Εάν αναλογιστούμε τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και την αποδοχή της λεγόμενης «Νατοϊκής ανάγκης» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η τελευταία σύνοδος επισφραγίζει την επιθετικότητα, την μεθοδική ολική στρατιωτική εξάπλωση της Νατοϊκής μηχανής στην Ευρώπη, αλλά και στον αραβικό κόσμο. Νέα μέλη πλέον Σουηδία και Φινλανδία, ενώ η επόμενη συνάντηση πετρομοναρχιών στην Σαουδική Αραβία σε λίγες μέρες, με Νατοϊκές ηγεσίες, ετοιμάζει το έδαφος για ειδικές συμφωνίες στρατιωτικών επιθετικών σχεδίων, κυρίως εναντίον του Ιράν.
Όπως είπε ο πρωθυπουργός μας «εκσυγχρονίζεται το ΝΑΤΟ και εμείς για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις της εποχής μας…»
Οι λέξεις «σταθερότητα και ασφάλεια» χάνουν το νόημα τους όταν οι εξοπλισμοί και οι πωλήσεις εξελιγμένων οπλικών συστημάτων (θαλάσσιων, εναέριων και εδάφους) μετατρέπονται σε ένα μεγάλο «πάρτι» για ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία κ.λπ.
Η Τουρκία παραγγέλνει εξελιγμένα αεροσκάφη Typhoon, αναβάθμιση F-16, Γερμανικά υποβρύχια. Την τελευταία μέρα της συνόδου, επίσημα η Ελλάδα καταθέτει το ενδιαφέρον της για το ακριβότερο (και ίσως το πιο προβληματικό) αεροσκάφος, το F-35. Ταυτόχρονα εκκρεμούν παραγγελίες σύγχρονων πλοίων επιφάνειας. Οι αγορές αυτές δεν υπηρετούν την αμυντική ικανότητα της χώρας αντίθετα εξυπηρετούν την δημιουργία ενός οπλοστασίου στην απόλυτη υπηρεσία των νατοϊκών πολεμικών προετοιμασιών και σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή μας.
Ο «Big boss» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού πουλά πανάκριβη ενέργεια στην Ευρώπη, οι πολεμικές του βιομηχανίες κάνουν χρυσές δουλειές, συντηρούν ελεγχόμενους (μέχρι τώρα) ανταγωνισμούς και κρίσεις σε Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή. Οι περιφερειακοί πόλεμοι, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η διαφαινόμενη κρίση Κίνας Ταϊβάν, οι πολεμικοί Ισραηλινοί σχεδιασμοί σε βάρος του Ιράν με συμμετοχή αραβικών μοναρχιών, οι εντεινόμενες κυρώσεις σε 40 χώρες! μέλη του ΟΗΕ (Κούβα, Βενεζουέλα, Υεμένη, Νικαράγουα, Ιράν και δεκάδες άλλες χώρες) είναι η ένδειξη της πιο απάνθρωπης ιμπεριαλιστικής πολιτικής γενοκτονίας εναντίων λαών που δεν συμμορφώνονται προς «τας υποδείξεις».
Για μια ακόμα φορά η καπιταλιστική κρίση στην πιο βαθιά και παρακμιακή της μορφή βρίσκει λύσεις μέσα από πολέμους και την αναβίωση νεοναζιστικών και φασιστικών μορφωμάτων ως «βαλβίδες ασφαλείας» για να κρατηθεί ζωντανή.
Η μιντιακή δικτατορία των κυρίαρχων μέσων εδώ και χρόνια αναμασά το ίδιο σύνθημα: «άλλο ένα χαστούκι για τον Σουλτάνο από τους συμμάχους». Κατάπιαν την γλώσσα τους μετά την ανάδειξη της Τουρκίας σε κυρίαρχο γεωπολιτικό παίκτη που μετατρέπεται σε εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ στην Ευρασία, στο Ανατολικό Αιγαίο, στα Βαλκάνια, στην Βόρεια Αφρική και συνεχίζει…..Η Τουρκία επίσημα έχει μετατραπεί στον «νατοϊκό άσο» της Ουάσιγκτον.
Η σύγχρονη νέο οθωμανική ελίτ, αναδεικνύεται κυρίαρχος του παιχνιδιού και του παζαριού με Σουηδία και Φινλανδία με «επόπτη» τον ανεκδιήγητο Στόλτενμπεργκ , όπου σπάει τις στρατιωτικές κυρώσεις εναντίoν της και υποχρεώνει τα κοινοβούλια των δυο σκανδιναβικών χωρών να ψηφίζουν και να εφαρμόζουν «αντιτρομοκρατικούς νόμους» για τους αντιφρονούντες του Τουρκικού καθεστώτος, με μηχανισμό εποπτείας που θα παρακολουθεί τις σχετικές πτυχές των νέων δεδομένων στις χώρες τους. Να που και οι βόρειοι «σύμμαχοί» μας εισέπραξαν γεωπολιτικό μνημόνιο από την Τουρκία!
Η Αριστερά δεν έχει την πια την πολυτέλεια να διασπάται, να κατακερματίζεται και να «αυτοεπιβεβαιώνεται» στον μικρόκοσμό της. Πολύ περισσότερο να παίζει στα όρια της «πολιτικά ορθής νατοϊκής αριστεράς». Η Αριστερά οφείλει να αντιδράσει στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και να πρωτοστατήσει για την απεμπλοκή της χώρας απ’ αυτούς. Τα κυρίαρχα και μεγάλα ερωτήματα της εποχής μας απαιτούν ενότητα, αυτοπεποίθηση, τόλμη και υπέρβαση.
Παραφράζοντας τον Γκαλεάνο : Ο ηθικός κώδικας της Αριστεράς δεν φτάνει να καταδικάζει την αδικία, αλλά και την αποτυχία”.
