«Ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι»
Ναι δεν είμαι «ψύχραιμος» ή «πολιτικά νηφάλιος» όπως προτρέπω πάντα στον εαυτό μου και στους άλλους!
Σαράντα πέντε χρόνια πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα και …
Νοιώθω φόβο και αγωνία όπως ένας νεόβγαλτος «…τερματοφύλακας πριν από το πέναλτι».
Η κατάρρευση των προσδοκιών για εναλλακτικές δυναμικές απέναντι στην TINA (There Is Not Alternative, το Θατσερικής έμπνευσης ιδεολόγημα), επικράτησε εν πολλοίς στην προηγούμενη εκλογική διαδικασία.
Τα κόμματα των Μνημονίων ( αποικιακές – κατοχικές συμβάσεις με τα καρτέλ κεφαλαίων) που τα προσυπέγραψαν και τα διαχειρίστηκαν (Ν.Δ., Συριζα, Πασοκ), παρά την εναντίωση κατά 62% από τον Ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα του 2015, είναι επικυρίαρχα στην Βουλή !
Αυτή η πολιτική δυστοπία φέρνει και κοινωνικά «μερίσματα» (2,7 εκατομμύρια πολίτες στο κατώφλι της φτώχειας, 8 στους 10 δεν περισσεύουν τίποτα στο τέλος του μήνα, 30% τρέφεται με υποπροϊόντα χωρίς κρέας ή ψάρι, το περιβάλλον γίνεται βορά των “επενδυτών” της καταστροφής των ΒΑΠΕ, το χρέος αυξήθηκε, το ΑΕΠ μειώθηκε…)
Δεσμεύσεις που οφείλαμε να διεκδικήσουμε την κατάργηση τους όπως: τα καρτέλ ενέργειας, ο διογκωμένος ΦΠΑ, η διαχείριση των πόρων για στοιχειώδη ανάπτυξη της οικονομίας (Υπερταμείο), η κατάργηση του «Ηρακλή» των πλειστηριασμών, οι άνωθεν επιβαλλόμενοι όροι στις εργασιακές σχέσεις…
Αυτά θα καταργηθούν;
Αυτό γίνεται μόνο με δράση και κινητοποίηση του λαού και των κινημάτων του και με την πολιτική εκπροσώπηση δυνάμεων που στάθηκαν και στέκονται απερίφραστα απέναντι τους και που εγκολπώνονται τις ανησυχίες και τα αιτήματα των κοινωνικών κινημάτων.
Η μη διεκδίκηση της κατάργησης τους ευθέως οδηγεί στην παραπέρα κατάρρευση των προσδοκιών, στην εξέλιξη και μονιμοποίηση της λογικής της ΤΙΝΑ (δεν υπάρχει εναλλακτική), ή «η ζωή είναι δύσκολη αλλά το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να γίνει χειρότερη»…
Έχουμε συλλογιστεί ότι αυτή η αντίληψη (αποδοχής της ΤΙΝΑ – δεν υπάρχει εναλλακτική) και η ενθυλάκωση της στις συνειδήσεις των πολιτών σημαίνει απλά ότι «είμαστε πεθαμένοι»;
Τι κάνουμε εμείς ως Αριστερά (Μέρα 25 – Συμμαχία για την Ρήξη);
Προτείνουμε τρόπους ώστε κινηματικά και πολιτικά να πετυχαίνουμε ρωγμές στις αντιλήψεις ότι «τίποτα δεν αλλάζει», μικρές έστω νίκες που θα σηματοδοτούν εναλλακτικές προσδοκίες, έως την διαμόρφωση της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής σύμπραξης που θα συμβάλλει στην ευόδωση των επιδιώξεων των κοινωνικών κινημάτων.
Αυτή είναι η επόμενη μέρα!
Μέρα 25 – ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΗΞΗ στην Βουλή!
Λιούζας Στέφανος
