Το παρελθόν διδάσκει πως πρέπει να πορευτούμε στο παρόν και το μέλλον (της Δέσποινας Χαραλαμπίδου)

Αρθρογραφεί στο TheOpinion η Δέσποινα Χαραλαμπίδου, πρ. βουλευτής και στέλεχος της Λαϊκή Ενότητας

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ορισμένοι άνθρωποι και κυρίως κεντρικά συστημικά ΜΜΕ, σκόπιμα συγχέουν τις σημερινές αποχωρήσεις στελεχών του με τις αποχωρήσεις του καλοκαιριού του 2015.

Προφανώς κάποιοι και κυρίως το σύστημα που εργάζεται για την μακροημέρευση του, δε θέλει να ξαναβρεθεί μπροστά σε ένα τέτοιο καλοκαίρι που ο λαός βγήκε στον δρόμο και διεκδίκησε με το μεγαλειώδες ΟΧΙ μια διαφορετική πορεία για τον ίδιο και τη χώρα.

Τότε βέβαια, ως «από μηχανής Θεός» του συστήματος, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας με την περίφημη «κωλοτούμπα» άλλαξε τη ροή των πραγμάτων και οι μετέπειτα εξελίξεις ήταν φυσιολογική συνέπεια της μεγάλης αναδίπλωσης που επακολούθησε του δημοψηφίσματος.

Βέβαια ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που για τη φαιδρή πολιτική πλευρά του φαίνεται σχεδόν να ομοφωνούν οι πολίτες όλου του πολιτικού φάσματος, μπορεί να σπούδαζε στην Αμερική, να εργάζονταν στην Goldman Sachs ή να απολάμβανε το δικό του αμερικάνικο όνειρο, αλλά εδώ, από τον  Ελληνικό Λαό, του αφαίρεσαν κατακτήσεις ενός αιώνα, του επέβαλλαν εργασιακούς και ασφαλιστικούς νόμους μεσαίωνα και όλοι αυτοί που φεύγουν σήμερα και εννοώ τα ηγετικά στελέχη ή αυτοί που μένουν γιατί θαμπώθηκαν από το «χρυσόμαλλο δέρας» της εξουσίας και ευελπιστούν μάταια μέσω του κ. Κασσελάκη να το επισκεφτούν γρήγορα, θεωρούσαν και θεωρούν ακόμη ότι στάθηκαν με τη σωστή πλευρά της ιστορίας και εμείς που μείναμε ανυποχώρητοι στη λαϊκή εντολή και τις αξίες της Αριστεράς, που δε μας άγγιξαν θέσεις και εξουσία και συγκροτήσαμε τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ήμασταν στη λάθος πλευρά.

Ο αρχηγός του και αυτοί ως πειθήνια όργανα του, ψήφιζαν νόμους και μνημόνια με το τσουβάλι που έχουν ισχύ διάρκειας ενός αιώνα.

Προφανώς και δε μπορεί να χαίρεται κανένας και ειδικά όσες και όσοι αφιερώσαμε τη ζωή μας στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, γι’ αυτή την τραγική εξέλιξη που σημάδεψε τη χώρα και την Αριστερά και όσο κι αν μέσα από την απελπισία των καιρών κάποιοι επιλέγουν ως ψήφο ανάγκης το ΚΚΕ, που με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δε σκοπεύει σ’ αυτή τη ζωή να πορευτεί με τις άλλες αριστερές δυνάμεις για μια εναλλακτική προοπτική, η ανάγκη διαμόρφωσης ενός μεγάλου πόλου της ριζοσπαστικής, κινηματικής, οικολογικής, ανατρεπτικής αριστεράς, που θα διδάσκεται από το μακρινό και πρόσφατο παρελθόν, προβάλλει επιτακτικότερη όσο ποτέ.

Το τελευταίο διάστημα, σε παραπολιτικό κυρίως πεδίο, γράφονται για πιθανή συνεργασία της Λαϊκής Ενότητας και άλλων δυνάμεων της αντιμνημονιακής Αριστεράς (ΜΕΡΑ 25 κ.α) με όσους αποχωρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε πως, στελέχη που αποδεσμεύονται σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είχαν ψηφίσει ή εφαρμόσει μνημόνια και εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι βρίσκονταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, από την υπογραφή του 3ου μνημονίου μέχρι την εκλογή Κασσελάκη, ιδίως χωρίς καμία αυτοκριτική για την καταστροφική πορεία του, δεν μπορούν να διαμορφώσουν προοπτική διεξόδου από τις εφαρμοζόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε βάρος του λαού και της νεολαίας.

Συνεπώς, σε αυτά τα πλαίσια θεωρώ ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να εμπλακούμε σε συζήτηση για το τι θα κάνουν, γιατί η αναγκαία ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορεί να στηριχτεί σε μνημονιακά πλαίσια και από τους ανθρώπους που τα εφάρμοσαν πιστά.

Με λαϊκό κόσμο που αποδεσμεύεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας βγάλει συμπεράσματα για τις πραγματικές αιτίες της κρίσης του και βλέπει κριτικά και αυτοκριτικά την μέχρι τώρα πορεία της μνημονιακής και συστημικής μετάλλαξής του, είμαστε βέβαιοι ότι  θα συναντηθούμε στους κοινωνικούς αγώνες και στο διάλογο για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση της ενωτικής αντιμνημονιακής Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Και όπως έγραψε στην προσωπική του σελίδα ένας από τους πιο αγαπημένους μου συντρόφους, ο Ηλίας Ιωαννίδης από την Καβάλα, πρώην Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μετέπειτα της Λαϊκής Ενότητας: Εμείς είμαστε περήφανοι που το 2015 αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω του 3ου μνημονίου και αυτοί (οι τώρα αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι περήφανοι για το κυβερνητικό έργο του ΣΥΡΙΖΑ το διάστημα από το 2015 μέχρι και το 2019.

Αν και είναι ηλίου φαεινότερο ας το κάνουμε όσο γίνεται πιο λιανά: Αυτές οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες  περηφάνιες δε μπορούν να συναντηθούν! 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ