Ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγκάζεται να παραδεχθεί ότι οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας αντί να πλήξουν τη Ρωσία πλήττουν περισσότερο τις Ευρωπαϊκές οικονομίες.
Τα παραπάνω αναδεικνύονται παρά τις προσεγμένες διατυπώσεις του ταμείου.
Πιο συγκεκριμένα σε δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων αναφέρεται ότι το ΔΝΤ σημειώνει πως:
«Η ρωσική οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί λιγότερο από ότι προβλεπόταν το δεύτερο τρίμηνο, οι εξαγωγές αργού πετρελαίου και μη ενεργειακών προϊόντων διατηρούνται σε υψηλότερο επίπεδο από το προσδοκώμενο».
«Επιπλέον, η εσωτερική ζήτηση δείχνει μια ορισμένη ανθεκτικότητα χάρη στον έλεγχο των επιπτώσεων των κυρώσεων στον εσωτερικό χρηματοοικονομικό τομέα και η αγορά εργασίας πλήττεται λιγότερο από ότι προβλεπόταν».
Σημειώνει επίσης ότι η αύξηση του πετρελαίου προσέφερε τεράστια έσοδα στη Ρωσική οικονομία.
Στην άλλη πλευρά, σημειώνει ότι «οι επιπτώσεις του πολέμου στις κυριότερες ευρωπαϊκές οικονομίες ήταν πιο αρνητικές από ό,τι προβλεπόταν».
Οι εκτιμήσεις για την ανάπτυξη το 2022 αναθεωρήθηκαν προς τα κάτω για τη Γερμανία τη Γαλλία αλλά και την Ισπανία.
Κάτι που οφείλεται «στην αύξηση των τιμών της ενέργειας», «τη μείωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών», καθώς και «την επιβράδυνση της βιομηχανικής δραστηριότητας εξαιτίας των συνεχιζόμενων προσκομμάτων στις αλυσίδες εφοδιασμού και της ανόδου του κόστους των πρώτων υλών», κρίνει το ΔΝΤ.
Κλείνοντας το ΔΝΤ σημειώνει ότι η πιθανή πλήρης διακοπή του εφοδιασμού με ρωσικό φυσικό αέριο θα μείωνε «καθαρά» την ανάπτυξη στην ευρωζώνη το 2022 και το 2023. Θα ανάγκαζε στην πράξη τις ευρωπαϊκές χώρες να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια για τη χορήγηση ενέργειας με δελτίο και θα έπληττε καίριους τομείς της βιομηχανίας.
Αλλιώς τα περιμένανε λοιπόν και αλλιώς τα βρήκαν. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η ΕΕ όσο συνεχίζει να ακολουθεί τις αμερικάνικες επιλογές τόσο περισσότερο διογκώνει τα οικονομικά της προβλήματα τόσο περισσότερο μεγαλώνουν τα προβλήματα των Λαών της τόσο περισσότερο έρχεται πιο κοντά η πιθανότητα κοινωνικών εκρήξεων.
Στην ίδια μοίρα με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ και η Ελλάδα της οποίας οι σχέσεις με τη Ρωσία βρίσκονται στο χειρότερό τους σημείο.
Με βάση τα παραπάνω αναδεικνύεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της αν δεν θέλει να βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολα οικονομικά αδιέξοδα με τεράστιες επιπτώσεις στους Λαούς θα πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης, να απεμπλακεί από το άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, να άρει τις κυρώσεις, να αποκαταστήσει σχέσεις με τη Ρωσία και να επιδιώξει τον τερματισμό του πολέμου.
