Ο Πρωθυπουργός κ. Κ.Μητσοτάκης δεν δικαιούται στροφή στην  Πυρηνική Ενέργεια

Ο Πρωθυπουργός κ. Κ.Μητσοτάκης δεν δικαιούται στροφή στην  Πυρηνική Ενέργεια

Ανάπτυξη  αντιπυρηνικού κινήματος και  Δημοψήφισμα

Του Νίκου Γεωργακάκη

Η πυρηνική ενέργεια, εκτός από τα σοβαρά προβλήματα επικινδυνότητας είναι και ακριβή, όταν λαμβάνονται υπόψη συνακόλουθα  κόστη, όπως για παράδειγμα εξόρυξη ουρανίου, μεταφορά και επεξεργασία καθώς επίσης κα μεταφορά και αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων.

 Περιεχόμενα

 Πρόλογος

1. Εναλλακτική λύση η πυρηνική ενέργεια.
2. Γενικευμένη, παγκόσμια τάση, για επέκταση χρήσης  της Πυρηνικής Ενέργειας.
3. Στον δρόμο της πυρηνικής ενέργειας και η Ελλάδα
4. Οι κίνδυνοι από πυρηνική Ενέργεια.
5. H υπεύθυνη στάση για την πυρηνική Ενέργεια.
6. Tι οφείλει να πράξει η Ελλάδα
7. Επίλογος – πρόταση

Πρόλογος

Oι ΗΠΑ, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, μετά την εισβολή της Ρωσίας, έδωσαν το σύνθημα για γενικευμένη απομόνωση της Ρωσίας,  κάτι που βρήκε «ευήκοα ώτα»,  στους σύμμαχους Ευρωπαίους.

Με το ξέσπασμα του  πολέμου Ρωσίας- Ουκρανίας, ή καλύτερα Αμερικής- Ρωσίας, με δεδομένο, ότι οι  ΗΠΑ καθοδηγούν απόλυτα την ηγεσία  της Ουκρανίας, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να δώσουν στον Ζελένσκι ένα δώρο  που ζήτησε  ο ίδιος,  δηλαδή την κατεύθυνση για πλήρη εμπορική απομόνωση της Ρωσίας. Η θετική αντίδραση των κυβερνήσεων σε αυτή την κατεύθυνση,  φανερώνει την τυφλή υποστήριξη στις  ΗΠΑ με πρώτο τον δικό μας Πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη,

Όμως, η  κατεύθυνση αυτή, δεν εξυπηρετεί μόνο τον Ζελένσκι,  αλλά και τις ίδιες τις ΗΠΑ. Είναι λοιπόν ορθή, η αντίδραση του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη να αποδεχτεί την πολιτική κυρώσεων; Κατά τη γνώμη μου όχι,  γιατί είναι διαφορετικό θέμα η καταδίκη της εισβολής και διαφορετικό οι εμπορικές σχέσεις που είναι χρήσιμο να αναπτύσσεις με όλες τις χώρες του κόσμου, με βάση τα εθνικά σου συμφέροντα.

Θεωρούμε παράλογη την πολιτική κυρώσεων, ειδικά, όταν μπορεί να εξελιχτεί σε μπούμερανγκ, εφόσον εξαρτόμαστε από τη Ρωσία και είναι υποκρισία να   παινεύεσαι για τις επιλογές σου κατά της Ρωσίας έχοντας  άριστες σχέσεις με το Ισραήλ που όλοι γνωρίζουν την συμπεριφορά του εναντίον των  Παλαιστινίων.

Εν πάση περιπτώσει,   εφόσον η απομόνωση αυτή τίθεται ως  αυτοσκοπός,  λογικά, έπρεπε,  με τον ένα ή άλλο τρόπο να καλυφθούν οι ελλείψεις που θα δημιουργηθούν από την απομόνωση της Ρωσίας.

Ενώ, όμως, γίνεται τέτοιος οικονομικός και εμπορικός πόλεμος προς τη  Ρωσία, μόλις η Ρωσία ψέλλισε πως θα απαιτήσει να πληρώνεται με ρούβλι για τις εξαγωγές της, ακολούθησε έντονη  αντίδραση με πρώτη τη Γερμανία που λογικά είναι η  πρώτη που είχε συμφέρον να μην διακοπούν οι εμπορικές και ενεργειακές σχέσεις με Ρωσία.

Αιτιολογία, ότι, δεν προβλέπεται από τις σχετικές συμβάσεις λες και το embargo προβλέπεται από τις υφιστάμενες συμβάσεις.

Αφού, λοιπόν, οι ΗΠΑ, έδωσαν το πρόσταγμα για διακοπή εμπορικών σχέσεων με Ρωσία, οι κυβερνήσεις της ΕΕ, πειθήνιες,  την υιοθετούν, με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα, που δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται βασιλικότερη του βασιλέως. χωρίς κανένα δισταγμό.

Η κατεύθυνση που έχει δοθεί από ΗΠΑ και Βρυξέλλες είναι  η μέγιστη δυνατή ενεργειακή απεξάρτηση, που γενικά, σαν στόχος, είναι λογικός με μόνη ένσταση πως δεν πρέπει να επιβάλλεται.

H EE έχει τεράστια εξάρτηση από Ρωσία και συγκεκριμένα [1]:

ü Η Ευρώπη καλύπτει το 1/3  των αναγκών της σε πετρέλαιο από τη Ρωσία και εξαρτάται  κατά 27% από τις εισαγωγές από τη Ρωσία και κατά 8% από το Καζακστάν.

ü  Η Ευρώπη είναι επίσης μακράν, ο μεγαλύτερος πελάτης της Ρωσίας στην αγορά φυσικού αερίου, καθώς στη γηραιά ήπειρο κατευθύνεται το 72% των εξαγωγών φυσικού αερίου παγκοσμίως.

Την μεγαλύτερη ως γνωστό εξάρτηση έχει η Γερμανία, η οποία είναι και ο μεγαλύτερος πελάτης της Ρωσίας στο φυσικό αέριο, καθώς απορροφά το 16% των ρωσικών εξαγωγών. Ακολουθούν η Ιταλία που απορροφά το 12% των εξαγωγών της Ρωσίας, η Γαλλία με το 8%, η Τουρκία με το 6%, η Ολλανδία με το 5%.

Στην Ασία κατευθύνεται μόλις το 11% των εξαγωγών, με την Κίνα να αγοράζει το 5% και την Ιαπωνία το 4%.

Όπως παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες, ενώ παραμένει βασικός  στόχος για την απεξάρτηση από τη Ρωσία η Ανάπτυξη των ΑΠΕ, τελευταία, όλο και εντονότερα, τίθεται η προώθηση της πυρηνικής ενέργειας.

Είναι γνωστό, πως, την πρόσφατη περίοδο (Ιανουάριος, Φεβρουάριος 2022), υπήρξε έντονος προβληματισμός στην Ε.Ε. για υιοθέτηση της πυρηνικής ενέργειας, για την ταξινόμηση της πυρηνικής ενέργειας και του φυσικού αερίου ως βιώσιμων  μορφών ενέργειας. Στην ταξινόμηση αυτή που παρουσιάστηκε στα τέλη Δεκεμβρίου  (τη λεγόμενη πράσινη ταξινόμηση), για να χαρακτηριστούν “βιώσιμες” οι επενδύσεις σε πυρηνικούς σταθμούς και σταθμούς φυσικού αερίου,. είχαν εκφράσει την αντίθεσή του στους κόλπους της ΕΕ, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία η οποία είχε μάλιστα απειλήσει με μήνυση κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

 “Υπήρξαν πολλές αντιδράσεις, άλλες θετικές, άλλες επικριτικές, κάτι που ήταν αναμενόμενο”, είπε η Επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ Μέιριντ Μακ Γκίνες. “Εξετάζουμε τα σχόλια λεπτομερώς για να δούμε, αν θα τα λάβουμε  υπόψη, αλλά θα σκεφτόμουν μικρές βελτιώσεις αντί να ξαναγράψουμε την απόφαση”, τόνισε.

Υποψιάζομαι  και είθε να διαψευστώ, πως αν το θέμα είναι κάποιες μικρές βελτιώσεις, το σχέδιο ταξινόμησης θα περάσει, με δεδομένο ότι αφορά ισχυρά συμφέροντα. Βέβαια, με δεδομένα τα ισχυρά αυτά συμφέροντα κυρίως των ισχυρών χωρών,  κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει,  να μην υπάρξει τελικά σύγκλιση και δεν είναι τυχαίο που στον ενεργειακό κλάδο, δεν έχει υπάρξει για δεκαετίες τώρα ενιαία ενεργειακή στρατηγική, πλην αυτής της «απελευθέρωσης» στην οποία συμφωνούν όλες οι χώρες,

1. Εναλλακτική λύση η πυρηνική ενέργεια.

Στην ημερήσια διάταξη τίθεται η πυρηνική ενέργεια. Για τον στόχο της απεξάρτησης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, η  κατεύθυνση που δίνει  η ΕΕ, ασφαλώς είναι η επιτάχυνση ερευνών από τα ίδια τα κράτη μέλη για την εξασφάλιση εγχώριων πόρων, παράλληλα με την πολιτική της εξοικονόμησης Ενέργειας. Όμως  στο βαθμό που δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα, εγχώριας  υποκατάστασης των ποσοτήτων υδρογονανθράκων που θα λείψουν,  κύριος στόχος  που τίθεται ολοένα και περισσότερο σήμερα, είναι η προώθηση της πυρηνικής ενέργειας. Στα ντοκουμέντα της ΕΕ δεν υπάρχει τέτοια αναφορά,  τουλάχιστον ως  σήμερα, αλλά στην πράξη αυτό υλοποιείται από τις δυτικές χώρες,  αφού δεν υπάρχει ρητή αναφορά ενάντια στα πυρηνικά.

Άλλωστε, το γεγονός ότι  οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης  χρησιμοποιούν Ρωσικό φυσικό αέριο(ΦΑ) και συνολικά η Ευρώπη είναι εξαρτημένη κατά το 40% από το ΦΑ της Ρωσίας,  λογικό φαντάζει που εξετάζουν και την περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας, με δεδομένη ακόμη σήμερα τη μικρή απόδοση των ΑΠΕ.

 Στη Βρετανία,  πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν, πως, σχεδιάζεται σημαντική αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ,   αλλά και κάθετη αύξηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας από σήμερα και μέχρι το 2050.

«Ανασταλτικός παράγοντας για την επιλογή αυτή, όπως αναφέρεται,  δεν είναι τόσο το ζήτημα της ασφάλειας και των όποιων κινδύνων ελλοχεύει η  πυρηνική ενέργεια, όσο κυρίως το θέμα του κόστους. Το κόστος δημιουργίας νέων αντιδραστήρων είναι υψηλό και ξεπερνά τα 20 δισ. στερλίνες»

Συγκεκριμένος λοιπόν στόχος  που τίθεται για τη Μεγάλη Βρετανία είναι  η αύξηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας από το 16% στο 25% και μάλιστα για το σκοπό αυτό έχουν ήδη αρχίσει επαφές και διαβουλεύσεις με στελέχη του βιομηχανικού κλάδου.

Όμως, για την  γενικότερη απεξάρτηση, μελετώνται και άλλες  εναλλακτικές λύσεις και πιο συγκεκριμένα  2 λύσεις:

• Η μία είναι η προμήθεια ΦΑ και από άλλες χώρες (πχ Αλγερία, ΗΠΑ),
• Επειδή αυτό δεν είναι εύκολο εναλλακτική λύση είναι η προώθηση άλλων μορφών ενέργειας (πχ ΑΠΕ, Πυρηνική Ενέργεια).

H  απαλλαγή από  εισαγωγές Ρώσικου  φυσικού αερίου, είναι ο πρώτιστος στόχος που έχει τεθεί από ΕΕ και οι περισσότερες χώρες, μαζί και η Ελλάδα την υιοθέτησαν σαν κατεύθυνση. Σαν κατεύθυνση στο μέλλον,  γιατί ως σήμερα, όλες οι χώρες που εισάγουν συνεχίζουν να εισάγουν, το ίδιο και η Ελλάδα που συνεχίζει  να προμηθεύεται τις προβλεπόμενες συμβολαιοποιμένες ποσότητες. Για το αύριο όμως, για την Ελλάδα, ο  κ, Μητσοτάκης, όπως  παλιότερα οι  άλλοι   πρωθυπουργοί,  τις όποιες κατευθύνσεις έδιναν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες,  ήταν   Ευαγγέλιο που θα εφαρμόζει με ευλάβεια.

Στην επιλογή της πυρηνικής ενέργειας, πρωτοστατεί η Γαλλία που καλύπτει το 70% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας με πυρηνικά και η οποία όχι μόνο δεν θα εγκαταλείψει την συγκεκριμένη επιλογή, αλλά πρωτοστατώντας, έχει διαμορφώσει κοινές θέσεις και δήλωση  με άλλα 8 κράτη μέλη, ζητώντας από την Κομισιόν  να περιλάβει επισήμως την ατομική ενέργεια στις καθαρές μορφές ενέργειας ώστε να δικαιούται σημαντικών απαλλαγών και επιδοτήσεων

2. Γενικευμένη, παγκόσμια τάση, για επέκταση χρήσης της Πυρηνικής Ενέργειας.

Πριν λίγες μέρες, διαβάσαμε σχέδιο του ΗΒ[2] , που έχει στα σκαριά η Ντάουνινγκ Στριτ για  κάθετη αύξηση του μεριδίου της πυρηνικής ενέργειας  στο ενεργειακό μείγμα, ώστε  να καλύπτει τις ανάγκες του Ηνωμένου Βασιλείου μέχρι το 2050. Στο μίγμα, φαίνεται να περιλαμβάνεται και ο στόχος  αύξησης της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά ασφαλώς , το νέο είναι  η στροφή προς την πυρηνική ηλεκτρική ενέργεια.

Ανασταλτικός παράγοντας για το τελευταίο, δεν είναι τόσο το ζήτημα της ασφάλειας και των όποιων κινδύνων ελλοχεύουν από την πυρηνική ενέργεια,  όσο κυρίως το θέμα του κόστους. Το κόστος δημιουργίας νέων αντιδραστήρων είναι υψηλό και ξεπερνά τα 20 δισ. στερλίνες

Στόχος που τίθεται λοιπόν, είναι  η αύξηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας από το 16% στο 25% και μάλιστα για το σκοπό αυτό έχουν ήδη αρχίσει επαφές και διαβουλεύσεις με στελέχη του βιομηχανικού κλάδου.

Παρόμοια τάση, παρατηρείται και με την Κίνα. Τουλάχιστον 150 νέους πυρηνικούς αντιδραστήρες σχεδιάζει για τα επόμενα 15 χρόνια η Κίνα, περισσότερους από ό,τι έχει κατασκευάσει ο υπόλοιπος κόσμος τα τελευταία 35 χρόνια, ενώ η συγκεκριμένη προσπάθεια θα μπορούσε να κοστίσει έως και $ 440 δισ.

Διαφορετική είναι η περίπτωση της  Γερμανίας ,που είχε τονίσει,  πως θα κλείσει  τρία από τα τελευταία έξι πυρηνικά της εργοστάσια.

Είμαστε περίεργοι, αν μετά τις πρόσφατες εξελίξεις επιμείνει στην απόφαση, η μήπως δούμε και από κει κάποια κωλοτούμπα. Προς το παρόν δεν το έχουμε δει και μάλιστα πρόσφατα, είχαμε σχετική απόφαση της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης που αναφέρει χαρακτηριστικά: “Ως ομοσπονδιακή κυβέρνηση εκφράσαμε για μία ακόμα φορά την απόρριψη της συμπερίληψης της πυρηνικής ενέργειας [στην Πράσινη Ταξινομία]. Είναι ριψοκίνδυνη και ακριβή”[3],

3. Στον δρόμο της πυρηνικής ενέργειας και η Ελλάδα

Η Ελλάδα,  είχε μελετήσει στο παρελθόν την  επιλογή παραγωγή πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας, όμως    τελικά την απέρριψε. Έκτοτε , δεν είχε συζητηθεί ξανά το θέμα δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου  ηλεκτρικής ενέργειας και έτσι εθεωρείτο λήξαν.

Όμως, σήμερα, η  Ελλάδα,  φαίνεται να αναθεωρεί και να μεταβάλλει τη στάση της. Ο πρωθυπουργός, ενώ επεξεργάζεται τέτοιο σχέδιο, επιδεικνύοντας έλλειψη  σεβασμού στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς,  δεν συγκαλεί το συμβούλιο των αρχηγών των κομμάτων και δεν ζητά καν την έγκριση του κοινοβουλίου για τους σχεδιασμούς του, υποστηρίζοντας   τη θέση πως πράττει σωστά. Για ένα  τέτοιο  σοβαρό θέμα όμως, δεν μπορεί να παρεκκλίνει η  κυβέρνηση  από το σχέδιο που έχει διαμορφώσει η ίδια (δηλαδή το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)  μετά από συζήτηση με φορείς και άλλες χώρες. Δεν μπορεί να το καταργήσει, παρακάμπτοντας  διαδικασίες διαβούλευσης με φορείς και τελικής συζήτησης στη Βουλή. Δεν μπορεί  να μεταβάλει από μόνος του  τόσο ριζικά τις ισχύουσες  θέσεις για την  ενεργειακή πολιτική της χώρας.

Η ενεργειακή πολιτική  και η  όποια αλλαγή της πρέπει να βασίζεται στο Εθνικό σχέδιο για την ενεργειακή πολιτική (ΕΣΕΚ). Η όποια αλλαγή πρέπει  να  έχει έγκριση από το κοινοβούλιο και ευρύτερα από το λαό.

Το ισχύον σχέδιο (ΕΣΕΚ)  δεν προβλέπει τέτοια κατεύθυνση, δηλαδή την  πυρηνική ενέργεια. Στις 309 σελίδες του,  δεν υπάρχει ούτε μία φράση υπέρ της χρήσης πυρηνικής ενέργειας, γι αυτό αν υπάρχει επιμονή σε αλλαγή ενεργειακής πολιτικής ,  ο πρωθυπουργός οφείλει  πρώτα να ακολουθήσει  την αναφερθείσα διαδικασία και στην περίπτωση μεταβολής θέσης προς την  πυρηνική ενέργεια, η επιλογή αυτή πρέπει να τεθεί σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει   ο ίδιος ο λαός,  κατόπιν βέβαια ολοκληρωμένης ενημέρωσης. Η υποχρέωση αυτή του πρωθυπουργού,  είναι εκ των ουκ άνευ, διότι μια τέτοια επιλογή αφορά όλους τους Έλληνες πολίτες και μάλιστα και τις επόμενες γενιές.

Μάλιστα, επειδή γίνεται συζήτηση για νέο εργοστάσιο που μπορεί να γίνει στη γειτονική Βουλγαρία αλλά να εξυπηρετεί 3 χώρες  (Ελλάδα,  Σερβία, Βόρεια Μακεδονία) ο όλος σχεδιασμός δεν μπορεί να γίνεται με τον  ελληνικό λαό στο σκοτάδι.. Κατά τη γνώμη μου, ένα νέο  πυρηνικό  εργοστάσιο  είτε γίνει  στην Ελλάδα (πχ Μακεδονία) είτε στη γειτονική Βουλγαρία,  δεν παύει να εγκυμονεί  τεράστιους κινδύνους,  αφού το πυρηνικό νέφος δεν λογαριάζει  σύνορα. Επομένως πρέπει να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό,  ώστε να έχει τη γνώμη του για το αν η επιλογή αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού μας και της χώρας.

Το γεγονός  είναι ένα. Ότι ο  κ. Μητσοτάκης δεν θεωρεί πλέον –όπως αναφέρει τελευταία- ταμπού την πυρηνική ενέργεια. Όμως δεν πρέπει να θεωρεί ταμπού και το να μιλήσει ο ελληνικός λαός.

4. Οι κίνδυνοι από πυρηνική Ενέργεια.

Σε σχέση με την πυρηνική ενέργεια , θα είμαστε ανιστόρητοι αν ξεχάσουμε τα 2 φοβερά ατυχήματα:

• στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα αρ. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνομπίλ της Σοβιετικής Ένωσης (σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας) και
• στον πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα 1 το 2011 στην Ιαπωνία, την άνοιξη του 2011,   με ένα   επίσης τραγικό απολογισμό.

Τα ατυχήματα αυτά βεβαίως δεν ήταν μεμονωμένα, αλλά υπήρξαν, πολλά μικρότερου μεγέθους- να τονιστεί και  σε  αναπτυγμένες τεχνολογικά χώρες-  όπως Γαλλία, Ισπανία και Βέλγιο και αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Επομένως η γνώμη μου είναι, πως δεν μπορούμε να παίζουμε με την πυρηνική ενέργεια. Όσο τα πυρηνικά εργοστάσια αυξάνουν, και όσο αυτά γερνούν  ο αριθμός βλαβών και ατυχημάτων αυξάνεται”. Το 2014, που είχα μελετήσει ξανά το θέμα, τα δημοσιεύματα ανέφεραν ότι στο  Βέλγιο, το 2014, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες έσπασαν ρεκόρ απρόβλεπτων βλαβών.

 Ας δούμε όμως και τη θέση πιο ειδικών. Ερώτηση: Είναι η πυρηνική ενέργεια πηγή ενέργειας μηδενικών εκπομπών; «Όχι. Η πυρηνική ενέργεια είναι επίσης υπεύθυνη για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Στην πραγματικότητα, καμία πηγή ενέργειας δεν είναι εντελώς απαλλαγμένη από εκπομπές… .Όταν πρόκειται για πυρηνικά, η εξόρυξη, η μεταφορά και η επεξεργασία ουρανίου παράγουν εκπομπές. Η μακρά και πολύπλοκη διαδικασία κατασκευής πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής απελευθερώνει επίσης CO2, όπως και η κατεδάφιση παροπλισμένων τοποθεσιών. Και, τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, τα πυρηνικά απόβλητα πρέπει επίσης να μεταφέρονται και να αποθηκεύονται υπό αυστηρές συνθήκες — και εδώ πρέπει να ληφθούν υπόψη οι εκπομπές.(Πηγή= S4F (Scientists for Future, 29/11/210)

5. H υπεύθυνη στάση για την πυρηνική Ενέργεια.
   

 Επομένως η στάση απέναντι στην πυρηνική  ενέργεια, πρέπει να είναι υπεύθυνη και να είναι αρνητική Για δεκαετίες τώρα, η Ελλάδα, με όλες τις κυβερνήσεις ήταν απέναντι στην πυρηνική ενέργεια και αυτή πρέπει να είναι και σήμερα η θέση της χώρας.

Η πυρηνική ενέργεια δεν πρέπει να είναι η λύση για το ενεργειακό πρόβλημα.

• Είναι μια επικίνδυνη μορφή ενέργειας, ενώ δεν πρέπει να αγνοείται και το πρόβλημα  των πυρηνικών  αποβλήτων. Είναι ανεύθυνο, μάλιστα, όπως επιδιώκει η Γαλλία για τους δικούς της λόγους,  να εντάσσουμε και την πυρηνική ενέργεια  στις οικολογικά αποδεκτές μορφές ενέργειας,

Η Ελλάδα δεν πρέπει  να ακολουθήσει το παράδειγμα της, που έχει γεμίσει με πυρηνικούς σταθμούς τη Γαλλία, θέτοντας σαν αποκλειστικό κριτήριο την οικονομική διάσταση,  γιατί μια υπεύθυνη χώρα, χωρίς να αγνοεί το κόστος και την οικονομική διάσταση, δεν μπορεί να αγνοεί το θέμα της επικινδυνότητας και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που προκαλεί η πυρηνική ενέργεια.

Η Ελλάδα, σήμερα, επιβεβαιώνοντας την αλήθεια, πως μόνιμα είμαστε ετεροκαθοριζόμενοι και αδύναμοι να διαμορφώσουμε εθνική ενεργειακή στρατηγική,  επηρεάζεται  αφενός από τη Γαλλία σκεπτόμενη   να αποδεχτεί  την πυρηνική ενέργεια  και αφετέρου από τις ΗΠΑ που εντείνουν την πίεση  για πλήρη απεξάρτηση από Ρωσία.

Οι υποστηρικτές της «πυρηνικής ηλεκτροπαραγωγής» στην Ε.Ε., βασική εξ αυτών  η  Γαλλία, πραγματοποιεί επικοινωνιακή εκστρατεία και σε άλλες  χώρες της Ε.Ε. για να πεισθούν οι  πολίτες και να προωθήσουν  σε εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, τους  στόχους της. 

6. Tι οφείλει να πράξει η Ελλάδα 

Η  χώρα μας,  όχι μόνο δεν πρέπει να  κατασκευάσει  ή να αποδεχτεί  τέτοια μονάδα, (πχ στη Βουλγαρία που είναι πολύ κοντά) αλλά αντίθετα, να  πάρει  πρωτοβουλίες για κατάργηση τόσο των πυρηνικών μονάδων που λειτουργούν ήδη στην περιοχή των Βαλκανίων και για εγκατάλειψη κάθε σχεδιαζόμενης  πυρηνικής μονάδας στο μέλλον.

Ως σήμερα, λειτουργούν στα Βαλκάνια τρία  πυρηνικά εργοστάσια (σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία),  ενώ σχεδιάζονται  τρία στην Τουρκία (Ακούγιου, Σινώπη, Αν. Θράκη), ένα στη Βουλγαρία (Μπέλενε), ,ένα στην Αλβανία, ένα στο Μορίοβο της ΠΓΔΜ (με σχέδια για δημιουργία αντιδραστήρων σε Κρίβολακ και Σκόπια) και  στο υφιστάμενο  εργοστάσιο του Τσερναβόντα στη Ρουμανία.

Ειδικά για τον πυρηνικό σταθμό στο Ακούγιου  της Τουρκίας, σημειώνεται ότι το  Συμβούλιο της Ευρώπης: είχε εκφράσει ανησυχίες[4] και  είχε εγκρίνει σχετικό ψήφισμα αντίθεσης.

Αποτελεί  λοιπόν αναγκαιότητα και καθήκον,  να μην υπάρξει εφησυχασμός,  οι Έλληνες πολίτες να μην μείνουν  απαθείς απέναντι σε τέτοιους κινδύνους, να αντισταθούν στη δημιουργία πυρηνικών σταθμών. 

7. Επίλογος – πρόταση

Σκοπιμότης σκοπιμοτήτων τα πάντα σκο,πιμότης.

Η θέση μου, αλλά και γενικότερα η θέση κάθε υπεύθυνου και ενεργού  συμπολίτη μας, θα πρέπει να είναι ενάντια στην πυρηνική ενέργεια ή αν απαιτηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον, να είναι η έσχατη λύση  εν αναμονή της πυρηνικής σύντηξης. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθεί  ένα ρωμαλέο  Κίνημα εναντίον της εγκατάστασης στην Ελλάδα αλλά  και εναντίον όλων των πυρηνικών στη γειτονιά μας (Βαλκάνια, Τουρκία.)

Αν και ασφαλώς, ο στόχος της μέγιστης δυνατής ενεργειακής απεξάρτησης, πχ απεξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, γενικά κάθε ενεργειακής εξάρτησης,  είναι ορθός, η εναλλακτική λύση δεν είναι η επιλογή της πυρηνικής ενέργειας.

Πρώτη επιλογή θα πρέπει να είναι η έρευνα και αξιοποίηση εγχώριων ενεργειακών πόρων και η εξοικονόμηση ενέργειας.

Επειδή όμως είναι αδύνατο να επιτευχθεί αυτάρκεια, δηλαδή 100% κάλυψη των αναγκών μας από εγχώριους πόρους, η παράλληλη επιλογή πρέπει να είναι η εμπορική συνεργασία και εισαγωγές από χώρες που υιοθετούν  ισότιμους όρους. Δεν πρέπει να υιοθετούμε πολιτικά παιχνίδια. Θυμόμαστε τη διακοπή συνεργασίας και εισαγωγών από ΙΡΑΝ, όχι γιατί δεν ήταν προς το συμφέρον μας, αλλά γιατί υπήρξε embargo που επέβαλαν οι ΗΠΑ.

Σχετικά με την επιλογή πυρηνικής ενέργειας αν η κυβέρνηση επιλέξει τέτοια λύση, η απαίτησή μας μετά από ενδελεχή συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο και σφαιρική ενημέρωση στα ΜΜΕ η κυβέρνηση να απευθυνθεί στον ελληνικό  λαό σε  σχετικό δημοψήφισμα,  με ερώτημα κατά ή υπέρ της πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο λαός να είναι ο τελικός κριτής

[1] Ημερησία 8/3/22

[2] OT.gr Newsroom 21.03.2022

[3] https://gr.euronews.com/green/2021/12/30/h-germania-kleinei-tria-apo-ta-teleytaia-eji-pirinika-tis-ergostasia

[4] Resolution 2241, 10 October 2018