Η υπεράσπιση της δημοκρατίας
του Κώστα Λαπαβίτσα
Η δημοκρατία είναι το όπλο του φτωχού και του καταπιεσμένου απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία. Ωστόσο, δημοκρατία δεν σημαίνει μόνο να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια.
Τα δημοκρατικά δικαιώματα ξεκινάνε από τον χώρο δουλειάς, περιλαμβάνουν τη γειτονιά, τον δήμο, την περιφέρεια, τη χώρα ολόκληρη. Αγκαλιάζουν όλους όσους καταπιέζονται για το φύλο, τη σεξουαλική προτίμηση, τον τρόπο ζωής. Πρέπει να έχουν νομική στήριξη και να παίρνουν θεσμική μορφή – τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τις διάφορες συλλογικότητες.
Αυτό είναι το περιεχόμενο της λαϊκής κυριαρχίας, χωρίς την οποία δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία.
Απέναντι μας έχουμε ένα αυταρχικό κράτος που κυριαρχείται από τα μεγάλα συμφέροντα και συνεχώς υποσκάπτει τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Φλυαρεί συνεχώς περί δημοκρατίας, ενώ στα ΜΜΕ υπάρχει εκτεταμένη λογοκρισία, στη δικαιοσύνη επικρατεί παράλυση, στις δυνάμεις ασφαλείας πληθαίνουν τα φαινόμενα βίας και ανικανότητας, στα συνδικάτα έχει εκλείψει η μαχητικότητα.
Απέναντι μας έχουμε και την ΕΕ που ήταν από καταβολής της αντιδημοκρατική και πλέον έχει μπει σε δρόμο χωρίς επιστροφή.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίρνει αποφάσεις με ισχύ νόμου, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παράγει νομοθεσία, χωρίς δημοκρατικό έλεγχο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παριστάνει τη νομοθετική εξουσία, χωρίς πραγματικά να αντανακλά τη λαϊκή βούληση της Ευρώπης.
Χρειάζεται αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα απέναντι στους μηχανισμούς και του κράτους και της ΕΕ.
Χρειάζεται ακόμη αγώνας απέναντι στην άκρα δεξιά που γίνεται ολοένα ισχυρότερη, μιλάει παραπλανητικά και αποτελεί βαθιά απειλή για τη δημοκρατία.