του Κώστα Ασπρογέρακα
Ο καπιταλισμός ξέρει να περιμένει. Φαίνεται ότι δήθεν πανικοβάλλεται, αλλά δεν είναι τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από μια «τίγρη» που έχασε το προηγούμενο θήραμα αλλά περιμένει το επόμενο που έτσι κι αλλιώς το έχει σίγουρο.Ο καπιταλισμός, με την σημερινή, εδώ και 30 – 40 χρόνια μορφή του της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης», που είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για τον ίδιο, επαναλαμβάνει το «παραμύθι» του ότι δήθεν είναι έτοιμος να επαναλάβει «κενσιανές πολιτικές» που εφαρμόστηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και σχέδια «Μάρσαλ», που όμως προϋποθέτουν την ύπαρξη εθνικών κρατών, εξαφανισμένων, όμως, σήμερα, μέσα στον «πολτό της παγκοσμιοποίησης».
Οι δήθεν «υποσχέσεις» των μαντρόσκυλων της Ευρωζώνης ότι εγκαταλείπουν τα σύμφωνα σταθερότητας, τους «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» κλπ., προκειμένου να αποκτήσουν «ρευστότητα» τα «προτεκτοράτα» τους, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ακούγονται σαν κακόγουστο αστείο.
Μοναδικός στόχος τους, είναι να ξαναφέρουν στα «ίσια» του το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, και τις «φούσκες» του, που έστω και με φουσκωμένο αέρα, στο πορτοφόλι του, παραμένει στην κορυφή της εξουσιαστικής πυραμίδας απέναντι στην πραγματική οικονομία και τον πλούτο της που τον παράγουν οι εργαζόμενοι και μόνον, που είναι και τα καθημερινά «θύματα του κορωνοιού»
Ο πρόεδρος Τράμπ, διαθέτοντας εθνικό νόμισμα, το δολάριο, αλλά και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης που έχουν, όχι μόνο την απόλυτη κυριαρχία και το δικαίωμα έκδοσης , διάθεσης και διαχείρισης του «ευρώ», έχουν την δυνατότητα να χρηματοδοτούν, με όποιο και όσο ποσό θέλουν, προκειμένου να «στήσουν» και στηρίξουν δημόσιες δομές υγείας, για τις οποίες κανένα ενδιαφέρον δεν έχουν και δεν δείχνουν οι όποιες δυνάμεις της «αγοράς» αφού για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι το κέρδος που θ΄ αποκομίσουν, που στην προκειμένη περίπτωση το βλέπουν και είναι ιδιαίτερα «φτωχό», μια και μοναδικό τους κίνητρο είναι το κέρδος και μόνον αυτό, και όχι η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, μεταξύ των οποίων πρωταρχική θέση έχουν οι παροχές υπηρεσιών υγείας, και σήμερα αυτές και μόνον αυτές, είναι «το χαράκωμα» η άμυνα και η αντίσταση στον καινούργιο «εχθρό» που λέγεται κορωνοιός.
Συμπέρασμα: α) Η μονομερής έξοδος απ΄ το ευρώ, την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, β) η μονομερής διαγραφή του όποιου χρέους και γ) η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα, αποτελούν τον μοναδικό δρόμο επανάκτησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας της χώρας, που αν δεν γίνει, ο «λάκκος των λεόντων» της ΕΕ στον οποίο βρισκόμαστε, θ΄ αποκτήσει στην συνέχεια διπλάσιο πλάτος και βάθος.
Ο σημερινός πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπ. Τζόνσον τον Ιούνη του 2015, έγραφε, μεταξύ των άλλων: « Η απώλεια της νομισματικής ανεξαρτησίας, είναι σήμερα η βασική αιτία των δεινών της Ελλάδας, της ταπείνωσης της και της επαχθούς οικονομικής σκλαβιάς. Η απώλεια της εθνικής κυριαρχία έχει γίνει για την Ελλάδα καταστροφή».
Υ.Γ. 1 Η οποιαδήποτε απόφαση χρησιμοποίησης έστω και ενός ευρώ, απ΄ τα 37 δις που φυλάγονται ως «κόρη οφθαλμού» από τους εντολοδόχους Στουρνάρες κλπ, προϋποθέτει την «άδεια» των Ευρωπαϊκών αφεντικών μας.
Υ.Γ 2 και με την αφορμή την σημερινή ημέρα της 25 Μάρτη ΄20 σας αφιερώνω τους επίκαιρους στίχους του Α. Κάλβου. «Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ φόβου αισθάνονται ζυγόν δουλείας ας έχουσιν. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία»
