Πανηγυρίζουν τα κανάλια για την πληρότητα των κλινών (του Βασίλη Λιόση)

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΛΙΝΩΝ…

…ενόψει του εορταστικού τριημέρου. Ο στόχος είναι προφανής. Έχουμε μπει στον 13ο χρόνο αφόρητης οικονομικής πίεσης των λαϊκών στρωμάτων. Ο κόσμος υπέστη το πρώτο σοκ με τα μνημόνια, την υψηλή ανεργία, την αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων και την άνευ προηγουμένου μείωση των μισθών. Τώρα, με τον πληθωρισμό να τρέχει ξέφρενα η πίεση πολλαπλασιάστηκε, μαζί της και η κοινωνική δυσφορία. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την άνοδο του κόστους ζωής που πραγματοποιήθηκε με τις στρογγυλοποιήσεις κατόπιν της υιοθέτησης του ευρώ, την τερατώδη άνοδο της τιμής των κατοικιών, τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια των τραπεζών, τη μεγάλη κλοπή μέσω του χρηματιστηρίου, τότε έχει σημειωθεί μία αναδιανομή του πλούτου που παρόμοιά της δεν υπάρχει στη μεταπολεμική Ελλάδα.

 Αν το σύστημα δεν θέλει να ενισχύσει τα λαϊκά εισοδήματα, τότε παίρνει τη σκυτάλη η προπαγάνδα που στρεβλώνει την πραγματικότητα με τα ψέματα, με μισές αλήθειες, με απόκρυψη των προβλημάτων, με ωραιοποιήσεις και με τον επιθετικό συντηρητικό λόγο.

Έτσι, τηλεόραση και ραδιόφωνο χτυπάνε το ταμπούρλο στον ίδιο σκοπό: «πληρότητα των κλινών 100%». Για του λόγου το αληθές βγάζουν στο τηλεοπτικό γυαλί ιδιοκτήτες καταλυμάτων οι οποίοι περιχαρείς επιβεβαιώνουν την πληρότητα. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

  1. Για να βγάλουμε συμπέρασμα πρέπει να δούμε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία κι όχι δυο τρεις ιδιοκτήτες. Αλλά ας υποθέσουμε ότι και τα στατιστικά στοιχεία επαληθεύουν τα περί πληρότητας στο 100%. Οδηγούμαστε στο συμπέρασμα που μας πλασάρουν; Όχι και εξηγούμαστε.
  2. Πόσες είναι αυτές οι κλίνες και τι ποσοστό των Ελλήνων κάνουν κρατήσει; Γιατί αν αυτές οι κλίνες είναι για παράδειγμα 500.000, αυτό σημαίνει πως μόλις το 5% του ελληνικού λαού κλείνει για το τριήμερο (10,6 εκατομμύρια ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2021. Πάντως σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία στην Ελλάδα υπάρχουν 1,1 εκατομμύρια κλίνες αλλά προφανώς αυτές αφορούν και τα νησιά άρα κατά κύριο λόγο τις καλοκαιρινές διακοπές).
  3. Πιθανώς το όποιο ποσοστό να μικραίνει ακόμη περισσότερο αφού δεν  υπάρχει μόνο ο εσωτερικός τουρισμός αλλά και ο εκ του εξωτερικού.
  4. Ακόμη, όμως, κι αν το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο του 5%, το επόμενο ερώτημα είναι τούτο: πόσες φορές κάνουν αντίστοιχες κρατήσεις αυτοί οι ίδιοι Έλληνες; Το κάνουν και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και το καλοκαίρι και την Καθαρά Δευτέρα και την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου και σε κάθε αργία;
  5. Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως στην Ελλάδα δεν πιέζονται όλοι. Υπάρχει με βάση τις επίσημες μελέτες ένα ποσοστό κοντά στο 4 με 5% που αποτελεί την αστική τάξη της Ελλάδας: βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι, χρηματιστές, μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιρειών κ.λπ. Αν, λοιπόν, όλοι αυτοί αποτελούν το 4% μιλάμε για 420.000 ανθρώπους, οπότε εύκολα μας δίνεται η απάντηση για ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που κάνουν τις κρατήσεις (προφανώς όσοι κάνουν κρατήσεις δεν ανήκουν όλοι στην αστική τάξη). Θα είχε, επίσης, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μας έλεγαν τα κανάλια τι ποσοστό πολιτών κάνουν κρατήσεις από περιοχές όπως το Κερατσίνι, η Δραπετσώνα, το Αιγάλεω, το Πέραμα και τα αντίστοιχα ποσοστά από την Κηφισιά, την Εκάλη και τη Βούλα.

Η ελληνική δημοσιογραφία έχει καταντήσει στο μεγάλο της μέρος μία θεραπαινίδα της ελληνικής ολιγαρχίας και των κομμάτων της. Αλλά ας το πάρουν απόφαση: το άσπρο μαύρο δεν γίνεται.