Στο κόκκινο, η Κέρκυρα (της Λένας Στρατούλη)

Πηγή

Όταν οι νόμοι ξεχειλώνουν, οι επιχειρηματίες του τουρισμού ασυδοτούν, τα δικαιώματα καταπατούνται, οι Αρχές και Υπηρεσίες αδρανούν, έρχεται η ώρα των πολιτών.

Στο κόκκινο και το φετινό καλοκαίρι η Κέρκυρα. Στο κόκκινο η ύδρευση, η κυκλοφορία, η καθαριότητα, η υγεία, η στέγη… Μα η «αρχόντισσα του Ιονίου» δεν κοκκινίζει από ντροπή για την κατάντια της.

Απογευματάκι Σαββάτου, η ζέστη λιώνει τα κορμιά και τα μυαλά, τα σπίτια και τα καντούνια βράζουν, μια βόλτα λίγο έξω από την πόλη, δίπλα στη θάλασσα, υπόσχεται τη φυσική και δωρεάν δροσιά που δεν μπορούν να δώσουν ανεμιστήρες και κλιματιστικά.

Στην παραλία του Ύψου, το απαλό δροσερό αεράκι τραβάει τον μανδύα της αποχαύνωσης. Όμως το βλέμμα, αντί να παρασυρθεί από ένα κόκκινο μαγιό σε ηλιοκαμένο δέρμα, μια κόκκινη πετσέτα στα βότσαλα, ένα κόκκινο κουβαδάκι στην άμμο, πυροβολείται ομαδόν από τις οπλισμένες με ομπρέλες, παραταγμένες σε σειρές, ογκώδεις και με φανταχτερά κόκκινα στρώματα ξαπλώστρες, σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, και από τις ανταγωνιστικές τους σε πιο διακριτικά χρώματα, και από άλλες ελαφρύτερου τύπου, και από τα σκαμπό και τραπεζοκαθίσματα, και από όλα τα είδη επαγγελματικού εξοπλισμού που σκεπάζουν νυχθημερόν το βοτσαλάκι της ακτής και τη μετατρέπουν, με τις ευλογίες πλέον του νόμου, από ελεύθερης πρόσβασης κοινόχρηστο χώρο σε προέκταση των παρακείμενων επιχειρήσεων που την εκμεταλλεύονται. Αν προσθέσουμε τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται αργά στον μποτιλιαρισμένο δρόμο και όσα στριμώχνονται παρκαρισμένα στις άκρες του, τα αμφίβολης στην πλειοψηφία τους αισθητικής και ποιότητας καταστήματα και καταλύματα, τα μπουλούκια των νεαρών τουριστών που αναζητούν θορυβώδη ψυχαγωγία και χωρίς όρια νυχτερινή διασκέδαση, τη φασαρία, τα σκουπίδια, η εικόνα είναι αποκαρδιωτική και δεν καταφέρνουν να την αλλάξουν οι ελάχιστες αξιοπρεπείς εξαιρέσεις. Αυτό το κάποτε όμορφο και φιλόξενο για όλους μέρος έχει μεταλλαχτεί σε προϊόν μαζικού και υποβαθμισμένου τουρισμού, κι αν παλιότερα προσφερόταν και στους ντόπιους κάθε ηλικίας για ένα μπάνιο ή μια έξοδο αναψυχής, τώρα πια τους απωθεί και τους αποκλείει σχεδόν εντελώς, όπως τόσα άλλα το ίδιο μεταλλαγμένα παραθαλάσσια μέρη του νησιού.

Όταν οι νόμοι ξεχειλώνουν, οι επιχειρηματίες του τουρισμού ασυδοτούν, τα δικαιώματα καταπατούνται, οι Αρχές και Υπηρεσίες αδρανούν, έρχεται η ώρα των πολιτών που επαγρυπνούν, συσπειρώνονται, κινητοποιούνται, καταγγέλλουν, διεκδικούν. Και όπως φαίνεται, το τελευταίο ιδίως διάστημα, πανελλαδικά αλλά και στην Κέρκυρα τα αποτελέσματα των παρεμβάσεών τους δικαιώνουν τους στόχους τους, ακόμα και τους ξεπερνούν.

ΛΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

* Η Ελένη Στρατούλη είναι συν/χος δικηγόρος