια πραγματική πολιτική πίεση.

Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες μέρες ίσως μας βρουν με έναν ακόμα μεγαλύτερο πόλεμο από ό,τι φανταζόμασταν μέχρι προσφάτως.

  • Αναδημοσίευση από το kosmodromio.gr