Ποιοι και γιατί δεν θέλουν να ανοίξει η Πανεπιστημιακή κατασκήνωση του ΑΠΘ (της Λίτσας Αμμανατίδου Πασχαλίδου)

Τεράστια ερωτηματικά γεννιούνται από την αδράνεια των Πρυτανικών Αρχών του Α.Π.Θ. να λάβουν εγκαίρως τα κατάλληλα μέτρα ώστε να ανοίξει η Πανεπιστημιακή Κατασκήνωση, όπως κάθε χρόνο.

Με δεδομένο ότι προσφέρει οικονομικές διακοπές, πρωταρχικά στους φοιτητές αλλά και στους εργαζόμενους του Πανεπιστημίου, είναι άξιο απορίας ποια είναι η πραγματική σκοπιμότητα αυτής της αδράνειας.

Το 2022, μετά από 2 χρόνια που ήταν κλειστή η κατασκήνωση λόγω της πανδημίας, άνοιξε και λειτούργησε άρτια για χιλιάδες κατασκηνωτές, προσφέροντας φθηνές και όμορφες διακοπές, σε εποχές που υπάρχει μεγάλη οικονομική στενότητα και πολύς κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει διακοπές.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συγκεκριμένος χώρος έχει παραχωρηθεί στο Α.Π.Θ. για τη λειτουργία της φοιτητικής κατασκήνωσης, το κλείσιμο της μήπως στοχεύει στην απαξίωση της και στο πέρασμα της σε άλλα χέρια και άλλη τυχόν «αξιοποίηση» της (υπερταμείο κλπ) ?

Κατόπιν των παραπάνω, καθίσταται επιτακτική και αναγκαία η λειτουργία της κατασκήνωσης τόσο φέτος όσο και κάθε χρόνο, διότι προσφέρει προσιτές διακοπές στους φοιτητές όλης της χώρας και στους εργαζόμενους του Α.Π.Θ. και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί χώρο συνάντησης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των τωρινών φοιτητών, αλλά και για να παραμείνει ένας μοναδικός θεσμός στην Ελλάδα και να παραδοθεί και στις επόμενες γενιές. Μια κατασκήνωση που είναι σε λειτουργία από το 1960, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας του Α.Π.Θ. και είναι συνυφασμένη με τις καλοκαιρινές αναμνήσεις των φοιτητών, καθώς αποτελεί μία μοναδική εμπειρία, ένα μέρος που το αγαπάς με την πρώτη ματιά και για μια ζωή…