ΕΝΑ ΜΠΛΟΚΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
Η φραγή του ναζιστή Κασιδιάρη, μια ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΗ πράξη που αδιαφορεί για την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ουσία και σύρεται απ’ την σκοπιμότητα του εκλογικού και μόνο οφέλους.
Το υπουργείο Εσωτερικών αναφέρει σχετικά με την τροπολογία: «Το σχέδιο που καταθέσαμε στη Βουλή πατάει πάνω σε ήδη υφιστάμενη διάταξη (άρθρο 92 του ν. 4804/2021) , που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης με ευρεία πλειοψηφία στη Βουλή. Η αρχική διάταξη προέβλεπε ότι δικαίωμα κατάρτισης συνδυασμών δεν έχουν τα πολιτικά κόμματα των οποίων ο πρόεδρος, ο γενικός γραμματέας, τα μέλη της διοικούσας επιτροπής και ο νόμιμος εκπρόσωπος έχουν καταδικασθεί σε κάθειρξη για ορισμένα αδικήματα σε βάρος της πολιτείας. Η πρόσθετη αξία που εισφέρει η τωρινή τροπολογία καταλαμβάνει τις περιπτώσεις εκείνες που η ηγεσία του κόμματος είναι εικονική, δηλαδή έχουν τοποθετηθεί «αχυράνθρωποι» αλλά την πραγματική ηγεσία την ασκούν άλλα πρόσωπα που εμπίπτουν στους περιορισμού δηλαδή έχουν ποινική καταδίκη.
Η διάταξη που φέρνουμε είναι απολύτως συμβατή με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Πριν το 2010- τυπική απαρχή των μνημονίων, αλλά κύρια μετά τις εκλογές του 2012 , πραγματοποιούνταν σ’ όλη τη χώρα εκδηλώσεις-συζητήσεις για το πώς προέκυψε και κύρια πως μπορεί να αντιμετωπιστεί το «φαινόμενο» της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής». Σ’ αυτούς τους προβληματισμούς συζητήσεις, δεν είχαν λάβει μέρος ούτε είχαν εκδώσει σχετικές ανακοινώσεις τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «δεξιά».
Μια τέτοια συζήτηση πραγματοποιήθηκε το 2012 και στο Αγρίνιο. Κοινή συνισταμένη των (και διαφορετικών) απόψεων ήταν ότι η φτώχια που άρχισε να καλπάζει στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα κι η αστική δημοκρατία που άφησε τεράστιο κενό χώρο, δημιούργησαν γόνιμο πολιτικό έδαφος για επώαση του «αυγού του φιδιού» και καλλιέργεια του σύγχρονου φασισμού-ναζισμού.
Το κυρίαρχο τότε πολιτικό σύστημα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) βλέποντας πως τεράστια κοινωνικά τμήματα και κυρίως η νεολαία αγανακτούν εναντίον των κομμάτων του και να ριζοστικοποιούνται, άφησαν σκόπιμα να βγει το «φίδι» απ’ το κέλυφος και να μετατραπεί σε πολιτικό ναζιστικό σχηματισμό (Χρυσή Αυγή) με αντιμνημονιακό τάχα λόγο, έτσι ώστε να αποτραπεί ή να περιοριστεί η γιγάντωση ενός γνήσιου ανθρωπιστικού, αντιμνημονιακού, δημοκρατικού και αριστερού κινήματος που θα άλλαζε τους πολιτικούς και εκλογικούς συσχετισμούς κυρίως υπέρ του Αντισυστημικού (τότε) ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
Έτσι για πρώτη φορά στα δημοκρατικά χρονικά της Ελλάδας εμφανίστηκε στο Βουλή ναζιστικό πολιτικό μόρφωμα.
Η δημοκρατία στην Ελλάδα άρχισε να υπολειτουργεί, είχε υποστεί τη βαθύτατη βλάβη της. Όλοι οι παλιότεροι έζησαν ή θυμούνται τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες και οι πιο νέοι (σημερινοί φοιτητές κ.ά.) την έχουν διαβάσει.
Εκείνη την εποχή (Σεπτέμβριος του 2013) κυβέρνηση ήταν η ΝΔ με αρχηγό και πρωθυπουργό τον Α. Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό και υπουργό εξωτερικών και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον Ευάγ. Βενιζέλο και υπουργό (Διοικητικής μεταρρύθμισης) το σημερινό πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη (η ΔΗΜΑΡ με αρχηγό το Φώτη Κουβέλη είχε αποχωρήσει απ’ την κυβέρνηση{21-6-2013} αφού είχε προλάβει να ψηφίσει το μνημονιακό προϋπολογισμό του 2013 και άλλες σχετικές αμαρτωλές ρυθμίσεις) .
Ο Α. Τσίπρας που ακολούθησε ως πρωθυπουργός άφησε τη ναζιστική «Χρυσή Αυγή» να αλωνίζει, ίσως γιατί νόμιζε ότι έτσι βλάπτεται εκλογικά η ΝΔ. Όμως με το τρίτο μνημόνιο και τις πολιτικές του ευνόησε κι αυτός όπως και οι προηγούμενοί του την ολιγαρχία του πλούτου και φόρτωσε με επιπλέον και περισσή φτώχια την Ελληνική κοινωνία άρα και γονιμοποίησε ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ύπαρξης και δράσης του φασιστικού στοιχείου.
Δυστυχώς δεν υπήρξαν κοινοβουλευτικές φωνές, πόσο μάλλον κυβερνητικές προσπάθειες για απαλοιφή των συνθηκών και προϋποθέσεων ανάπτυξης και δράσης Φασιστικών-ναζιστικών μορφωμάτων απ’ την πολιτικοκοινωνική ζωή της χώρας. Να αντιμετωπιστεί δηλαδή αποτελεσματικά η φτώχια με εργασία αξιοπρεπών αμοιβών και πλέρια λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Φαίνεται για άλλη μια φορά ότι μόνο με την ανάπτυξη ενός πνευματικού και λαϊκού κινήματος με ανθρωπιστικές αξίες πολιτικής και ιδεολογικής ελευθερίας και αξιοπρεπούς ζωής, με σοβαρές επιρροές και μέσα στη βουλή, μπορεί να οδηγήσει σε μια πραγματικά δημοκρατική ζωή.
Είδαμε ότι τα ακροδεξιά μορφώματα της βίας και του φασισμού εργαλειοποιούνται ή αποσύρονται ανάλογα με τις σκοπιμότητες του κεντρικού πολιτικού συστήματος. Το μπλόκο στο κόμμα του Κασιδιάρη μπορεί να το αφήνει εκτός βουλής για να ευνοηθούν τα νόμιμα δεξιά κόμματα, αλλά ο φασισμός τρέφεται διαρκώς με τις πολιτικές εξαθλίωσης.
Έτσι η ευκαιριακή νομοθετική φραγή στο κόμμα του Κασιδιάρη είναι μια υποκριτική έγνοια για τη δημοκρατία (πώς να ξεχαστούν τα αστυνομικά φρούρια στα Πανεπιστήμια) αλλά και μια βολική επιλογή κι εκλογική εύνοια για τη ΝΔ και το μαξιλαράκι της, το κόμμα του Βελόπουλου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, κάνουν τα πολιτικά αδιέξοδά τους φιλοτιμία και σύρονται πίσω απ’ την πρωτοβουλία Μητσοτάκη.
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί!
Ο φασισμός όταν κλαδεύεται φουντώνει! Ο φασισμός εξαφανίζεται αν δεν έχει συνθήκες να υπάρξει!
