Ο ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
του Βασίλη Λιόση
- Η αρχή έγινε επί Γιώργου Παπανδρέου με τα γνωστά φληναφήματα περί συμμετοχικής δημοκρατίας. Ως πρότυπο συμμετοχικής δημοκρατίας παρουσιαζόταν η δυνατότητα ψηφοφορίας των τηλεθεατών στα τηλερεάλιτι! Το τραγελαφικό ήταν πως ο ΓΑΠ ήταν ο μόνος υποψήφιος.
- Έκτοτε, αυτή η εκφυλιστική διαδικασία συνεχίστηκε στο ΠΑΣΟΚ και υιοθετήθηκε και από τον ΣΥΡΙΖΑ (τα ίδια γίνονται και στη ΝΔ). Υποτίθεται ότι αυτός ο τρόπος διεξαγωγής εσωκομματικών εκλογών απαντούσε σε «αυταρχικά μοντέλα κομμουνιστικής έμπνευσης».
- Με αυτόν τον τρόπο διεξαγόταν μία μάχη προσωπικών φιλοδοξιών με υπερδιογκωμένους ναρκισσισμούς εις βάρος ασφαλώς της συλλογικότητας. Ο καθένας διαμόρφωνε την προσωπική του στρατηγική με τη συγκρότηση φραξιών και παρατρεχάμενων που πάσχιζαν για ίδιο συμφέρον.
- Η δήθεν πάλη των ιδεών στις εσωκομματικές εκλογές πετύχαινε και πετυχαίνει να αποκρύπτει τη στρατηγική ταύτιση όλων των υποψηφίων. Και αυτή δεν ήταν τίποτα άλλο από τη μη αμφισβήτηση του συστήματος και από τη σαφή τους πρόθεση της αναπαραγωγής των εκμεταλλευτικών σχέσεων.
- Οι διαφορετικές φράξιες συχνά πυκνά κρύβουν και κάτι άλλο. Την εκπροσώπηση διαφορετικών συμφερόντων. Μόνο που πρόκειται για συμφέροντα προερχόμενα από την ίδια τάξη. Την άρχουσα. Πρόκειται για ένα διαγκωνισμό για το ποιος θα κυριαρχήσει πολιτικά και οικονομικά.
- Ο εκφυλισμός εντείνεται από τη στιγμή που υπάρχουν καταγγελίες για συμμετοχή στην ψηφοφορία μελών και οπαδών άλλων κομμάτων προκειμένου να αλλοιωθούν οι συσχετισμοί.
- Εν τέλει, πρόκειται για μία μασκαράτα εσωκομματικής δημοκρατίας που μόνο κατ’ επίφαση είναι δημοκρατία. Η εσωκομματική δημοκρατία δεν κρίνεται από την καταστατική κατοχύρωση της δυνατότητας πολλαπλών υποψηφιοτήτων για την αρχηγία του κόμματος. Κρίνεται από τον τρόπο που διαμορφώνονται και αλλάζουν οι θέσεις ενός κόμματος. Από το αν τα απλά μέλη είναι αφισοκολλητές ή αν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ο λόγος τους. Από το αν υπάρχει συνειδητή πειθαρχία και απόλυτος σεβασμός στην πλειοψηφούσα άποψη. Και κάτι τελευταίο. Οι φράξιες είναι διαλυτικές είτε είναι νόμιμες είτε παράνομες. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
