10 χρόνια μετά: Ο αγώνας συνεχίζεται (του Δημήτρη Στρατούλη)

Το αντιμνημονιακό κίνημα είχε μαζικό και ενωτικό χαρακτήρα. Νίκησε τον φόβο και προκάλεσε τρόμο στην τρόικα και στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Ξεπέρασε αρκετές από τις αρχικές αντιφάσεις και αδυναμίες του. Σταδιακά πολιτικοποιήθηκε και ριζοσπαστικοποιήθηκε προς τα αριστερά. Εκείνο το βράδυ, νίκησε η Ελλάδα του μόχθου, της εργασίας, της γνώσης, της δημιουργίας, του πολιτισμού, που επί πέντε δύσκολα μνημονιακά χρόνια αγωνιζόταν και ήλπιζε για την αντιμνημονιακή ανατροπή, για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια.

Η εκλογική ήττα των μνημονιακών δυνάμεων αποτέλεσε ιστορική νίκη της Αριστεράς και του ελληνικού λαού εν μέσω μιας πρωτοφανούς καθεστωτικής προεκλογικής τρομοκρατίας. Ανοιγε τον δρόμο, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, να τερματιστούν οι μνημονιακές αντικοινωνικές πολιτικές φτωχοποίησης και ταπείνωσης του λαού, με την Αριστερά και το μαζικό λαϊκό κίνημα σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Εστελνε ηχηρό μήνυμα αντίστασης στην τρόικα και στις εγχώριες και διεθνείς οικονομικές, πολιτικές και μιντιακές ελίτ ότι, όταν ένας λαός διεκδικεί μαχητικά το δίκιο του, μπορεί και να τους νικάει. Επίσης, ένα ισχυρό μήνυμα δημοκρατίας και αλληλεγγύης στους ευρωπαϊκούς λαούς. Στη μετεκλογική περίοδο συνυπήρξαν μεγάλες αντιφάσεις και αντιθέσεις:

● Οι λαϊκές προσδοκίες, με τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για μια άλλη φιλολαϊκή πορεία.

● Οι έντονες πιέσεις του εγχώριου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου για συστημική παλινόρθωση, με τα ανοιχτά μέτωπά μας με τη διαπλοκή/διαφθορά και τη μνημονιακή «αντιπολίτευση» στο εσωτερικό της χώρας.

● Οι ωμοί εκβιασμοί και οι βάναυσες απειλές της τρόικας των δανειστών, με υπαρκτές τάσεις στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για συμβιβασμό και συνθηκολόγηση.

● Η πολιτική και κοινωνική ρευστότητα, η πυκνότητα του πολιτικού χρόνου, οι σύνθετες δυσκολίες, η μεταβατικότητα, ο κίνδυνος ενσωμάτωσης και συνθηκολόγησης, με τις δυνατότητες για προωθητικές ρήξεις και αλλαγές.

Καμία δυνατότητα εφησυχασμού δεν υπήρχε. Χρειαζόταν λαϊκή κινητοποίηση, ένα λαϊκό πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα ανατροπής και αλλαγής, που θα στεκόταν απέναντι στους εκβιασμούς του κατεστημένου, αλλά και θα ήλεγχε τη νέα κυβέρνηση να εφαρμόζει το φιλολαϊκό πρόγραμμά της και να μη συνθηκολογήσει. Οσοι και όσες συμμετείχαμε τότε στο Αριστερό Ρεύμα και στην Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ συναισθανθήκαμε εκείνη τη βραδιά, πανηγυρίζοντας με τον λαό στις πλατείες, ένα μεγάλο ιστορικό και πολιτικό βάρος που μας αναλογούσε. Να αποτρέψουμε τις υπαρκτές τάσεις υποχωρητικότητας και συμβιβασμού της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να τηρηθούν οι προεκλογικές δεσμεύσεις του στον λαό. Δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε. Λίγους μήνες μετά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε μνημονιακή συνθηκολόγηση, που δεν ήταν ούτε αναγκαία ούτε αναπόφευκτη, αλλά καταστροφική για την Αριστερά, τον λαό και τη χώρα μας.

Οσοι και όσες, στελέχη τότε του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του, ανήκαμε στην Αριστερή Πλατφόρμα του, αλλά και άλλα στελέχη του, σεβαστήκαμε το δημοψηφισματικό λαϊκό ΟΧΙ στα μνημόνια, όσα λάθη κι αν κάναμε, δεν λυγίσαμε, δεν συμβιβαστήκαμε, δεν υποταχτήκαμε. Υπερασπίσαμε την τιμή, αξιοπρέπεια, αγωνιστική ιστορία και πολιτική αξιοπιστία της Αριστεράς. Δώσαμε ένα θετικό παράδειγμα πολιτικής ανυπακοής και συνέπειας.

Παραμένουμε μαχόμενοι και μαχόμενες. Η ΛΑ.Ε. Α.Α., με όχημα την Ενωτική Πρωτοβουλία/ΜέΡΑ25/Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά, στην οποία συμμετέχουμε, απευθυνόμαστε και στις άλλες μαχόμενες αριστερές δυνάμεις για διάλογο και συνεργασία, ώστε να διευρύνουμε και να συνδιαμορφώσουμε αυτή την Ενωτική Πρωτοβουλία. Στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε έναν ενωτικό και ισχυρό αριστερό πολιτικό πόλο, που θα ασκεί μαχητική αντιπολίτευση στις κυβερνητικές αντικοινωνικές πολιτικές, θα στηρίζει τους αγώνες του λαού και της νεολαίας, θα είναι στήριγμα και αποκούμπι τους και θα προβάλλει μια ανατρεπτική και ελπιδοφόρα εναλλακτική πρόταση σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες αντικοινωνικές πολιτικές, την Ακροδεξιά και τον φασισμό. Δέκα χρόνια μετά δεν κάνουμε πολιτικό μνημόσυνο για όσα έγιναν το 2015. Αυτά που έγιναν δεν ξεγίνονται. Ομως, το παρόν και το μέλλον μπορούν να αλλάξουν, εάν βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα για το τι και πώς έγινε τότε. Ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο έγραψε: «Το καλύτερο που προσφέρει αυτή η περιπέτεια της ζωής είναι η ανεξάντλητη ικανότητα της πραγματικότητας να μας εκπλήσσει».

*Γραμματέας Λαϊκής Ενότητας/Ανυπότακτης Αριστεράς, πρώην υπουργός και βουλευτής