Γιατί με το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη (του Άρη Τόλιου)

Photo by Dimitris Lampropoulos
Στη Β1 λοιπόν! Ή αλλιώς στα «Βόρεια».
Υποψήφιος με το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη
Όπως όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές, έχω καταθέσει ένα σύντομο βιογραφικό.
Πολλοί από τους λίγους που θα μπουν στο κόπο να το διαβάσουν, θα αναρωτηθούν αν έχω πάθει κάτι, αφού μιλάω ακατάπαυστα σα να ήμουν χρόνια σε πηγάδι και έχω να πω τόσα πολλά.
Παρακάτω λοιπόν το βιογραφικό μου όπως θα έπρεπε να είναι.
⚪ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984 και μέχρι σήμερα κατοικεί στον Κολωνό.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Fun fact, το βιογραφικό μου το έγραψα όταν αρχικά ήταν να κατέβω στην Α’ Αθήνας και μετά απλώς δεν το θεωρούσα σημαντικό να το διορθώσω. Κάνω κάτι τέτοια γενικά.
Υποψήφιος διδάκτορας κοινωνικών επιστημών ακαδημαϊκά και ασφαλιστικός σύμβουλος επαγγελματικά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Βαρύγδουπο ψευτοδιανοουμενίστικο αντικείμενο για μερικούς, εισιτήριο για τον ΟΑΕΔ για άλλους, η Κοινωνιολογία ήταν ο έρωτας της ζωής μου που μου χτύπησε την πόρτα. Όταν πέρασα εκεί στα 17 μου, ανάθεμα κι αν ήξερα τι ήταν αυτό (και απορώ πως περιμένουν άνθρωποι από τα παιδιά να ξέρουν τι θέλουν στη ζωή τους τόσο νωρίς, με μοναδική πυξίδα στο τι «θέλουν» και «πρέπει» να κάνουν το πόσο καλοί μαθητές είναι). Απλώς χαιρόμουν που πέρασα στο Πάντειο, που δεν θα χρειαζόταν να φύγω εκτός Αθήνας και να επιβαρύνω τους γονείς μου και που δεν θα χρειαζόταν να ξαναδώσω Πανελλήνιες. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι που εκτιμώ και αγαπώ μου έλεγαν από τότε πως γεννήθηκα για Κοινωνιολογία – μια επιστήμη που ξέρει να θέτει τις σωστές ερωτήσεις (δεν ξέρω πως να το πάρω αυτό).
Από ότι φαίνεται, το ίδιο λένε όλοι (ούτε αυτό ξέρω πως να το πάρω) και για τη δουλειά μου… και αγαπάω τη δουλειά μου!
Ενεργός στην Αριστερά μέσα από τις τάξεις του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ και της Λαϊκής Ενότητας, αλλά και σε όλα τα μεγάλα και μικρά κινήματα από τα 20 χρόνια του, άλλος ένας άνθρωπος της γενιάς που αγωνίστηκε για να μη μείνει στην Ιστορία ως «χαμένη».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Δεν φιλοδοξώ να εκπροσωπήσω τη γενιά μας, ούτε να τη δοξάσω ούτε να θρηνήσω για αυτήν. Μεγάλωσα μαζί με άλλους και άλλες, την γενιά με τη μεγαλύτερη μόρφωση μέχρι τότε, την πρώτη που απέκτησε τόση πρόσβαση σε τόση πληροφορία, μια γενιά – μεταίχμιο ανάμεσα στο πως ζούσαμε και πως θα ζήσουμε. Μακάρι να μπορούσε ένας ή δύο να είναι φάρμακο σε όσους έζησαν χωρίς να κοιτούν ουρανό, χωρίς να βλέπουν μέλλον. Αυτό που μπορεί να κάνει καθένας και καθεμιά από εμάς είναι να συμπορεύεται με την Αριστερά: το σπουδαιότερο εργαλείο που επινόησαν οι άνθρωποι για να αγωνίζονται συλλογικά για ένα καλύτερο μέλλον. Τις αξίες της. Το όραμα της. Τον πολιτισμό της. Την διάνοια της.
Είμαι πάρα πολύ περήφανος για κάθε βήμα που έκανα στις τάξεις της και δεν μετανιώνω για τίποτα – από τα μεγάλα τουλάχιστον (από τα μικρά, άστα βράστα).
Αγαπημένη φράση: «όλα θα πάνε καλά στο τέλος – αν δεν πάνε, δεν είναι το τέλος».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: δεν ξέρω αν η γκρίνια συμβαδίζει με την αισιοδοξία, αλλά έχω από τα δύο σε υπερθετικό βαθμό. Αν δεν συμβαδίζουν, τότε θα με έλεγα μάλλον «παραπονιάρη». Όμως, τα πράγματα θα πάνε καλά. Μπορούν να πάνε καλά, όχι ως ενδεχόμενο στη ρουλέτα, αλλά ως δυνατότητα. Αυτό που ζούμε μπορεί να συνεχίσει αιώνια, σαν καθοδικό σπιράλ, μέχρι οι άνθρωποι να γίνουν σκιές, σκελετοί χωρίς ιστορική υπόσταση.
Είδα ανθρώπους να ζουν αλλιώς. Το «αλλιώς» περιέχει αξιοπρέπεια, ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Υπάρχει το «αλλιώς»!
Πάμε γερά!
Στη Β1 Εκλογική Περιφέρεια Βόρειου Τομέα Αθηνών λοιπόν!
Στη Νέα Ιωνία, στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη Νέα Χαλκηδόνα, στο Γαλάτσι, στο Ηράκλειο, στη Μεταμόρφωση, στη Φιλοθέη και στο Ψυχικό, στο Μαρούσι, στα Βριλήσσια, στην Πεντέλη, στη Λυκόβρυση και στην Πεύκη, στην Κηφισιά, στο Χαλάνδρι, στην Αγία Παρασκευή και στου Παπάγου και στο Χολαργό.
Μαζί με το Ρωμανό Αγγελή, την Έρικκα Ασημακοπούλου, το Γιώργο Βαμβακά, το Φοίβο Γιαννόπουλο, την Ντίνα Γούλιου, τον Κλέωνα Γρηγοριάδη, τη Βασιλική Δρόσου, τον Περικλή Ζήκα, τον Κώστα Κωνσταντινίδη, το Δημήτρη Λιάπη, τη Μαριάννα Λουΐζου, το Λευτέρη Μαγιάκη, τη Ναταλία Μιχαηλίδου, τον Πέτρο Παπαϊωάννου, την Ουρανία Πατέλη, τη Λίνα Πέτοβιτς, τον Θανάση Πετράκο, τον Πάνο Σαρακηνό και την Τάνια Τσάγκα.
ΥΓ: Το γιατί και το πως αξίζει να στηριχθεί το «ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη», θα προσπαθήσω να το εξηγήσω συνοπτικά (καθόλου) σε επόμενα ποστ. Αν, ωστόσο, θέλετε, χωρίς να περιμένετε, τη μαγική συνταγή για τη σωτηρία της κοινωνίας μας, κάντε λάικ και κερδίστε πλούσια δώρα και αιώνια ευτυχία.

ΠΗΓΗ