Μια ΑΛΛΑΓΗ αρχηγού κράτους χωρίς ούτε μία ψήφο είναι μια ιδανική ευκαιρία για να ξεκινήσει μια συζήτηση όχι μόνο στην αριστερά και στο εργατικό κίνημα, αλλά και στο ευρύτερο κοινό, σχετικά με τις συνταγματικές ρυθμίσεις της Βρετανίας.
Μπορούμε πραγματικά να είμαστε ικανοποιημένοι που δύο από τους τρεις κύριους πυλώνες της δομής πολιτικής εξουσίας μαζί με το Κοινοβούλιο του Westminster δεν έχουν εκλεγεί, δηλαδή ο αρχηγός του κράτους και η Βουλή των Λόρδων;
Έχει περάσει πολύς καιρός για να ολοκληρωθεί η δημοκρατική επανάσταση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1640 και αντιστράφηκε από την αντεπανάσταση του 1688, η οποία εδραίωσε την αποκατάσταση της μοναρχίας, της Βουλής των Λόρδων και της καθιερωμένης Εκκλησίας της Αγγλίας.
Συγκεκριμένα, η βασιλική οικογένεια συνεχίζει να χρησιμοποιείται για να συγκαλύψει την πραγματικότητα ενός οικονομικού και κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση μιας τάξης από μια άλλη και να συγκαλύψει την αιματηρή αυτοκρατορική κληρονομιά της Βρετανίας.
Σε όλο τον κόσμο, πόλεμοι κατάκτησης, κατοχής και λεηλασίας έχουν διεξαχθεί στο όνομα του βρετανικού στέμματος. Σήμερα, η κληρονομιά του βρετανικού ιμπεριαλισμού περιλαμβάνει τα εδάφη του στέμματος, μερικά από τα οποία σήμερα είναι από τους μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους όπου οι υπερ-πλούσιοι της Βρετανίας και άλλων μεγάλων καπιταλιστικών χωρών αποκρύπτουν τα τεράστια έσοδα των εμπορικών και εγκληματικών δραστηριοτήτων τους.
Μια άλλη κληρονομιά είναι η διαίρεση της Ιρλανδίας, όπου η πίστη στο βρετανικό στέμμα χρησιμοποιείται ως τοξικό όπλο για να εμποδίσει την επανένωση του νησιού σε μια δημοκρατία 32 κομητειών.
Στο εσωτερικό, η μοναρχία έχει αναπτυχθεί κυνικά για να προωθήσει τον τζινγκοϊσμό, τον μιλιταρισμό, τον ιμπεριαλισμό και μια ψεύτικη «εθνική ενότητα» και να υπονομεύσει την αντίσταση της εργατικής τάξης και του λαού στις πολιτικές της άρχουσας τάξης.
Συγκεκριμένα, τα γεγονότα μετά τον θάνατο της Ελίζαμπεθ Ουίνδσορ επιβεβαίωσαν τους εξαιρετικά στενούς δεσμούς μεταξύ της βασιλικής οικογένειας και των ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας, οι οποίοι δεν επιτρέπουν καμία αναφορά στα εγκλήματα πολέμου και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλείας της από την Κύπρο, την Κένυα και το Άντεν έως την Ιρλανδία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Αν και έχουν σημειωθεί δημοκρατικές πρόοδοι όσον αφορά την καθολική ψηφοφορία, την ίδρυση κοινοβουλίων της Σκωτίας και της Ουαλίας και την αποαποικιοποίηση στην πρώην αυτοκρατορία, οι λαοί της Βρετανίας και της κοινοπολιτείας με την εσφαλμένη ονομασία εξακολουθούν να μην ασκούν πραγματική κυριαρχία στις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν στις κοινωνίες μας.
Τα ατομικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που έχουμε κατακτήθηκαν από τη μαζική λαϊκή και ταξική πάλη – που ποτέ δεν παραχωρήθηκαν πρόθυμα από την άρχουσα τάξη και τη μοναρχία.
Στην Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία, πολλά από αυτά τα δικαιώματα αντιμετωπίζουν τώρα μια νέα απειλή από τη νέα κυβέρνηση των Συντηρητικών με επικεφαλής τη Liz Truss. Καθώς μεγάλο μέρος του καπιταλιστικού κόσμου διολισθαίνει προς την ύφεση και οι καπιταλιστικές αγορές αποτυγχάνουν όλο και περισσότερο να διασφαλίσουν την οικονομική και περιβαλλοντική ασφάλεια, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρηνική ανάπτυξη, η βρετανική άρχουσα τάξη ετοιμάζει μια νέα επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, τα συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και τις ζωτικές δημοκρατικές ελευθερίες της διαφωνίας και της διαμαρτυρίας.
Αυτή η επίθεση θα προωθηθεί από τα ίδια κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που έχουν κάνει τόσα πολλά για την προώθηση των μύθων της μοναρχίας, συμπεριλαμβανομένης της μονόπλευρης, μονόπλευρης και ιστορικά ρεβιζιονιστικής κάλυψης του θανάτου και της αντικατάστασης ενός μονάρχη.
Μόνο η πιο σταθερή και ενωμένη αντίσταση μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση της επερχόμενης επίθεσης από το μεγάλο κεφάλαιο και την κυβέρνησή του. Καθώς όμως η σκληρή πραγματικότητα επιβεβαιώνεται, η υστερία υπέρ της μοναρχίας εξασθενεί και η αντίσταση μεγαλώνει, πρέπει επίσης να αδράξουμε την ευκαιρία για να εγείρουμε σημαντικά συνταγματικά ζητήματα.
Η σημερινή ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, τυλιγμένη στο Union Jack, είναι απρόθυμη να αναλάβει οποιοδήποτε από αυτά τα ζωτικά καθήκοντα.
Από την πλευρά του, επομένως, το Κομμουνιστικό Κόμμα θα συνεργαστεί με αριστερούς και προοδευτικούς συμμάχους για να υποστηρίξει έναν εκλεγμένο αρχηγό κράτους. εθνικοποίηση της περιουσίας του στέμματος και χρήση της για το δημόσιο συμφέρον· κατάργηση της Βουλής των Λόρδων· ένα ομοσπονδιακό σύστημα στη Βρετανία με σημαντικές οικονομικές και χρηματοπιστωτικές εξουσίες και πόρους για τα σκωτσέζικα, τα ουαλικά, τα αγγλικά κοινοβούλια, τις περιφερειακές συνελεύσεις και την τοπική αυτοδιοίκηση· και ένα σύστημα ψηφοφορίας που παράγει αναλογική εκπροσώπηση στα κοινοβούλια και τις συνελεύσεις, κατά προτίμηση με ενιαία μεταβιβάσιμη ψήφο σε πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα χαιρετίζει επίσης την απόφαση του λαού και του κοινοβουλίου των Μπαρμπάντος να εγκαταλείψουν την Κοινοπολιτεία και να γίνουν δημοκρατία.
Προσβλέπουμε στην επικείμενη απόφαση του λαού της Τζαμάικα και άλλων μελών της Κοινοπολιτείας να καθαιρέσουν τον μη εκλεγμένο μονάρχη ως αρχηγό του κράτους τους και να διεκδικήσουν την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία τους.
Αυτές οι καθυστερημένες συνταγματικές αλλαγές θα πρέπει να αποτελέσουν αίρεση για τους λαούς της Βρετανίας. Μέχρι να εκδημοκρατιστούν ριζικά οι συνταγματικές ρυθμίσεις της Βρετανίας, θα χρησιμοποιηθούν για την προστασία του πλούτου και της εξουσίας των λίγων από τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των πολλών.
Αναδημοσίευση από την Morning Star
