του Παναγιώτη Κορισιάνου
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η χώρα μας αυτάρκης σε διατροφικά προϊόντα μέχρι την δεκαετία του 80, κινδυνεύει σήμερα άμεσα με επισιτιστική κρίση, λόγω της απουσίας μιας καλά σχεδιασμένης αγροτικής πολιτικής εξαρτώμενη κυρίως από τις διάφορες ντιρεκτίβες της ΕΕ (παλιά ΕΟΚ) και της μαφίας των τραπεζικών καρτέλ της Ε.Ε.
Είναι δε σημαντικό να τονίσουμε με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ότι το 1975 ο πρωτογενής τομέας συμμετείχε στο 20,7% στο ΑΕΠ για να συρρικνωθεί σήμερα στο 3,5% συμμετοχή στο ΑΕΠ. Επιδοτήσεις λοιπόν για να μην παράγουμε ενώ το Υπουργείο Αγροτικής ανάπτυξης έχει Δυστυχώς μετατραπεί σε ένα μεγάλο λογιστικό γραφείο, απέχοντας από την πραγματική του αποστολή και ρόλο.
Ο υποφαινόμενος πολλάκις σε διάφορα συνέδρια είχα εκφράσει σταθερά και αταλάντευτα την θέση μου για την ανάπτυξη της έρευνας και της παραγωγής στο πρωτογενή τομέα, ενώ εξέφραζα την διαφωνία μου και προβληματισμό μου στην λάθος πορεία των συναδέλφων Γεωτεχνικών, ειδικά αυτών που δούλευαν στον δημόσιο τομέα, έχω δε ακούσει τα εξ αμάξης σε διάφορα κλαδικά συνέδρια, ημερίδες, συμβούλια βεβαίως όχι μόνο εγώ αλλά και άλλοι συνάδελφοί συνδικαλιστές, μας είπαν γραφικούς κ.λ.π ενώ δε θα ξεχάσω κάποτε σε κάποιο συνέδριο ότι μου έκλειναν το μικρόφωνο. Το Γεωτεχνικό επιμελητήριο σαν επίσημος σύμβουλος της κυβέρνησης οφείλει να παρέμβει αποφασιστικά και να διορθώσει την φθίνουσα πορεία του πρωτογενή τομέα.
Τέλος τα γεγονότα στην Ουκρανία μας προβληματίζουν για την έλλειψη μαλακού σιταριού, ζωοτροφών και άλλων εισαγόμενων προϊόντων ενώ το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει κάνει θαυμάσιες προτάσεις για να μην μένουν ακαλλιέργητες πολλές εκτάσεις στη χώρα μας. Ας σκύψουν κάποτε οι κυβερνώντες να μελετήσουν σοβαρά τις προτάσεις τους.
