Ευρωεκλογές: να μην ξαναγεμίσουμε τσουκνίδες & καΐλες!
Σε προηγούμενο σημείωμά μας, είχαμε κλείνοντας αφήσει σ’ εκκρεμότητα την απαιτούμενη πολιτική συμπεριφορά στις επερχόμενες ευρωεκλογές απ’ την ισχυρά και πολυπληθή ομάδα των ευαισθητοποιημένων πολιτών απ’ το έγκλημα στα Τέμπη. Τις κατά συρροήν ανθρωποκτονίες δεκάδων, νέων κυρίως ανθρώπων, αθώων κι ανυποψίαστων επιβατών του τραίνου. Κι ο χρόνος που μεσολάβησε, με την πρόοδο του προεκλογικού αγώνα και τις εξελίξεις, εγχώριες και διεθνείς, να τον επηρεάζουν, δίνει την ευκαιρία διατύπωσης των σκέψεων. Για την υπόθεση της ειρήνης, ακούγονται οι φωνές των αντιτιθεμένων στην ταύτιση της χώρας με εκείνους που ελέγχονται για τυχόν διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και γενοκτονίας; Για την ένοχη σιωπή της χώρας, όταν επιτακτικά όφειλε να προβάλλει και να πιέζει για ολυμπιακή εκεχειρία; Ακούγονται οι φωνές αυτών που παλεύουν κατά της ακρίβειας, της εκτίναξης στα ύψη των τιμών ειδών διατροφής; Ακούγεται μόνο η επιστολή στην Ούρσουλα για μαγικό γιατρικό που, άμα φτάσει, καμία πάταξη αισχροκέρδειας και σύρσιμο ενόχων στη δικαιοσύνη δεν θα χρειαστεί!
Ακούγονται οι φωνές διαμαρτυρίας – με ευρωπαϊκή μάλιστα …πιστοποίηση, για υποβάθμιση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα; Για τους περιορισμούς στην ελευθερία του Τύπου; Ζούμε τη φίμωση κομμάτων και προσώπων στα μ.μ.ε. φορέων που εκπροσωπούν τμήματα της κοινωνίας, έχουν προσφέρει στον τόπο κι ο λόγος τους έχει απήχηση. Τσουβαλιάζονται μαζί με τζογαδόρους της πολιτικής, τυχάρπαστους, ‘‘λαγούς’’ και ‘‘ψώνια’’ για να δικαιολογείται η κατάπνιξη ‘‘επικίνδυνων’’ φωνών… Ακούγεται κάτι για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους των λόμπυ, που την ‘‘πέφτουν’’ στα εκλεγμένα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου και ‘‘πετυχαίνουν’’ ευνοϊκές για ομάδες συμφερόντων λήψεις αποφάσεων και ρυθμίσεις; Θυμάται κανείς τέτοια ώρα, το ωραίο μοντέλο, με τις ιταλικές διασυνδέσεις, που δεν ήξερε με ποιον να βγάλει απ’ το σπίτι στις Βρυξέλες τις κούτες των καυτών ευροδώρων; Πόσες καινούργιες Εύες είναι έτοιμες να εξαπατήσουν όσους τυχόν παράσχουν τέτοιες ψήφους…
Αντί για τα παραπάνω, ακούμε τα παράπονα του τίμιου ανθρώπου, που του έχουν μετατρέψει σε δημοψήφισμα εναντίον του τις εκλογές, όλοι θέλουν το κακό του και την αποσταθεροποίηση της χώρας, την επιστροφή στη χρεοκοπία (πέσε- πέσε, θα κάνει τον κόσμο στο τέλος να πιστέψει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του ’15 την προκάλεσε!). Περιμένει και παλεύει για κάθε μια χαμένη για το λαό ψήφο, να τη χρησιμοποιήσει για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων=κατεδαφίσεων. Μια λέξη αληθινή στα λεγόμενα του δε βρίσκεται, αλλά η φωνή του κατακλύζει κάθε διατιθέμενο μέσο. Από την άλλη, ακούμε κάθε τρεις και λίγο για τιμωρία της αλαζονείας του 41% απ’ τους αντιπολιτευόμενους, σα να πρόκειται αντί για εκλογές-ψήφο, για τεταμένη αντιπαράθεση σε κλειστή κοινωνία της επαρχίας τη δεκαετία του ’70. Το, με την ψήφο, πολιτικά και υπαρξιακά αναγκαίο ράπισμα στη διαφθορά, το όργιο παρανομιών, την αναξιοκρατία, τη μετατροπή της δικαιοσύνης σε θυγατρική της κυβέρνησης, πάνε έτσι περίπατο…
Κλείνουμε τ’ αυτιά μας στις κακόηχες Σειρήνες του ’24, σε μια δημοκρατία που όλο και περισσότερο μοιάζει με απονευρωμένο – σφραγισμένο δόντι. Όσο κι αν πεινάμε για αλήθεια – δικαιοσύνη, δεν πάμε στα τραπεζώματα της Κίρκης. Δίνουμε οι ίδιοι και μόνοι απαντήσεις στο ποιον εξυπηρετεί η αποχή, η ψήφος ‘‘διαμαρτυρίας’’ σε κόμματα αχυρανθρώπων κι αχυροϊδεολογιών. Στο γιατί ο πρωθυπουργός δεν λέει κουβέντα κατά του Περισσού, στο γιατί ο διάδοχος του Σημίτη και του Βενιζέλου, δεν προθυμοποιήθηκε να συγκυβερνήσει πέρυσι, μετά τις πρώτες εκλογές της 21ης Μαΐου 2023. Ας εξηγήσει γιατί δε ζήτησε τότε, όχι υπουργεία ανταλλάγματα, αλλά ένα minimum πολιτικών για ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Απ’ τη μια θα είχε κρατήσει την απλή αναλογική κι απ’ την άλλη θα διέθετε μια ευκαιρία ‘‘ηρωικής εξόδου’’, αποκαλύπτοντας την υποκρισία και το ποιον υπηρετεί ο κυβερνητικός συνεταίρος. Με αγώνα μέχρις εσχάτων για τη δεύτερη (!) θέση ή το 17% άνω, ρεαλισμό ή ηττοπάθεια, πώς να τους δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης οι πολίτες;
Μπορούμε ακόμη απάντηση να δώσουμε, στο τί τόπο θα πιάσει, τυχόν ψήφος στους μεταλλαχθέντες του ΣΥΡΙΖΑ, που καταβαραθρώθηκε κι απ’ τις συμπράξεις τους, πριν τον αναλάβει ο τωρινός του αρχηγός, απ’ τον οποίο χώρισαν τα τσανάκια τους. Απάντηση υπάρχει και για τη φωνακλού πραματευτή, που αυτή κι ο εαυτός της, υποκαθιστούν όλα τα όργανα ενός κόμματος. Συνειδητή μας επιλογή η Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25| Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά για τη δημιουργία, απ’ τη Δευτέρα 10 Ιουνίου ’24 ενός προκεχωρημένου οδοφράγματος στον αγώνα για επιβίωση, ειρήνη και δημοκρατία, που το επόμενο διάστημα, θα ενταθεί. Λείπει αυτή η φωνή από το Κοινοβούλιό μας και το νιώθουμε, το πληρώνουμε καθημερινά. Χρέος μας να προβάλλουμε, να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25| Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά. Με πρωτοβουλία μας τέλος να βρεθεί και να υπάρχει τη μέρα των ευρωεκλογών, τουλάχιστον ένας (1) αντιπρόσωπος σε κάθε εκλογικό τμήμα της επικράτειας. Να παρίσταται στην καταμέτρηση και να κρατήσει τα αποτελέσματα για αντιπαραβολή και λαϊκή επιβεβαίωση το βράδυ της Κυριακής.
Δημήτρης Παλούκης
