Κατά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου οι γειτονιές της Πρωτεύουσας να τραγουδούσαν αυτό το λαϊκό άσμα περιγράφοντας τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιούσε ο λαός. Κανένας όμως δεν φανταζόταν ότι 82 χρόνια μετά το τραγούδι αυτό θα γινόταν και πάλι επίκαιρο. Φρόντισε γι΄ αυτό η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ που διαβιεί στα σαλόνια.
Συγκεκριμένα έχει διαμορφώσει αντίστοιχες συνθήκες ενεργειακής φτώχειας με την επιλογή της να συμμετέχει δια μέσω αντιπροσώπου σε έναν πόλεμο με την Ρωσία και να προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων με καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς της Ευρώπης.
Με την πρόσδεσή της στον αμερικανονατοϊκό άξονα «κατάφερε» επίσης ένα μεγάλο μέρος από τους λαούς της Ευρώπης να μην έχει καμία επιλογή για να περάσουν το δύσκολο χειμώνα παρά μόνο να παγώσουν και πιθανόν να πεινάσουν.
Την ίδια ώρα βέβαια οι μεγάλες επιχειρήσεις της ενέργειας είτε διασώζονται με «ζεστό» χρήμα από τον οβολό των πολιτών που καταθέτουν στους προϋπολογισμούς των κρατών είτε αυξάνουν δυσθεώρητα τις τιμές ώστε να διατηρήσουν τα υπερκέρδη τους.
Από αυτές τις επιλογές βέβαια δεν μπορούσε «να ξεφύγει» η πρόθυμη κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού ήταν από τις πρώτες που έτρεξε να τροφοδοτήσει τον πόλεμο με την παροχή στρατιωτικού οπλισμού στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου και να συμμετέχει στις κυρώσεις.
Στη συνέχεια «χρηματοδότησε» με τεράστια κεφάλαια τις εταιρίες ενέργειας μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής, την ίδια ώρα που τα νοικοκυριά ασφυκτιούσαν από την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά καταναλωτικά αγαθά και τα προϊόντα ενέργειας.
Αρνήθηκε επίμονα να στηρίξει τα εισοδήματα μέσω της αύξησης των μισθών και των συντάξεων και περιορίστηκε σε κουπόνια δίνοντας ουσιαστικά λίγα ψίχουλα στα λαϊκά στρώματα. Οι τελευταίες παρεμβάσεις της οδήγησαν στον διπλασιασμό σχεδόν της τιμής του ρεύματος χρηματοδοτώντας άμεσα με τεράστια ποσά τις ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής και διάθεσης.
Σήμερα ετοιμάζει το νέο μακάβριο σχέδιο με την επιβολή «πέναλτι» στους οικιακούς καταναλωτές που θα υπερβούν κάποιες κιλοβατώρες, γεγονός που θα διευρύνει την ενεργειακή φτώχεια που τα ελληνικά νοικοκυριά ήδη βιώνουν μετά την εφαρμογή των μνημονίων.
Αυτό που προωθεί η κυβέρνηση ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα χειμώνα που τα νοικοκυριά θα αδυνατούν να θερμανθούν. Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί και με την εκτίναξη του κόστους ζωής λόγω της ακρίβειας και την απουσία στήριξης των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων τότε ο λαός κινδυνεύει το χειμώνα και να παγώσει και να πεινάσει.
Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες ξεφυτρώνουν κινήματα και διοργανώνονται κινητοποιήσεις, που παρά την αντιφατικότητα στην σύνθεσή τους και τις διαφοροποιήσεις στα αιτήματα που προβάλλουν, το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι διεκδικούν λύσεις έξω από το πλαίσιο που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στη χώρα μας ακόμα φαίνεται ότι οι πρωτοβουλίες για την συγκρότηση ενός κινήματος που να θέσει επί τάπητος το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων καθυστερεί ανησυχητικά.
Όμως όπως η φύση έτσι και η ζωή αποστρέφεται τα κενά. Γι’ αυτό και ο υπαρκτός κίνδυνος αυτά να καλυφθούν από συστημικές δυνάμεις που επιδιώκουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, θα είναι μια εξέλιξη που πρέπει να αποτραπεί.
