Η “απειλή” δεν είναι το Ιράν – Είναι η ανεξαρτησία του (του Ηλία Σκυλλάκου)

Πηγή

Η “απειλή” δεν είναι το Ιράν – Είναι η ανεξαρτησία του

του Ηλία Σκυλλάκου

Αν υπάρχει ένα παραμύθι που εδώ και τέσσερις δεκαετίες σερβίρεται διαρκώς στους λαούς από τους ιμπεριαλιστές της Δύσης και τους σιωνιστές συνεταίρους τους, είναι ότι to ΙΡΑΝ αποτελεί απειλή, είναι τρομοκρατικό κράτος και διαθέτει πυρηνικά όπλα για την καταστροφή του «πολιτισμένου κόσμου». Το έχουμε ακούσει ξανά και ξανά. Το φώναξε ο Νετανιάχου από το βήμα του ΟΗΕ το 2012, κρατώντας ένα καρτούν-βόμβα σαν να απευθυνόταν σε νήπια, και προέβλεπε «πυρηνικό Αρμαγεδδών» την άνοιξη του 2013. Τόσα χρόνια μετά, η βόμβα δεν υπάρχει και το παραμύθι όμως ζει και βασιλεύει.1

Κι όμως, η ιστορική αλήθεια είναι αποκαλυπτική. Το Ιράν επί μοναρχίας του Σάχη, τότε δηλαδή που λειτουργούσε ως προτεκτοράτο των ΗΠΑ και πιστό φρουρό των αμερικανικών συμφερόντων στον Περσικό Κόλπο, ετοιμαζόταν να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία με τη βοήθεια και την ενθουσιώδη στήριξη της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ.

Οι Ιρανοί φοιτητές πυρηνικής φυσικής εκπαιδεύονταν στα καλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ήταν τότε που οι «Άνθρωποι για την Ειρήνη» του Αϊζενχάουερ εξήγαν πυρηνική τεχνολογία στους συμμάχους τους. Κανείς δεν έβρισκε πρόβλημα. Η ιστορία της ιρανικής μοναρχίας δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον βρόμικο ρόλο της Δύσης. Το 1953, η CIA και η MI6 ανέτρεψαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό Μοσαντέκ, επειδή είχε το «θράσος» να εθνικοποιήσει τα πετρέλαια.

Η επιχείρηση Ajax ήταν το μοντέλο όλων των μετέπειτα πραξικοπημάτων της Δύσης στον Τρίτο Κόσμο. 2 Ο μονάρχης Σάχης επανήλθε στο προσκήνιο ως καθαρόαιμο πιόνι των ΗΠΑ, εγκαινιάζοντας έναν εικοσιπενταετή αυταρχισμό καλυμμένο με το πέπλο του εκδυτικισμού. Ήταν ο σημαιοφόρος του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή. Ήταν το «καλό παιδί» των Αμερικανών, ένας περιφερειακός χωροφύλακας που δρούσε ενάντια στα επαναστατικά τότε κινήματα της περιοχής.

Παράλληλα, διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με το Ισραήλ, μια συμμαχία που αποκρύπτεται μέχρι σήμερα σκόπιμα. Οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν προέβλεπαν την προμήθεια έως και 23 πυρηνικών αντιδραστήρων, κατασκευή εργοστασίων επανεπεξεργασίας καυσίμου και εμπλουτισμού ουρανίου, ενώ δεν έλειπαν αναφορές σε προθέσεις του Σάχη να αποκτήσει στρατιωτική πυρηνική ικανότητα στο μέλλον.

Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση του ισραηλινού σχεδίου «Project Flower», ένα κοινό πρόγραμμα πυραυλικής τεχνολογίας μεταξύ Ισραήλ και και του μοάρχη Σάχη του Ιράν, το οποίο περιλάμβανε την ανάπτυξη πυραύλων με συμβατικό ή και πυρηνικό φορτίο. Το πρόγραμμα προχώρησε μυστικά μέχρι την ιρανική επανάσταση, με Ισραηλινούς μηχανικούς να εργάζονται επί ιρανικού εδάφους, ενώ τα έγγραφα του προγράμματος φυγαδεύτηκαν στο Τελ Αβίβ λίγο πριν την κατάρρευση του καθεστώτος.3

Και όμως, καμία δυτική δύναμη δεν εξέφραζε ανησυχία τότε. Το Ισραήλ, παρότι κατείχε ήδη παράνομα πυρηνικά όπλα, ενίσχυε την ιρανική επιδίωξη, ως μέρος μιας υπόγειας συνεργασίας που περιελάμβανε κοινή ανταλλαγή πληροφοριών, τεχνική υποστήριξη και στρατιωτική σύμπραξη.

Και όλα αυτά μέχρι που η επανάσταση του 20ού αιώνα, δηλαδή την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 γκρέμισε τον υπηρέτη των ιμπεριαλιστών και έφερε στην εξουσία ένα καθεστώς που αρνήθηκε την υποταγή στην Δύση, μέσω του ηγέτη της Αγιατολάχ Χομεϊνί.

Με απλά λόγια.

Όσο το Ιράν υπάκουε στα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, οι πυρηνικές του βλέψεις υποστηρίζονταν πλήρως. Οταν όμως απέκτησε ανεξάρτητη πολιτική βούληση, τοχοποιήθηκε ως «παρίας». Έτσι λειτουργεί ο πυρήνας της ιμπεριαλιστικής υποκρισίας.

Αντίθετα, οι Ισραηλινοί με την πλήρη κάλυψη των ΗΠΑ και της Ευρώπης κατασκεύαζαν το πυρηνικό τους οπλοστάσιο κρυφά στη Ντιμόνα, χτίζοντας δεκάδες πυρηνικές κεφαλές. Κανείς δε μίλησε. Καμία επιθεώρηση του ΟΗΕ δεν πραγματοποιήθηκε. Ούτε κυρώσεις, ούτε “ανησυχίες”. Και όποιος τόλμησε να μιλήσει, όπως ο Μορντεχάι Βανούνου, φυλακίστηκε.

Η αλήθεια είναι απλή. Αν το Ιράν ήθελε να έχει πυρηνικά, θα τα είχε. Έχει την τεχνογνωσία, το επιστημονικό προσωπικό, την τεχνολογική ικανότητα.
Γιατί στην πραγματικότητα, το πρόβλημα της Δύσης δεν είναι τα πυρηνικά όπλα, ούτε «η υπεράσπιση της δημοκρατίας», αλλά το γεγονός ότι το Ιράν είναι ένα ανεξάρτητο κράτος.

Το Ιράν, επειδή αρνήθηκε να προσκυνήσει, επειδή αρνείται να γίνει μαγαζί της Δύσης βαφτίστηκε “απειλή για την παγκόσμια ειρήνη”.

Για να κατανοήσουμε την επιμονή στη δαιμονοποίηση του Ιράν, δεν αρκεί να δούμε όμως μόνο τις ΗΠΑ. Πρέπει να δούμε το πραγματικό τους υποκατάστατο στην περιοχή.

Το Ισραήλ.

Το Ισραήλ είναι το βασικό proxy κράτος της Δύσης στη Μέση Ανατολή. Είναι ο πυλώνας της στρατιωτικής, πολιτικής και τεχνολογικής παρουσίας του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού σε μια στρατηγική γωνιά του κόσμου.

Το σιωνιστικό καθεστώς λειτουργεί ως γεωπολιτικό φρούριο, ενάντια στους αραβικούς και μουσουλμανικούς λαούς. Με την αμέριστη υποστήριξη των ΗΠΑ, χρηματοδοτείται, εξοπλίζεται και προστατεύεται, επειδή αποτελεί το πιο αξιόπιστο μακρύ χέρι της αυτοκρατορίας στην Ανατολική Μεσόγειο, στον Περσικό Κόλπο, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία.

Αλλά το πιο επικίνδυνο χαρακτηριστικό του είναι το ατιμώρητο. Το Ισραήλ μπορεί να κατέχει πυρηνικά όπλα,4 να διαπράττει εγκλήματα πολέμου, να εφαρμόζει απαρτχάιντ, να βομβαρδίζει με απειλές τον πλανήτη και να μην υπόκειται σε καμία κύρωση.

Γιατί είναι «δικός τους». Γιατί υπηρετεί την ίδια αυτοκρατορική πολιτική που απαιτεί να μένουν υπόδουλοι οι λαοί της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Λιβάνου, του Ιράν. Οπότε η πραγματική απειλή είναι το σιωνιστικό μόρφωμα Ισραήλ.

Είναι στα F-35 που ισοπεδώνουν τη Γάζα, στα αμερικανικά πολεμικά πλοία στον Περσικό, στα ευρωπαϊκά διυλιστήρια που πίνουν πετρέλαιο βουτηγμένο στο αίμα των λαών. Η απειλή είναι το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του, η Δύση και οι πολυεθνικές της, το σιωνιστικό κράτος που καταστρέφει τη Μέση Ανατολή.

Οπότε δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε γιατί το Ισραήλ φωνάζει τόσο πολύ για τα «ιρανικά πυρηνικά». Είναι το απαραίτητο σενάριο για να παραμείνει αναγκαίος και θωρακισμένος ως πράκτορας του πολέμου. Είναι το ίδιο ψέμα που του επιτρέπει να σφαγιάζει στη Γάζα χωρίς ντροπή, να διαλύει την Υεμένη, να απειλεί τον Λίβανο χωρίς όριο. Κι όσο το Ιράν θα στέκεται αντίπαλος σε αυτό το αποικιοκρατικό μόρφωμα, τόσο οι σιωνιστές θα συνεχίζουν να ουρλιάζουν και να θέλουν να το διαλύσουν. Γιατί το μόνο που τους απειλεί πραγματικά, είναι η αντίσταση των λαών και τα ανεξάρτητα κράτη, πέρα από το τι καθεστώς διατηρούν στο εσωτερικό της χώρας τους.

πηγές:

1Heller, Jeffrey. “Netanyahu Draws ‘Red Line’ on Iran’s Nuclear Program.” Reuters, 27 Σεπ. 2012, nsarchive.reuters.com/article/world/netanyahu-draws-red-line-on-irans-nuclear-program-idUSBRE88Q0GI/. Ανακτήθηκε 17 Ιουν. 2025.

2Byrne, Malcolm και Mark J. Gasiorowski, επιμ. “CIA Confirms Role in 1953 Iran Coup.” National Security Archive, The George Washington University, 19 Αυγ. 2013, NSA Electronic Briefing Book No. 435, nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB435/. Ανακτήθηκε 17 Ιουν. 2025.

3“Documents Detail Israeli Missile Deal With the Shah.” The New York Times, 1 Απρ. 1986. Αναδημοσίευση σε CIA FOIA, CIA‑RDP90‑00965R000705970013‑3, 22 Δεκ. 2016. Ανακτήθηκε 17 Ιουν. 2025.

4Stockholm International Peace Research Institute. “Israel.” World Nuclear Forces, SIPRI, τελευταία ενημέρωση Ιούνιος 2025,