ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ… Το ΟΧΙ και το ΝΑΙ – 5 Ιουλίου 2015
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
Λένε πως η συνείδηση βρίσκεται σε ευθεία αναλογία με τη μνήμη. Σα σήμερα πριν 9 χρόνια (5/7/2025) ο Ελληνικός λαός κλήθηκε ν’ αποφασίσει εάν θέλει τα μνημόνια, εάν θέλει δηλαδή ξένους επικυρίαρχους, εάν θέλει ουσιαστικά αφαίρεση της εθνικής του ανεξαρτησίας και υποθήκευση της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας ή αν θέλει μια χώρα λεύτερη να αποφασίζει για τα του οίκου της. Ο κυβερνήτης με την παρέα του (βλέπε Α. Τσίπρας) αγνόησαν τη λαϊκή ετυμηγορία παραδίδοντας τη χώρα και τους πολίτες της σε μια εξελισσόμενη καταστροφή.
Τρία συμπεράσματα:
1. Η τότε ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προκήρυξε το δημοψήφισμα σε συνεννόηση με το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας πιστεύοντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι (ΝΑΙ) υπέρ των μνημονίων (όλοι οι πρώην Πρωθυπουργοί και οι λοιποί μνημονιακοί επιτελάρχες προπαγάνδιζαν λυσσαλέα το ΝΑΙ). Έτσι η κυβέρνηση Τσίπρα νόμιμα κι αναγκαστικά θα επέλεγε την πεπατημένη των προηγουμένων κυβερνήσεων.
2. Οι όποιες γενναίες φιλολαϊκές-πατριωτικές αποφάσεις αν δεν στηρίζονται σε ένα συνειδητοποιημένο και μαζικό λαϊκό κίνημα δε μπορούν να υλοποιηθούν απέναντι στα πανίσχυρα ξένα και ντόπια συμφέροντα. Υπήρξε το μνημονιακό προηγούμενο της Κύπρου, όπου παρά την αντίθετη απόφαση της Κυπριακής Βουλής οι καταθέσεις των πολιτών κουρεύτηκαν με εντολή των Ευρωπαίων τοκογλύφων.
3. Η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ από τον “αριστερό” Α. Τσίπρα, εκτός από πολιτική και εθνική προδοσία, υπήρξε και λειτούργησε ως:
α. Διαπόμπευση της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Αριστεράς!
β. Προετοιμασία της επανάκαμψης της ακραία τυχοδιωκτικής οικονομικής πολιτικής της ΝΔ του Μητσοτάκη (Απίστευτη ακρίβεια και συρρίκνωση της λαϊκής οικονομίας και ταυτόχρονα γιγάντωση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους).
γ. Τροφοδοσία με ζωτικά πολιτικά επιχειρήματα σε απολίτικα κι ακροδεξιά μορφώματα που ήδη έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας.
δ. Συντριπτικό φουρνέλο στα θεμέλια του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ(βλέπουμε την εξέλιξή του)!
Το ΠΑΛΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ είναι πολύ δύσκολο αλλά ο Ουμανισμός οφείλει να βρει την πολιτική του έκφραση και Προοπτική και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και Παντού. Η βελόνα της πυξίδας πρέπει να δείχνει προς μια κοινωνία με πλέρια δικαιοσύνη.
