Σχόλιο ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Εξεταστική επιτροπή για υποκλοπές: Πρακτικές Μαφίας ή μετεμφυλιακού κράτους;
Οι καταγγελίες του Χρήστου Ράμμου κατά τη διάρκεια της Εξεταστικής Επιτροπής για τις υποκλοπές θα προκαλούσαν σεισμό. Όμως, καταλήγει ένα ακόμα βρώμικο κεφάλαιο σε μια βρώμικη ιστορία καταπάτησης κάθε έννοιας της δημοκρατίας.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), απαντώντας μάλιστα σε ερωτήσεις της πλειοψηφίας, ανέφερε στην Επιτροπή πως έμαθε από τα πρακτικά της ΕΥΠ ότι ο φάκελος παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη καταστράφηκε (!) την ημέρα που ο τελευταίος έκανε την σχετική καταγγελία – δηλαδή στις 29 Ιουλίου – και λίγα εικοσιτετράωρα πριν το σκάνδαλο δει το φως της δημοσιότητας.
Κι όλα αυτά, ενώ στις 10 Αυγούστου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφηνε ήδη υπόννοιες για καταστροφή του σχετικού αρχείου, σαν κάτι φυσιολογικό, ενώ στα τέλη του ίδιου μήνα, ο νέος διοικητής της ΕΥΠ, διαβεβαίωνε κλιμάκιο της αξιωματικό αντιπολίτευσης ότι δεν έχει καταστραφεί τίποτα!
Οι ευθύνες των διοικητών της ΕΥΠ, τόσο του απερχόμενου Παναγιώτη Κοντολέοντα, όσο και του τωρινού Θεμιστοκλή Δεμίρη, αλλά και της αρμόδιας εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου, είναι βαρύτατες: ο μεν πρώτος για την καταστροφή αρχείου παρακολουθήσεων και οι δύο τελευταίοι για την άρνηση συνεργασίας με την ΑΔΑΕ, επικαλούμενοι… «απόρρητο» (απέναντι στην Αρχή που ελέγχει!). Οι δε πρακτικές της υπό τον απόλυτο έλεγχο του Κυριάκου Μητσοτάκη από την αρχή της πρωθυπουργίας του ΕΥΠ θα μπορούσαν να θυμίζουν τη μαφία που εξαφανίζει τα ίχνη της και επιβάλει «ομερτά» μετά από κάποιο έγκλημα. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα εγείρουν μνήμες από τις εποχές του μετεμφυλιακού κράτους, όταν παρακολουθούσε και «φακέλωνε» όποιον έκρινε και στη συνέχεια καίγονταν, καταστρέφονταν ή εξαφανίζονταν αυτά τα αρχεία.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η συζήτηση δεν αποκλείεται να εξαντληθεί (και εκτονωθεί) στην κοινοβουλευτική διαδικασία για να δικαιωθούν οι επιδιώξεις κυβέρνησης ή του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Εξάλλου, οι παρακολουθήσεις στην Ελλάδα από την ΕΥΠ μπορεί να ωρίμασαν – ή και σάπισαν – ως φρούτο τα τελευταία χρόνια, αλλά ο σπόρος τους έχει φυτευτεί αρκετά νωρίτερα, πριν τις αποδεδειγμένες παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη, με τις παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης και αγωνιστών του κινήματος.
Τα ΜΜΕ, η ΕΛΑΣ, οι δικαστικές αρχές και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ειδικά της μνημονιακής δεκαετίας, καλλιέργησαν τον μιθριδατισμό στην κοινωνία: “σταγόνα την σταγόνα”, οι παρακολουθήσεις έγιναν κανονικότητα. Έτσι σήμερα, ο παρακρατικός μηχανισμός του Μητσοτάκη παρουσιάζεται σαν “λογική εξέλιξη”.
Τέλος, το ότι μια τόσο σοβαρή καταγγελία δεν βρίσκει χώρο στα κεντρικά πρωτοσέλιδα ή δελτία ειδήσεων της συντριπτικής πλειονότητας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αγγίζει τα όρια του ανάξιου σχολιασμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σιωπή στην συγκάλυψη ενός τεράστιου σκανδάλου, ιδιαίτερα από θέση ευθύνης, είναι μόνο συνενοχή.
Το Γραφείο Τύπου 22.9.2022
