“Ο αιώνας της ταπείνωσης” και η Ελλάδα (του Δημήτρη Καλτσώνη)

“Αιώνας της ταπείνωσης” ονομάστηκε από τον κινεζικό λαό η περίοδος που εκτάθηκε περίπου από τα μέσα του 19ου αιώνα (πόλεμοι του οπίου) μέχρι την ίδρυση της ΛΔ Κίνας το 1949, όταν η Κίνα υπέστη επανειλημμένα στρατιωτική εισβολή, λεηλασίες, ταπεινωτικές συνθήκες, διαμελισμό και έλεγχο των εδαφών της από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις της εποχής. Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ρωσία πότε ξεχωριστά και πότε από κοινού ρήμαξαν τη χώρα, δολοφόνησαν, βίασαν, έκλεψαν, κατέστρεψαν πολιτιστικούς θησαυρούς. Χρειάστηκε η ανατροπή του αυτοκράτορα, η επανάσταση, ο εμφύλιος, μια επώδυνη διαδικασία που διάρκεσε 40 χρόνια περίπου, για να μπορέσει η Κίνα να ανακτήσει την εθνική της ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια και να ορθοποδήσει βαθμιαία.

Το περιοδικό Politico χρησιμοποίησε πρόσφατα τον όρο “αιώνας της ταπείνωσης” για να χαρακτηρίσει την περίοδο στην οποία έχει εισέλθει η ΕΕ. Αφορμή αποτέλεσε η επιβολή εκ μέρους των ΗΠΑ δασμών ύψους 15% και των λοιπών εμπορικών και πολιτικών όρων που έθεσε ο Τραμπ. Θα πρέπει να προστεθεί η επιβολή της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών μέσω του ΝΑΤΟ είτε με τη χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκανία, την οποία ανέλαβε η ΕΕ.

Ωστόσο η χρήση του όρου “αιώνας της ταπείνωσης” είναι υπερβολική και μάλιστα παραπλανητική. Η ΕΕ προφανέστατα έχει εισέλθει σε μια περίοδο οικονομικής, τεχνολογικής, γεωπολιτικής παρακμής. Οι ΗΠΑ επιβάλλουν τα συμφέροντά τους και ο πόλεμος στην Ουκρανία προκλήθηκε από τους Αμερικανούς και για να κοπεί ο ενεργειακός ομφάλιος λώρος της ΕΕ με τη Ρωσία.

Όμως η ΕΕ δεν μετατράπηκε σε αποικία των ΗΠΑ. Η Δύση σύσσωμη παρακμάζει, είναι ο ηττημένος της παγκοσμιοποίησης έναντι του αφυπνισμένου γίγαντα, της Κίνας. Ο ισχυρότερος της Δύσης (ΗΠΑ) ρίχνει ένα μέρος των βαρών στους λιγότερο ισχυρούς συμμάχους του. Αλλά για να μην συντριβεί στις μυλόπετρες ΗΠΑ – Κίνας και προκειμένου να ανατάξει την οικονομική και γεωπολιτική ισχύ των βιομηχανικών της κολοσσών, η ΕΕ στρέφεται στη στρατιωτικοποίηση (επενδύοντας ακόμη και στα πυρηνικά όπλα), στην παραπέρα αφαίρεση των κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών. Η άνοδος της ακροδεξιάς θα ενισχύσει αυτή την πορεία.

Καθώς η Ελλάδα αποτελεί τον αδύναμο κρίκο της ΕΕ, θα επωμιστεί μεγαλύτερο βάρος και θα αναλάβει μεγαλύτερους κινδύνους εντός του ευρωενωσιακού καταμερισμού. Η ελληνική κυβέρνηση πρόθυμα συναινεί στην εκτόξευση των εξοπλισμών, στη συμμετοχή σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην Ουκρανία, στη Μ. Ανατολή, στις πολιτικές φτωχοποίησης υπονομεύοντας την ειρήνη, την εθνική κυριαρχία, την ευημερία του λαού.

Αλλά ο ελληνικός λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να συνδράμει σε αυτή την επιλογή που σημαίνει επέκταση των πολέμων, απειλή των κυριαρχικών δικαιωμάτων, εμβάθυνση της φτώχειας. Είναι σαφώς προτιμότερη η αποσύνδεση της τύχης της χώρας από τη γεωπολιτική περιπέτεια των ισχυρών της Δύσης. Όπως λένε οι Κινέζοι, όταν μαλώνουν οι τίγρεις, μείνε στην πλαγιά του βουνού να τις παρακολουθείς από μακριά.