Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ έχουν συμφέρον να στηρίξουν ΜέΡΑ25 -ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τη ΡΗΞΗ (του Γιώργου Χαρίση)

Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ έχουν συμφέρον να στηρίξουν μαζικά τους συνδυασμούς του ΜέΡΑ25 -ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τη ΡΗΞΗ

Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ υπέστησαν μεγάλες μειώσεις στους μισθούς τους, με τις βίαιες περικοπές τους, έως και 40% το 2011, με τα μνημόνια που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ενώ καταργήθηκαν και τα επιδόματα εορτών και αδείας (13ος και 14ος μισθός). Από τότε οι μισθοί τους παραμένουν καθηλωμένοι, ενώ για τη διετία 2016-2018, επί κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε πάγωμα ακόμα και της μισθολογικής τους εξέλιξης, μιας και ο χρόνος αυτός θεωρείται νεκρός χρόνος για όλους τους εργαζόμενους του δημοσίου. Είναι πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια, που ο ετήσιος κατώτατος μισθός ενός εργαζόμενου στο δημόσιο υπολείπεται κατά 1560 ευρώ του αντίστοιχου του ιδιωτικού τομέα.

Σήμερα, μετά την και την έκρηξη της ακρίβειας και του πληθωρισμού, απαιτείται γενναία αύξηση των μισθών και άρση των ανισοτήτων μεταξύ των κατηγοριών των εργαζομένων και καθορισμός της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ), σε μισθούς και συντάξεις, για να μην λεηλατείται και εξαϋλώνεται το εργατικό και οικογενειακό εισόδημα.

Εκκρεμεί επίσης η «μεταρρύθμιση» του επιδόματος ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας, μιας και ο βασικός προσανατολισμός όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων ήταν και παραμένει η δραστική του μείωση και ο αποχαρακτηρισμός ειδικοτήτων και επαγγελμάτων, στο όνομα του περιορισμού των δαπανών. Ψευδεπίγραφα, βέβαια, ισχυρίζονται ότι πρέπει να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας, όμως στην πραγματικότητα, αυτά τα χρόνια έχουμε αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των θανατηφόρων δυστυχημάτων, επιβάρυνση της υγείας των εργαζομένων, γιατί, λόγω της υποχρηματοδότησης, η εργασία εντατικοποιείται, προσλαμβάνονται συμβασιούχοι, αντί εργαζόμενοι μόνιμοι, που να αποκτούν εμπειρία, δεν συντηρείται τακτικά ο μηχανολογικός εξοπλισμός, που είναι πεπαλαιωμένος και δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία με τη χορήγηση των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας.

Το προσωπικό συνεχώς συρρικνώνεται, οι υπηρεσίες που παρέχονται προς τους πολίτες είναι κατώτερες των αναγκών τους, οι εργαζόμενοι επιβαρύνονται με αλλότρια καθήκοντα, ενώ αρμοδιότητες εκχωρούνται σε ιδιώτες και το φαγοπότι με τις απευθείας αναθέσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, σε όφελος των μεγάλων εργολάβων και επιχειρηματικών ομίλων, καλά κρατεί!

Απαιτείται η άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε αορίστου χρόνου, κατάργηση της απαγόρευσης να κρίνουν τα δημοτικά συμβούλια αν θα ασκούν ή όχι έφεση σε θετικές δικαστικές αποφάσεις και η διενέργεια μαζικών διαγωνισμών, μέσω ΑΣΕΠ, για την στελέχωση όλων των υπηρεσιών των ΟΤΑ, με μόνιμο προσωπικό.

Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα και του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη τετραετία, κινήθηκαν στην αντίθετη κατεύθυνση. Δεν έγιναν προσλήψεις προσωπικού. Η μόνος διαγωνισμός (3Κ/2018) ήταν για την πρόσληψη εργαζομένων στις ανταποδοτικές υπηρεσίες (καθαριότητα και ηλεκτροφωτισμός), που επιβλήθηκε από τον ηρωικό αγώνα των συμβασιούχων και των εργαζομένων στους ΟΤΑ, το καλοκαίρι του 2017.

Έχουν βασικά συμφωνήσει και υλοποιούν τη μνημονιακή τους δέσμευση για την συγκρότηση του λεγόμενου «Επιτελικού» Κράτους, που απλά σημαίνει ένα κράτος με στελεχωμένους τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς και τις υπηρεσίες του σκληρού του πυρήνα, ενώ για τους ΟΤΑ αυτό μεταφράζεται σε συρρικνωμένες, υποστελεχωμένες και ιδιωτικοποιημένες κοινωνικές υπηρεσίες, καθαριότητα, πράσινο, τεχνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες υποστήριξης και συντήρησης των υποδομών των πόλεων και των χωριών, σε λιγότερους και πλήρως ανταποδοτικούς παιδικούς σταθμούς και διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες που θα διενεργούν τους διαγωνισμούς και θα εξυπηρετούν το αλισβερίσι του δήμου με τους ιδιώτες!

Αυτό το μοντέλο οραματίζονται, γι’ αυτό και με εργαλείο το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, συρρικνώνονται ακόμη περισσότερο οι ΟΤΑ, γιατί η τάση είναι η μετακίνηση από αυτούς σε υπηρεσίες κυρίως της κεντρικής διοίκησης.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο κινείται και η «αξιολόγηση», που το ΥΠ.ΕΣ. στέλνει κάθε λίγο και λιγάκι τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και την ΠΟΕ-ΟΤΑ στα δικαστήρια. Αυτή η «αξιολόγηση» φαντάζει κακόγουστο αστείο και κρύο ανέκδοτο όταν απαιτείται να γίνεται σε ένα δημόσιο που θέλουν να το διαλύσουν και να το ιδιωτικοποιήσουν, που δεν το θέλουν, που δεν το χρηματοδοτούν, ούτε το στελεχώνουν, που οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών του διορίζονται από το κάθε υπουργό, δήμαρχο και περιφερειάρχη, διοικητή οργανισμού και Νομικού Προσώπου και δεν εκλέγονται από τα υπηρεσιακά συμβούλια, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία.

Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και για την προοπτική των ίδιων των εργαζομένων, αλλά και για τη βελτίωση της καθημερινότητας και των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Σήμερα ακόμα και αυτές οι αλλαγές απαιτούν ρήξεις με τις πολιτικές που εφαρμόζονται.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ αυτό που εγγυώνται είναι ότι θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στο ίδιο πλαίσιο και την πεπατημένη που μας έφερε ως εδώ. Για να βγούμε έξω απ’ αυτό το πλαίσιο απαιτείται αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων και η ενίσχυση της εκλογικής συνεργασίας του «ΜέΡΑ25-ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τη ΡΗΞΗ», για να υπάρχει ισχυρή, λαϊκή αντιπολίτευση στη βουλή και στο λαό, για να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας ότι ΤΩΡΑ μπορούν να πάνε όλα αλλιώς και να δουν μια άσπρη μέρα.

Γιώργος Χαρίσης, π. Αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ και υποψήφιος βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Ανατολικής Αττικής