Ποια Ενεργειακή Πολιτική για την Ελλάδα.
Νίκος Γεωργακάκης 18/11/2020
- Η Ενέργεια είναι ένα από τα πλέον βασικά αγαθά για την οικονομία και την κοινωνία. Πρέπει να αντιμετωπίζεται λοιπόν σαν ένα δημόσιο και κοινωνικό αγαθό, και ο Ενεργειακός τομέας σαν ένας από τους τομείς τους οποίους οι κυβερνήσεις οφείλουν να στηρίξουν με κάθε μέσο και με στόχο να προωθήσουν τόσο την κοινωνική πολιτική όσο και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- Στρατηγικός, επομένως, στόχος για τον ενεργειακό τομέα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών αναγκών, και στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να θεσπιστεί το δικαίωμα καθολικής πρόσβασης στο κοινωνικό αυτό αγαθό της ενέργειας και η ανακούφιση των ολοένα διευρυνόμενων κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται από την ενεργειακή φτώχεια
- Άμεσος στόχος πρέπει να είναι η ποσοτική επάρκεια της χώρας σε ενέργεια και η παροχή της στο λαό σε προσιτές τιμές
- Στην κατεύθυνση αυτή, στόχος πρέπει να είναι η αξιοποίηση στο μέγιστο βαθμό των εγχώριων πόρων, με έγνοια φυσικά και στη διαμόρφωση του κόστους, ώστε να είναι δυνατή η προσφορά του αγαθού αυτού σε προσιτές τιμές. Στην Ελλάδα, όταν αναφερόμαστε σήμερα σε εγχώριους πόρους, εννοούμε τον λιγνίτη, τις ΑΠΕ που διαθέτει η χώρα μας, τους λίγους υδρογονάνθρακες που έχει βρει και έχει αξιοποιήσει ως σήμερα στη Θάσο και εκείνους που θα βρει με τις έρευνες που οφείλει να διεξαγάγει. Η Ελλάδα, με ευθύνη των κυβερνήσεων, καθυστέρησε εγκληματικά τις έρευνες και οφείλει έστω σήμερα να προχωρήσει συστηματικά στις αναγκαίες έρευνες.
- Βεβαίως, η ενεργειακή πολιτική μας οφείλει να υπηρετεί και τη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή, που σημαίνει ένταση της προσπάθειας για τη μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση ενέργειας, με την προώθηση των ΑΠΕ, ανάπτυξη των νέων ενεργειακών τεχνολογιών (που μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην βελτίωση και της ενεργειακής αποδοτικότητας).
- Οι θεωρίες ορισμένων «επιστημόνων» σήμερα, ότι έχουμε τεράστια κοιτάσματα, ότι κολυμπάμε στο πετρέλαιο δεν έχουν καμία βάση, δεν αφορούν την επόμενη δεκαετία, μέχρις ότου δηλαδή προωθηθούν οι αναγκαίες έρευνες, συστηματικά, ως το τελικό στάδιο, δηλαδή μέχρι να υλοποιηθούν σε ερευνητικές γεωτρήσεις και δοκιμές καύσεως.
- Η εξοικονόμηση ενέργειας συνιστά μια από τις βασικότερες προτάσεις της Αριστεράς για τον ενεργειακό τομέα, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Με δεδομένο ότι στην τελική κατανάλωση ενέργειας τη μεγαλύτερη συμμετοχή έχουν οι μεταφορές και η οικιακή κατανάλωση, πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις για την ανάπτυξη των μαζικών μέσων μεταφοράς, ιδίως των μέσων σταθερής τροχιάς και την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων. Ειδικά για το υπάρχον κτιριακό απόθεμα της χώρας, από τα πλέον ενεργοβόρα στην Ευρώπη, πρέπει με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης τους που στηρίζει παράλληλα και τον κατασκευαστικό κλάδο, να οδηγηθούμε σε σημαντικότατη εξοικονόμηση ενέργειας. Επιδιώκουμε βεβαίως την εξοικονόμηση ενέργειας και στην παραγωγή.
- Επειδή όμως οι στόχοι αυτοί, δεν μπορούν να επιτευχθούν με κυριαρχία των ιδιωτικών επιχειρήσεων, που κύριο αν όχι μοναδικό στόχο έχουν την κερδοφορία τους, η ύπαρξη και καθοριστικός ρόλος δημόσιων φορέων σε ηλεκτρισμό(Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ), σε Πετρέλαιο με δημόσια ΕΛΠΕ και φυσικό αέριο με δημόσια ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ είναι προϋπόθεση για προώθηση των παραπάνω στόχων.
- Επομένως, είναι επιβεβλημένη η αποτροπή των όποιων σχεδιαζόμενων ιδιωτικοποιήσεων και αντίθετα η αξιοποίηση των παραπάνω επιχειρήσεων με τις όποιες αναγκαίες επιχειρησιακές και λειτουργικές παρεμβάσεις σε όφελος κοινωνίας και οικονομίας.
- Η θέση μας για τους υδρογονάνθρακες.Αποτελεί θέση μας η μείωση της συμμετοχής στο ενεργειακό ισοζύγιο των ορυκτών καυσίμων. Με δεδομένο όμως, ότι για ορισμένο διάστημα ακόμη, όχι μικρό, στο ενεργειακό ισοζύγιο θα κυριαρχούν οι υδρογονάνθρακες, ανεξάρτητα από την δική μας στρατηγική για μείωσή τους, ο ενεργειακός σχεδιασμός οφείλει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη την παράμετρο αυτή. Επομένως παρά την αντίληψή μας για την μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση εγχώριων πόρων, επομένως και των πιθανών κοιτασμάτων μας σε υδρογονάνθρακες, θεωρούμε αστεία την ψεύτικη εικόνα που δημιουργείται κυρίως από κυβερνήσεις αλλά και ορισμένους «επιστήμονες», για επικοινωνιακούς λόγους, για άμεσα τάχα αποτελέσματα και οφέλη της χώρας από αξιοποίηση των υδρογονανθράκων.
- Η ίδια η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει την αναγκαιότητα συστηματικών ερευνών στην Ελλάδα, η οποία θα διαρκέσει ακόμη και ολόκληρη δεκαετία πριν η έρευνα οδηγηθεί σε απτά αποτελέσματα. Αυτό σχετίζεται βεβαίως με την τεράστια καθυστέρηση που υπήρξε με διαχρονικές ευθύνες κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, στην προώθηση της έρευνας υδρογονανθράκων.
- Η ενεργειακή πολιτική της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, δεν αντιπαραθέτει το θέμα της εκμετάλλευσης των όποιων κοιτασμάτων βρεθούν, με τις έρευνες που θα διεξαχθούν, από το σημαντικό μέλημα για κατάλληλα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Στη διπλή μάλιστα κατεύθυνση από τη μια της ανεύρεσης και αξιοποίησης υδρογονανθράκων και από την άλλη της προστασίας του περιβάλλοντος, θα συμβάλλει η ίδρυση δημόσιας εταιρείας έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων με δυνατότητα συμμετοχής σε κοινοπρακτικά σχήματα, αλλάζοντας ριζικά το μοντέλο διαχείρισης των σημερινών συμβάσεων και με σκοπό τη μεγιστοποίηση των ωφελειών για τη χώρα και το λαό
- Για την ΑΡΙΣΤΕΡΑ , οι Δημόσιες επιχειρήσεις ενέργειας αποτελούν αναντικατάστατα εργαλεία για τον ενεργειακό σχεδιασμό και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Κατά συνέπεια, η ακύρωση των επιχειρούμενων ιδιωτικοποιήσεων και η σταδιακή ανάκτηση της δημόσιας ιδιοκτησίας των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων – πυλώνων του κλάδου της ενέργειας (ΔΕΗ –ΑΔΜΗΕ – ΔΕΔΔΗΕ), ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΠΑ], αποτελεί αναγκαία συνθήκη και βασικό στοιχείο του προγραμματισμού μας για την παραγωγική ανάταξη.
- Να τονίσουμε, επίσης, εδώ, ότι ο δημόσιος τομέας μπορεί επίσης να συμβάλει καθοριστικά, πέρα από την στην στήριξη του ενεργειακού τομέα, στην γενικότερη τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας. Με αξιοποίηση φορέων όπως τα ναυπηγεία, η ΕΑΒ και άλλοι φορείς, μπορούν να προωθηθούν ελληνικές κατασκευές (πχ σε ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά πάνελ) ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές τεχνολογίας και η δαπάνη σε εισαγωγές.
- Βεβαίως, την αξιοποίηση των δημόσιων φορέων ενέργειας την εννοούμε με διαφορετική λειτουργία και διοίκηση τους από ότι στο παρελθόν, με βέλτιστη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων, με πλήρη διαφάνεια και δημοκρατικό έλεγχο της κοινωνίας, των εργαζομένων και του κοινοβουλίου και απαλλαγμένες από παθογένειες του παρελθόντος (πχ την πελατειακή λογική), με στόχο την μεγιστοποίηση της επιχειρησιακής και κοινωνικής αποτελεσματικότητας.
- H Ελλάδα αναφέρεται συχνά σαν ενεργειακός κόμβος. Γίνεται αυτή η συγκεκριμένη αναφορά, επειδή συμμετέχει σε διάφορα ενεργειακά έργα που υλοποιούνται η προγραμματίζονται. Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά στον αγωγό ΤΑΡ, αναβάθμιση των εγκαταστάσεων στη Ρεβυθούσα όπου δημιουργήθηκε η Γ Δεξαμενή αποθήκευσης υγροποιημένου Φ.Α., στον ελληνοβουλγαρικό αγωγό IGB, στην πλωτή δεξαμενή σε Αλεξανδρούπολη, τον αγωγό EastMed, Από αυτά το σημαντικότερο, έργο το οποίο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί στο ελληνικό έδαφος, είναι ο αγωγός ΤΑΡ που η σπουδαιότητα του δεν πρέπει να υπερτιμηθεί
- Παρά το γεγονός, όμως, ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε αρκετά από αυτά τα ενεργειακά projects που έχουν αφετηρία ή βάση την Ελλάδα ο ρόλος της Ελλάδας δεν είναι καθοριστικός, δεν είναι κομβικός. Και προπαντός τα έργα αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη χρησιμότητα για την Ελλάδα. Για το μόνο, διεθνές έργο που όπως αναφέρθηκε ολοκληρώνεται στην Ελλάδα, ο αγωγός ΤΑΡ, ούτε οι ποσότητες πχ φυσικού αερίου(Φ.Α.) που θα διακινεί (10 δις κυβικά μέτρα κ.μ. ετησίως) με πιθανό διπλασιασμό τα επόμενα χρόνια) δεν μπορεί μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών της Δυτικής Ευρώπης, ούτε και της Ελλάδας Σημειωτέον πως οι ανάγκες της δυτικής Ευρώπης σε φυσικό αέριο εκτιμώνται γύρω στα 500 δις κμ ετησίως
- Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ διατείνονται πως εφαρμόζουν μία πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική και επιχειρηματολογούν με τα αρκετά διεθνή projects που υλοποιούνται στη χώρα ή διέρχονται από τη χώρα.
- Όμως αν αξιολογήσουμε και αποτιμήσουμε ποιοι ωφελούνται από τα projects αυτά, σημαντικά οφέλη δεν έχει η Ελλάδα για τα έργα στα οποία εμπλέκεται, γιατί το όφελος τρίτων αυτών που σχεδίασαν και τα πρότειναν είναι μεγαλύτερο στις περισσότερες περιπτώσεις, Είναι επομένως λάθος να χαρακτηρίζεται ο ρόλος της Ελλάδας κομβικός. Πιο ορθός είναι ο προσδιορισμός ρόλου τροχονόμου παρά κομβικού.
- Βασικά οφελημένοι είναι αυτοί που έχουν σχεδιάσει τα projects αυτά, δηλαδή οι ΗΠΑ(που ενδιαφέρονται για TAP, EastMed, Ρεβυθούσα, IGB, πλωτές εγκαταστάσεις Αλεξανδρούπολης για μεταφορά του δικού τους σχιστολιθικόυ πετρελαίου, το Ισραήλ(Eastmed), οι Βρυξέλλες και βαλκανικές χώρες (πχ Βουλγαρία, Ουκρανία κλπ) που επιθυμούν απεξάρτηση από Ρωσία
- Πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική. Με βάση και τα παραπάνω οι κυβερνήσεις μας δεν μπορούν να μιλούν για πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική και να τονίζουν ότι η χώρα συνιστά ένα ενεργειακό κόμβο και ότι παίζει κομβικό ρόλο. Η Ελλάδα όπως και σε όλους τους τομείς έτσι και στον ενεργειακό εφαρμόζει μονόπλευρη ενεργειακή πολιτική, προσκολλημένη στο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν»
- Εμείς προτείνουμε την προώθηση πραγματικά πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής και όχι «πολυδιάστατης» μαϊμού, ενταγμένης στο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» που μάλιστα έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια. Επιβάλλεται λοιπόν αναπροσανατολισμός στις διεθνείς ενεργειακές σχέσεις με βάση το εθνικό συμφέρον και όχι με βάση τις επιλογές τρίτων ισχυρών χωρών.
- Για την προώθηση των παραπάνω στόχων είναι αναγκαίο να λειτουργήσει ένας δημοκρατικός ενεργειακός σχεδιασμός που θα περιλαμβάνει την ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και όλων των σχετικών φορέων(μαζικών, κοινωνικών, αυτοδιοικητικών, και οπωσδήποτε επιστημονικών πχ ΤΕΕ, ΓΕΩΤΕΕ, Οικονομικό επιμελητήριο κπ)
Προτάσεις ανά μορφή Ενέργειας.
- Για την ηλεκτρική Ενέργεια. Η επιδίωξη για σταδιακή μείωση της παραγωγής από λιγνίτες είναι αναγκαία, έχει προγραμματιστεί εδώ και δεκαετίες από την ίδια τη ΔΕΗ και μάλιστα είναι και αντικειμενικά δεδομένη, καθώς μειώνονται τα αποθέματά των λιγνιτών και ορισμένα εναπομείναντα κοιτάσματα (πχ Ελασσόνα, Δράμα ) δεν έχουν μπει καν σε σχεδιασμό εκμετάλλευσης τους, με δεδομένες και τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών.
- Όμως, αντί της σταδιακής μείωσης, λόγω των τις απαράδεκτων πιέσεων της Γερμανίας προκρίνεται η βίαιη απολιγνιτοποίηση στη χώρα μας με επιπτώσεις και στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, και στην απασχόληση στις περιοχές Πτολεμαϊδας, Μεγαλόπολης. Σκοπός αυτής της βεβιασμένης προώθησης που επέβαλε η Γερμανία με ολοκλήρωση το 2028, ενώ προκλητικά έχει αποφασιστεί για τη Γερμανία (Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει) η ολοκλήρωση εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της 10 χρόνια αργότερα, το 2038, είναι η επιδίωξη της να προωθήσει δικά της επενδυτικά σχέδια (πχ μεγάλο δικό της φωτοβολταίκό project) στην περιοχή Πτολεμαίδας.
- Είμαστε ριζικά αντίθετοι, στη βεβιασμένη απολιγνιτοποίηση που βλέπουμε να έχει αποφασίσει η κυβέρνηση και προτείνουμε με συμμετοχή τόσο της ΔΕΗ όσο και επιστημονικών και κοινωνικών φορέων τη διαμόρφωση ορθολογικού σχεδίου περάσματος στην περίοδο αυτή της απολιγνιτοποίησης.
- Αποκατάσταση των λιγνιτοφόρων περιοχών που έχει λήξει η εκμετάλλευση τους. Η ΔΕΗ –αλλά σε τελική ανάλυση η κυβέρνηση- είναι υποχρεωμένη, να αποκαταστήσουν τα εδάφη των λιγνιτικών πεδίων, όπου έχουν εξαντληθεί οι εκμεταλλεύσεις των κοιτασμάτων. Με βάση τα όσα είναι γνωστά έχει υλοποιηθεί αποκατάσταση μόλις στο 15% των εδαφών αυτών. Προτείνεται πλήρης αποκατάσταση, και επαναπόδοση των εδαφών στην τοπική κοινωνία για χρήση και εκμετάλλευση,
- Η ΔΕΗ υπήρξε ένα πειραματόζωο. Δεν είναι τυχαίο που στην ηλεκτρική ενέργεια και στη ΔΕΗ εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται πολυάριθμα σχέδια και πειραματισμοί (μικρή ΔΕΗ, «Νέα Όργάνωση Αγοράς Ηλεκτρισμού (ΝΟΜΕ)». Target Model, διοικητική εξαίρεση από συμμετοχή σε διαγωνισμούς για μονάδες, η δραστηριότητες πχ Αιολικά κλπ) όλοι σε κατεύθυνση να αποδυναμώσουν τη ΔΕΗ, να την διαλύσουν και να μοιραστούν τα «ιμάτια της»
- Η Ηλεκτρική Ενέργεια και η ΔΕΗ θεωρήθηκαν ως η πιο εύκολη και πρόσφορη λεία, για να επιτεθούν οι ιδιωτικοί όμιλοι και να την κατασπαράξουν. Την κατεύθυνση υλοποίησαν τόσο η κυβέρνηση αμέσως, είτε εμμέσως μέσω ΡΑΕ. Επεδίωξαν να την κατατμήσουν, να τη διαλύσουν, να την κατασπαράξουν ώστε να πάρουν το μερίδιο της πίτας της ΔΕΗ, οι ιδιώτες.
- Το πέτυχαν και οι αρνητικές συνέπειες είναι διπλές. Αφενός μία δυναμική επιχείρηση, η ΔΕΗ, παύει να παίζει ουσιαστικό ρόλο στο ενεργειακό γίγνεσθαι σε όφελος του λαού, αφετέρου οι επιπτώσεις στα τιμολόγια είναι βαριές, με σημαντικές ανατιμήσεις την 20ετία, με τεράστια δηλαδή επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών
- Συγκεκριμένα για τη ΔΕΗ, προτείνουμε την ενοποίηση των θυγατρικών εταιρειών και αναδιάρθρωση της λειτουργίας της, την επένδυση στον εκσυγχρονισμό των μονάδων και την περιβαλλοντική τους αναβάθμιση, την κατασκευή σύγχρονων νέων μονάδων, την επένδυση σε νέο σύγχρονο εξοπλισμό και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό, Επίσης την μεταφορά τεχνογνωσίας στην παραγωγική διαδικασία, τον σχεδιασμό για την ορθολογική και αειφορική αξιοποίηση των λιγνιτών και την προώθηση μικρών υδροηλεκτρικών έργων για μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του υδάτινου δυναμικού αλλά και για επένδυση σε φωτοβολταϊκά σε μονάδα παραγωγής φωτοβολταικών πανελ. Επίσης στο πλαίσιο προσαρμογής της ΔΕΗ στη νέα εποχή, προτείνουμε την ενδυνάμωση της ΔΕΗ με τερματισμό του ρόλου της σαν απλό αγοραστή / καταναλωτή τεχνολογίας και αξιοποιώντας το πλούσιο ερευνητικό της δυναμικό να μετεξελιχτεί σε παραγωγό τεχνολογίας Οφείλει γενικότερα να συντονίσει το βηματισμό της με τις τρέχουσες εξελίξεις. Ένα ακόμη βήμα είναι η κατασκευή μονάδας παραγωγής έξυπνων μετρητών που θα επιφέρει εξοικονόμηση στη κατανάλωση ενέργειας και σε επίπεδο νοικοκυριού και σε εθνικό επίπεδο. Επίσης να μελετήσει τις εξελίξεις που σχετίζονται με την εισαγωγή της τεχνολογίας υδρογόνου που μπορεί να βοηθήσει και τη ΔΕΗ στην παραγωγική της διαδικασία πχ με την έκχυση υδρογόνου στο δίκτυο του φυσικού αερίου αλλά και με την εφαρμογή του . σε επιχειρηματικά και επενδυτικά προγράμματα πχ στις περιοχές Μαγαλόπολης Πτολεμαίδας ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της ανεργίας που θα προκληθούν από την απολιγνιτοποίηση.
- Για το πετρέλαιο, Ο ολιγοπωλιακός έλεγχος κυρίως στην διύλιση αλλά και στο χονδρεμπόριο καυσίμων από τους 2 ομίλους (ΕΛΠΕ και ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ) των Λάτση και Βαρδινογιάννη, που όπως έχει καταγγελθεί επανειλημμένα έχουν λειτουργήσει με εναρμονισμένες πρακτικές και διακριτές αγορές, έχει επίπτωση αφενός να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους οι ισχυροί αυτοί όμιλοι, αφετέρου να μην υφίσταται παρέμβαση στην τιμολογιακή πολιτική τους. Αντί της απόλυτης ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ που προώθησαν και υλοποίησαν οι κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες, είναι αναγκαία η επανάκτηση του ελέγχου τους, για στοιχειώδη έλεγχο του κλάδου και συνακόλουθα έλεγχο στις τιμές, αποφυγή υψηλών τιμών και υπερκερδοφορίας που επιτυγχάνουν οι ισχυροί αυτοί όμιλοι, με εναρμονισμένες πρακτικές όπως έχει καταγγελθεί στο παρελθόν και με χρηματιστηριακά κερδοσκοπικά παιγνίδια
- Για το Φυσικό αεριο με το ολοκληρωτικό πέρασμα όχι μόνο των βασικών φορέων (ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ) αλλά και εκείνων της διανομής (πχ ΕΠΑ Αττικήςκλπ στην εξυπηρε΄τηση των ιδιωτών, μειώνεται η παρέμβαση του δημοσίου και επομένως κάθε δυνατότητα ελέγχου στην αναπτυξιακή και τιμολογιακή πολιτική τους. Είναι ζητούμενο ο ουσιαστικός έλεγχος των σημαντικών αυτών φορέων από το Δημόσιο, ο κοινοβουλευτικός και κοινωνικός έλεγχος τους.
- Η αξιοποίηση του φυσικού αερίου έπρεπε και πρέπει να γίνεται με βάση ενεργειακό σχεδιασμό και όχι με βάση τις επιδιώξεις και πιέσεις ισχυρών επιχειρηματιών (πχ Μυτιληναίος) που δρουν στο αντικείμενο αυτό.
- Η προώθηση των ΑΠΕ, που γενικά υποστηρίζουμε επειδή προκαλούν την μικρότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, έπρεπε να γίνει με βάση τον ενεργειακό σχεδιασμό, με διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες και όχι με βάση τις πιέσεις των ισχυρών επιχειρηματιών του κλάδου που δρουν σε αυτά τα αντικείμενα.
- Αυτό, μέχρι σήμερα, δεν εφαρμόζεται και ιδιαίτερα απουσιάζει ο δημιουργικός διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες με συνέπεια ισχυρές αντιδράσεις. Οι αντιδράσεις αυτές οφείλονται και στο γεγονός πως σε ορισμένες περιπτώσεις δεν λαμβάνεται υπόψη η φέρουσα ικανότητα της περιοχής, οι τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες και χρήσεις γης.
- Ενεργειακή φτώχεια και τιμολογιακή πολιτική. Αν και όλες οι χώρες βάζουν στόχο την πτώση των ενεργειακών τιμών για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας τα δεδομένα δείχνουν πως η ενεργειακή φτώχεια δυναμώνει σαν συνέπεια αφενός της μείωσης των εισοδημάτων που είχαμε τα μνημονιακά χρόνια με την παρέμβαση της Τρόικα σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες τιμές (πχ στην ηλεκτρική ενέργεια) που τα μνημονιακά χρόνια εκτινάχθηκαν. Τα δεδομένα της τιμολογιακής πολιτικής αποδεικνύουν την πλήρη διάψευση του νεοφιλελεύθερου δόγματος, που διακήρυττε, πως, η εφαρμογή του ΝΦ θα έφερνε μείωση των τιμών και επομένως στήριξη των επιχειρήσεων και του λαϊκού εισοδήματος.
- Για τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας και τα κοινωνικά τιμολόγια. Πέρα της εφαρμογής και αναγκαίας επέκτασής των κοινωνικών τιμολογίων σε περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά, πολύ σημαντικός πρέπει να είναι ο στόχος για συγκράτηση και μείωση των τιμολογίων συνολικά και για τις επιχειρήσεις και για τη βιομηχανία.
- Ενεργειακό κόστος. Στην κατεύθυνση αυτή, δηλαδή στη συγκράτηση και μείωση των τιμολογίων είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους που προϋποθέτει βαθιά μελέτη και εθνικοποίηση του κλάδου. Όμως η τεράστια αποκέντρωση στην παραγωγική δραστηριότητα, η διαλυτική δράση με διείσδυση πολυάριθμών φορέων στον κλάδο που επιζητούν κομμάτι της ενεργειακής πίτας, ενισχύουν το ενεργειακό κόστος,
Επίλογος.
Κλείνοντας, 2 θέματα είναι κρίσιμα και πρέπει να ληφθούν υπόψη
Πρώτον . Η φιλοδυτική κατεύθυνση της ενεργειακής πολιτική που μάλιστα έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια και διαχρονικά αφαιρεί τον όποιο εθνικό χαρακτήρα είχε στο παρελθόν. Η κατεύθυνση αυτή πρέπει να αλλάξει και ο ενεργειακός τομέας πρέπει να υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα
Δεύτερον. Ο Ενεργειακός τομέας συνολικότερα, την τελευταία 20ετία ιδιωτικοποιήθηκε ολοκληρωτικά, αφού οι σημαντικότεροι δημόσιοι φορείς σε πετρέλαιο φυσικό αέριο, ηλεκτρική ενέργεια πέρασαν στο έλεγχο ισχυρών ιδιωτών και ιδιωτικών ομίλων. Εκεί που στην ενεργειακή πολιτική έπαιζαν καθοριστικό ρόλο η δημόσια ΔΕΗ, τα δημόσια ΕΛΠΕ και οι δημόσιες ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, τώρα είναι κυρίαρχοι οι ιδιώτες που πάνω από όλα ενδιαφέρονται για τα κέρδη και τα συμφέροντά τους. Είναι αναγκαία η κοινωνικοποίηση του τομέα αυτού και των σημαντικότερων ενεργειακών επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσει να ασκηθεί μία άλλη ενεργειακή πολιτική. Δεν έχουμε βέβαια αυταπάτες . Η κοινωνικοποίηση αυτή μπορεί να γίνει μόνο από μία πραγματικά Αριστερή διακυβέρνηση η οποία και θα διαμορφώσει με τους κοινωνικούς φορείς ένα νέο σχέδιο ενεργειακής πολιτικής που θα υπηρετεί την κοινωνία και την οικονομία μας
