Μεγαλώνει το κύμα αλληλεγγύης στο Γ. Χαρίση

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ

Η Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, την Αλληλεγγύη εκφράζει τη συμπαράστασή της στον συνδικαλιστή και αγωνιστή Γιώργο Χαρίση που πρόσφατα καταδικάστηκε σε χρηματική ικανοποίηση 5.000 € και πράξεις επανόρθωσης για δημοσίευμα σχετικό με τον Δήμαρχο Αλίμου. Αιτία της καταδίκης ήταν ότι αναπαρήγαγε  στο facebook ανακοινώσεις Σωματείων κ.λπ. που κατήγγειλαν τον Δήμαρχο Αλίμου για αντεργατικές πρακτικές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία απροκάλυπτη επίθεση στην Ελευθερία της έκφρασης, ακόμα και σε μη δημόσια μέσα. Πλέον ακόμα και η αναπαραγωγή μιας απόφασης ή μιας καταγγελίας που έγινε από ένα σωματείο ή σύλλογο εργαζομένων, απειλείται με εξοντωτικά δικαστικά έξοδα και απειλές προστίμων. Όχι φυσικά για τον Δήμαρχο που χωρίς να κουραστεί και να βάλει το χέρι στην τσέπη του έχει την πολυτέλεια να διεξάγει τις σχετικές δίκες. Όμως οι δήμαρχοι και η πολιτική που υπηρετούν δεν βρίσκονται υπεράνω κριτικής ούτε μπορεί η πολιτική και συνδικαλιστική κριτική να αντιμετωπίζεται ως προσβολή της προσωπικότητας και συκοφαντική δυσφήμηση.

Με την ευκαιρία καταδικάζουμε την εκτεταμένη πρακτική των αγωγών χρηματικών αποζημιώσεων σε βάρος αγωνιστών από μέρους φορέων εξουσίας και ιδιωτικών εταιριών μεγάλων συμφερόντων που αποτελούν τα τελευταία χρόνια μια συστηματικά οργανωμένη λαίλαπα πολιτικής τρομοκρατίας σε βάρος όσων αρθρώνουν φωνή αντίστασης στα σχέδιά τους (αγωνιστές ενάντια στα διόδια παλιότερα, κάτοικοι Τήνου για ανεμογεννήτριες, διαδηλωτές την περίοδο μέτρων Covid κλπ). Παρακάμπτοντας την ποινική δίκη που συνεπάγεται αμεσότητα, ταλαιπωρία και έκθεση για όσους την προκαλούν, επιδιώκουν την οικονομική εξόντωση των ανθρώπων των κινημάτων μέσα από άνισες δικαστικές μάχες.

Καθήκον των καιρών αποτελεί, όχι μόνο η συμπαράσταση στους διωκόμενους, αλλά και η απαίτηση απόσυρσης όλων των σχετικών εκκρεμών αγωγών καθώς και η απαγόρευση εκτέλεσης των αντίστοιχων δικαστικών αποφάσεων.

Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα

Το Δ.Σ.του σωματείου μας. καταδικάζει την ποινικοποίηση των αγώνων, τη φίμωση και την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, που επιχειρείται να επιβληθούν με την 1097/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Με την εν λόγω απόφαση το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή του δημάρχου Αλίμου κ. Ανδρέα Κονδύλη, σε βάρος του Γιώργου Χαρίση, μέλους του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ και εργαζόμενου του δήμου Καισαριανής, επειδή ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook τα ψηφίσματα αλληλεγγύης συνδικαλιστικών οργανώσεων , για τις ποινικές και πειθαρχικές διώξεις που υφίσταται από τον δήμαρχο Αλίμου η Αναστασία Παπαχρήστου, εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό του Δήμου και μέλος του ΔΣ του συλλόγου εργαζομένων, για τη συνδικαλιστική της δραστηριότητα.

Όπως γίνεται φανερό, αν τελεσιδικήσει μια τέτοια απόφαση, δημιουργεί δε δικασμένο και πλέον κανένα συνδικάτο, εργαζόμενος ή συνδικαλιστής δεν θα μπορεί να ασκεί δημόσια κριτική στο κράτος και την εργοδοσία ή να διακινεί, μέσω του διαδικτύου, ανακοινώσεις συνδικάτων, γιατί κινδυνεύει να κατηγορηθεί για συκοφαντική δυσφήμιση.

Επίσης ανοίγει το δρόμο να ασκηθούν και νέες αγωγές, από τον δήμαρχο Αλίμου, για την δημοσίευση των ανακοινώσεων και των υπόλοιπων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που δεν συμπεριελήφθησαν στην εκδικασθείσα αγωγή, αλλά και ενάντια στους ίδιους τους προέδρους και στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, στους οποίους είχαν αποσταλεί τότε εξώδικες αναφορές.

Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη δίωξη παίρνει πλέον ευρύτερα χαρακτηριστικά, αφορά όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και όλους όσοι αγωνίζονται για την υπεράσπιση των δημοκρατικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Απέναντι στους εκφοβισμούς και τις απειλές της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, απέναντι σε αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στο «κοστούμι» της εκάστοτε εξουσίας, απέναντι στην προσπάθεια «φίμωσης» των συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι εργαζόμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οφείλουν και πρέπει να απαντήσουν με τα δικά τους όπλα: τη συλλογική μαζική πάλη, την αποφασιστικότητα και την ταξική αλληλεγγύη.

Η δίωξη των Σωματείων και η στοχοποίηση των συνδικαλιστών, η προσπάθεια φίμωσης οιασδήποτε φωνής αντίστασης και αποκάλυψης της αλήθειας, επειδή δε συμβιβάζονται με τον εργασιακό μεσαίωνα, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Το Δ.Σ Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Καισαριανής καταδικάζει την ποινικοποίηση των αγώνων, τη φίμωση και την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, που επιχειρείται να επιβληθούν με την 1097/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την εν λόγω απόφαση το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή του δημάρχου Αλίμου κ. Ανδρέα Κονδύλη, σε βάρος του Γιώργου Χαρίση, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου μας και του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, επειδή ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook τα ψηφίσματα αλληλεγγύης συνδικαλιστικών οργανώσεων, για τις ποινικές και πειθαρχικές διώξεις που υφίσταται από τον δήμαρχο Αλίμου η Αναστασία Παπαχρίστου, εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό του Δήμου και μέλος του ΔΣ του συλλόγου εργαζομένων, για τη συνδικαλιστική της δραστηριότητα.

Η αστική δικαιοσύνη αξιοποιεί το αντεργατικό έκτρωμα «Χατζηδάκη» και θεωρεί ότι με καταδικαστικές αποφάσεις θα κάμψει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από αγώνες και διεκδικήσεις. Με την επιβολή προστίμων και ποινές φυλάκισης νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές και τα συνδικάτα θα σταματήσουν να ενημερώνουν, να καταγγέλλουν και να καταδικάζουν δημόσια την αντεργατική πολιτική, την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό, κυβέρνησης και δημάρχων. Είναι γελασμένοι ΟΛΟΙ τους!!!

Η συγκεκριμένη συνδικαλιστική δίωξη όπως και άλλες παρόμοιες, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Όλους όσους αγωνίζονται για την υπεράσπιση των εργατικών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Απέναντι στους εκφοβισμούς και τις απειλές της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, απέναντι σε αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στο «κοστούμι» του νόμου «Χατζηδάκη», της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, απέναντι στην προσπάθεια «φίμωσης» συνδικαλιστών και συνδικάτων, οι εργαζόμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οφείλουν και πρέπει να απαντήσουν με τα δικά τους όπλα: την οργανωμένη πάλη, την μαζικότητα και την αλληλεγγύη.

Η δίωξη των Σωματείων και η στοχοποίηση των συνδικαλιστών, η προσπάθεια φίμωσης της φωνής αντίστασης που ορθώνουν και η αποκάλυψη της αλήθειας, επειδή δε συμβιβάζονται με τον εργασιακό μεσαίωνα, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.