Όταν η Sahra συνάντησε τον Μάκη και η Heidi τρέχει ανέμελη στους λόφους (της δημοκρατίας) της Βαϊμάρης
Του Νίκου Βρυώνη*
Το κόμμα της Heidi ψήφισε υπέρ της συνταγματικής αλλαγής για να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την πολεμική βιομηχανία,με πρόσχημα το ρωσικό κίνδυνο για να επιτευχθεί η κοινωνική συναίνεση (η παραδοσιακή ιστορικά γερμανική ρωσοφοβια είναι μεγαλύτερη από οτι ο παραδοσιακός και πολλές φορές γραφικός φιλορωσισμος στην Ελλάδα).
Αναποτελεσματική, ανιστοριτη αλλά κυρίως επικίνδυνη πολιτική επιλογή ,που οι όποιες δικαιολογίες δείχνουν απλώς τις αντιφάσεις, αντιθέσεις και την στρατηγική ένδεια του κόμματος Die Linke. Η θετική του στάση στο μεταναστευτικό/προσφυγικό και στις κοινωνικές και οικονομικές του προτάσεις δεν απαλλάσσει το συγκεκριμένο κόμμα από τις τεράστιες ιστορικές του ευθύνες.
Από την άλλη η Sahra,σε 45 σελίδες πρόγραμμα,ούτε μια αναφορά στις έννοιες, αριστερά, καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός. Καμία ταξική ανάλυση για την Γερμανική κοινωνία, μια νοσταλγία στην παλιά καλή εποχή του γερμανικού κοινωνικού κράτους, καμία αριστερή κριτική στην ΕΕ,(φταίει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών) και ΚΥΡΙΩΣ , προγραμματικός λόγος με ειδικές αιχμές για το μεταναστευτικό/προσφυγικό (που πολύ εύκολα θα μπορούσαν να είχαν ειπωθεί και από τον Μάκη Βορίδη) και που στο διάβασμα τους, σε ύφος και περιεχόμενο,προκαλούν ανατριχιλα σε όλους όσους θέλουν να αυτοαποκαλούνται αριστεροί.
Οι σχετικά καλές θέσεις της για τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν μπορούν να λειτουργούν ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για το υπόλοιπο πρόγραμμα και το ίδιο συνολικά το “κόμμα”.
Τα εισαγωγικά στο “κόμμα “γιατί ακόμα είναι ένα προσωποπαγές λαϊκίστικο μόρφωμα που μένει να φανεί η κατάληξη του.
Δυστυχώς αυτή είναι η αριστερά στην Γερμανία της οικονομικής και πολιτικής κρίσης.
(Τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς στη Γερμανία, βρίσκονται στο απόλυτο εκλογικό και πολιτικό περιθώριο, Μera25,MLPD,DKP, SGP).
Σε ότι μας αφορά, ως αριστερά στην Ελλάδα και ως αριστερούς γενικά, η απογοήτευση για τις πολιτικές επιλογές του Die linke δεν αποτελούν δικαιολογία για αποδοχή της Sahras. Άλλωστε το αποτέλεσμα και τα αδιέξοδα της δημοκρατίας της Βαϊμάρης και ο Μάκης συγκοινωνούντα δοχεία είναι.
Και μεταξύ της Heidi’s και της Sahras αν ήταν να διαλέξω θα διάλεγα την Rosa.
Υπάρχει και αυτή, ασυμβίβαστη αλλά και ρεαλιστική και σίγουρα όχι αριστερίστικη και γραφική.
*Νίκος Βρυώνης, μέλος ΠΣ ΛΑΕ ΑΑ
