Δημήτρης Στρατούλης: 2021, Χρονιά διεκδικήσεων για υγεία, ζωή, εργασία, χαμένα εισοδήματα και δικαιώματα

Το ζοφερό, λόγω της διπλής κρίσης, υγειονομικής και οικονομικής, που την πλήρωσαν περισσότερο από όλους τα φτωχά και μικρομεσαία λαϊκά στρώματα, 2020 έφυγε. Μπαίνει το 2021, κατά τη διάρκεια του οποίου θα κριθούν πολλά για το πως θα πάνε οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει δείξει, ακόμα και εν μέσω της πανδημίας, ότι επιδιώκει να φορτώσει όλα τα βάρη της κρίσης, στις δυνάμεις της εργασίας και ότι προχωρεί ακάθεκτη στην εφαρμογή του νεοφιλελευθέρου αντικοινωνικού προγράμματός της.

Οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα το 2021, αλλά θα δώσουν τη μάχη τους σε τέσσερα μέτωπα:

1. Υπεράσπιση της υγείας και της ζωής τους. Με την καθολική συμμετοχή τους στον εμβολιασμό για να αποκτήσουν ανοσία από τον κορωνοιό και για αλληλεγγύη στους άλλους συνανθρώπους τους, με την απαρέγκλιτη τήρηση των αναγκαίων υγειονομικών όρων. Με εμπιστοσύνη στην έρευνα και την επιστήμη, που μέσα μόνο σε 12 μήνες μπόρεσαν να δώσουν στην ανθρωπότητα εμβόλιο, διαγνωστικές μεθόδους και θεραπευτικά φάρμακα. Με τη διεκδίκηση από την κυβέρνηση της ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας με άμεσες προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού, με ΜΕΘ, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, προστατευτικά μέσα και υγειονομικό υλικό. Με μαζική διενέργεια tests διάγνωσης του κορωνοϊού, που πρέπει επιτέλους να γίνονται δωρεάν για όλους και να συνταγογραφούνται. Με γενναία στήριξη των δομών της Πρωτοβάθμιας Υγείας. Με επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας και την ένταξή του στο δημόσιο σχεδιασμό αντιμετώπισης της πανδημίας. Με λήψη μέτρων υγειονομικής προστασίας στους χώρους εργασίας

2. Υπεράσπιση της εργασίας τους, με νομοθετική προστασία τους από τις απολύσεις, με πραγματική οικονομική και κοινωνική στήριξη όσων έχασαν τη δουλειά τους. Με ουσιαστική αύξηση από το δημόσιο επενδύσεων σε δημόσιες υποδομές αλλά οικονομική στήριξη και των κλάδων του ιδιωτικού τομέα που θίχτηκαν – και κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δρουν σε αυτούς – με κριτήρια την διατήρηση και αύξηση των θέσεων εργασίας, το σεβασμό στην εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία και την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και την συμβολή τους στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Τον περιορισμό της εργοδοτικής ασυδοσίας και την κατάργηση των δυνατοτήτων, που δόθηκαν στις επιχειρήσεις με πρόσχημα την πανδημία, να επεκτείνουν μονομερώς ελαστικές και κακοπληρωμένες μορφές εργασίας, όπως την εκ περιτροπής εργασία, το δανεισμό και την ενοικίαση των εργαζομένων, την τηλεργασία χωρίς δικαιώματα κλπ. Να ενεργοποιηθούν επιτέλους οι δημόσιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί για να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία, η οποία εκμεταλλευόμενη τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας οργιάζει.