Το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Δημοκρατικού Μετώπου στέλνει επιστολή στα κόμματα του κόσμου ζητώντας την αναστολή της ένταξης του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη
Το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, σε επικοινωνία του με εκατοντάδες πολιτικά κόμματα και κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς και επικοινωνιακούς φορείς στη Δύση και τον αραβικό κόσμο, απέστειλε επιστολή για τους λόγους που δικαιολογούν την αναστολή της ιδιότητας μέλους του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη. Στην επιστολή αναφέρεται:
Η απόφαση της Ισραηλινής Κνεσέτ να χαρακτηρίσει τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες της Παλαιστίνης (UNRWA) ως “τρομοκρατική οργάνωση” είναι μόνο η κορύφωση μιας μακράς πορείας εχθρότητας από τις επίσημες πολιτικές αρχές του Ισραήλ και την απόλυτη άρνησή τους να σεβαστούν τις αποφάσεις του ΟΗΕ που εκφράζουν τη διεθνή θέληση. Ο αρχηγός της UNRWA χαρακτηρίστηκε “ανεπιθύμητο πρόσωπο” και κατηγορήθηκε ως “συνεργός στην τρομοκρατία”, ενώ απαγορεύτηκε η είσοδός του στο Ισραήλ, με το Ισραήλ να περιγράφει τον ΟΗΕ ως “βάλτο αντισημιτισμού”.
Δεν είναι μυστικό ότι οι διεθνείς οργανισμοί, λόγω κάποιων εσωτερικών τους κανονισμών, έχουν ιστορικά αποτύχει να εκπληρώσουν τη λειτουργία τους, όπως ορίζει ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Το αποτέλεσμα είναι η αδυναμία του Συμβουλίου Ασφαλείας να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των λαών του κόσμου που εκπροσωπούνται από τη Γενική Συνέλευση, καθώς και να αναλάβει δράσεις που θα προστατεύουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους, μακριά από πολιτικές κυριαρχίας και ξένης κηδεμονίας.
Παρά τις διεθνείς προσπάθειες για την υπέρβαση αυτού του προβλήματος με την απόφαση 377 του 1950 της Γενικής Συνέλευσης, γνωστή ως “Ένωση για την Ειρήνη”, η οποία δίνει στη Γενική Συνέλευση το δικαίωμα να παρέμβει σε θέματα όπου το Συμβούλιο Ασφαλείας αποτυγχάνει να λάβει απόφαση λόγω του βέτο, η Γενική Συνέλευση παραμένει ανίκανη να εφαρμόσει δεκάδες αποφάσεις για την προστασία της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Παράδειγμα αποτελούν πολλές αποφάσεις για το παλαιστινιακό ζήτημα, οι οποίες δεν εφαρμόζονται λόγω των διεθνών ισορροπιών και της προστασίας που προσφέρουν οι μεγάλες δυνάμεις στο Ισραήλ.
Το Ισραήλ είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα αυτών των ισορροπιών και αντανακλά τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Παρά το γεγονός ότι είναι το κράτος που επικρίνεται περισσότερο διεθνώς, και για το οποίο έχουν εκδοθεί οι περισσότερες αποφάσεις, το Ισραήλ παραμένει ανυπότακτο, με τον ΟΗΕ να αδυνατεί να λάβει οποιοδήποτε μέτρο που να το αναγκάζει να σεβαστεί τη διεθνή θέληση. Η βασική αιτία αυτής της κατάστασης είναι το αμερικανικό βέτο, το οποίο επιτρέπει στο Ισραήλ να αγνοεί τις διεθνείς αποφάσεις.
Σήμερα, πολλές φωνές από κράτη, θεσμούς και ειδικούς του διεθνούς δικαίου καλούν για την αποβολή του Ισραήλ από τα Ηνωμένα Έθνη. Ωστόσο, αυτές οι εκκλήσεις προσκρούουν στο Άρθρο 5 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που συνδέει την αποβολή ενός μέλους με σύσταση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, στο οποίο κυριαρχεί το βέτο των ΗΠΑ.
Λόγω της δυσκολίας να επιτευχθεί μια τέτοια απόφαση, προτείνεται η αναστολή της ιδιότητας μέλους του Ισραήλ, υπερβαίνοντας το Άρθρο 5 και βασιζόμενοι σε προηγούμενο του 1974, όταν ανεστάλη η συμμετοχή της Νότιας Αφρικής λόγω του συστήματος φυλετικού διαχωρισμού.
Το ισραηλινό κοινοβούλιο έχει εγκρίνει δεκάδες νόμους που μοιάζουν με τους νόμους της κυβέρνησης των λευκών της Νότιας Αφρικής, επηρεάζοντας όλες τις πτυχές της ζωής. Αυτοί οι νόμοι, όπως ο Νόμος για την Επιστροφή (1950), ο Νόμος περί Ιθαγένειας (1951) και ο Νόμος περί Ακίνητης Περιουσίας (1953), θεωρούνται ρατσιστικοί.
Οι ισραηλινές νομοθεσίες και πρακτικές ενισχύουν τον θεσμικό ρατσισμό, που θεσπίστηκε επίσημα ως πολιτική του κράτους με τον “Νόμο για το Έθνος” του 2018. Η κατοχή, μέσω αυτών των νόμων, προωθεί ένα σύστημα φυλετικού διαχωρισμού και επαναπροσδιορίζεται ως καθεστώς παράνομο και αντιδημοκρατικό, λειτουργώντας με πολιτικές βίας και επιθετικότητας κατά του παλαιστινιακού λαού.
Το αίτημα για αποβολή ή αναστολή της συμμετοχής του Ισραήλ στους διεθνείς οργανισμούς δικαιολογείται και από την παραβίαση των προϋποθέσεων ένταξής του στον ΟΗΕ, όπως η διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόσφατη ισραηλινή νομοθεσία που απαγορεύει τις δραστηριότητες της UNRWA και ακυρώνει τη συμφωνία του 1967, αντιβαίνοντας το Άρθρο 105 του Χάρτη που εξασφαλίζει στον οργανισμό τα προνόμια και τις απαλλαγές για την εκπλήρωση των σκοπών του.
Το Ισραήλ, με τις καθημερινές παραβιάσεις και την άρνησή του να σεβαστεί τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών, τίθεται έξω από τα πλαίσια της διεθνούς συνεργασίας. Η υποχρέωση του ΟΗΕ είναι να εξασφαλίσει την ισότητα των μελών του και να ενεργοποιήσει τις ποινές εναντίον κάθε μέλους που δεν συμμορφώνεται με τη διεθνή θέληση.
Εκ μέρους του “Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης”, σας υποβάλλουμε την παρούσα επιστολή που παραθέτει τους λόγους για την αποβολή του Ισραήλ από τα Ηνωμένα Έθνη, με την ελπίδα ότι θα προσελκύσει το ενδιαφέρον σας και θα επηρεάσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για να αποκαλύψει τις ισραηλινές θέσεις που αντίκεινται στις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης
– Τμήμα Διεθνών Σχέσεων –
13 Νοεμβρίου 2024
