από το Facebook του Γιάννη Καραχάλιου
Ο Ζελένσκι κάλεσε, χθες, όσους Ουκρανούς διαμένουν ακόμα στην περιφέρεια του Ντονιέτσκ να το εγκαταλείψουν άμεσα. Επί της ουσίας σηκώνει λευκή σημαία και η «σεμνή τελετή», τουλάχιστον όσον αφορά τη Νοτιοανατολική Ουκρανία, οδεύει προς το τέλος της.
Την ίδια μέρα ο βρετανικός “Guardian”, εφημερίδα-σημαιοφόρος της ευρωατλαντικής σταυροφορίας ενάντια στη Ρωσία, στο πρωτοσέλιδό του αναγνωρίζει, απερίφραστα, τη νίκη του Πούτιν και προειδοποιεί για επερχόμενους τριγμούς στο Δυτικό στρατόπεδο.
Αίφνης κυρίαρχο ζήτημα, πανευρωπαϊκά, γίνονται οι «αποκαλύψεις» της ιταλικής “La Stampa”, σύμφωνα με τις οποίες έγγραφα της ιταλικής ΚΥΠ αποδεικνύουν πως “ο Πούτιν οργάνωσε την πτώση του Ντράγκι μέσω του Σαβίνι”. (Ακόμα και οι «δικές μας» κυριακάτικες συστημικές εφημερίδες, που δεν φημίζονται για τα άμεσα αντανακλαστικά τους, πρόλαβαν αυτή τη φορά την «είδηση» με editorial, ειδικά αφιερώματα κ.ά.)
Επί της ουσίας τώρα: H “La Stampa” ανήκει στη FIAT, ιδιοκτησίας της διαβόητης οικογένειας Ανιέλι, την επιτομή της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής και διαφθοράς στη μεταπολεμική Ιταλία. Ο μεγαλοτραπεζίτης και δοτός πρωθυπουργός Ντράγκι αποτελεί, πασιφανώς, κεντρικό στήριγμά της οικογένειας. Εξού και η οργή της για την πτώση του.
Οι μυστικές υπηρεσίες της Ιταλίας, μόλις ξέσπασε ο θόρυβος, έσπευσαν να διαχωριστούν δηλώνοντας πως δεν προκύπτει από δικά τους έγγραφα και στοιχεία η καταγγελία της “La Stampa”.
Στα παραπάνω να προσθέσουμε πως η κυβέρνηση Ντράγκι έπεσε ουσιαστικά με πρωτοβουλία του Κινήματος 5 Αστέρων, από τη στιγμή που ο Ντράγκι και τα «μεγάλα αφεντικά» ξεκίνησαν τη διαδικασία σαλαμοποίησής του (αποσχίσεις βουλευτών κ.λπ.).
Οι διαμάχες του Ντράγκι με τον Σαβίνι και τον Μπερλουσκόνι ξέσπασαν για τη μοιρασιά του Ταμείου Ανάκαμψης (γύρω στα 200 δις). Ο «τραπεζίτης της καρδιάς του ευρω-ιερατείου», κατηγορήθηκε από τους κυβερνητικούς συνεταίρους του, πως φρόντιζε να δώσει το ζεστό χρήμα του Ταμείου στις τράπεζες και σε φίλους του μεγαλοεπιχειρηματίες (του φυράματος των Ανιέλι).
Τέλος, από την όλη ιστορία ευνοείται εμφανώς το ορίτζιναλ φασιστικό κόμμα, «Αδέλφια της Ιταλίας» -το μόνο που δεν μπήκε στη κυβέρνηση Ντράγκι- καθώς εισπράττει την οργή και τη δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική της, σε βάρος κυρίως των κομμάτων του Σαβίνι και του Μπερλουσκόνι.
Με την ευκαιρία, η πρόεδρος Τζόρτζια Μελόνι (πρόεδρος του φασιστο-κόμματος), δηλώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο και με κάθε ευκαιρία, την αφοσίωσή της στον Μπενίτο Μουσολίνι, την αμέριστη στήριξή της στον Ζελένσκι και στην Ουκρανία, και το απύθμενο μίσος της για τη Ρωσία του Πούτιν
