Μετά από 12 χρόνια «επίσημης» οικονομικής κρίσης στη χώρα, μετά από 12 χρόνια εφαρμογής σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, με το πολιτικό κατεστημένο της χώρας να ερίζει για το ποιος από αυτούς «έβγαλε» την χώρα από τα μνημόνια (το ποιος την έβαλε, ποιο τα στήριξε, ποιος τα εφάρμοσε δεν φαίνεται να τους απασχολεί), με τον πόλεμο στην Ουκρανία να επιτείνει την υπάρχουσα κατάσταση και να διαγράφει, εντελώς προβληματικό το άμεσο μέλλον, οι εργαζόμενοι συνολικά βλέπουν τα εισοδήματα τους κυριολεκτικά να «θερίζονται», το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει και να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες.
Ειδικά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, 12 χρόνια τώρα, όχι μόνο δεν είχαμε καμιά αύξηση στον μισθό μας, αλλά μόνο περικοπές που έφτασαν στο 40%, στα χρόνια των μνημονίων, ιδιαίτερα για τους νέους συναδέλφους.
Ταυτόχρονα βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας ( μαζί με τον λαό της χώρας), την λεηλάτηση των υπηρεσιών που παρέχονταν από το δημόσιο από τις πολιτικές του «επιτελικού κράτους», που τις προσφέρουν βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο, την διάλυση του κοινωνικού κράτους, την άλωση των εργασιακών σχέσεων ( με ένα τεράστιο ποσοστό των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα αυτή την στιγμή να εργάζεται με ελαστικές σχέσεις εργασίας), την διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, της Δημόσιας Εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, το ξεπούλημα των βασικών υποδομών της χώρας σε ιδιώτες, την πλήρη εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης, της ενέργειας, των μεταφορών, του νερού.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, με μένος επιτίθεται στον κόσμο της εργασίας και όχι μόνο δεν σκέφτεται να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο, όχι μόνο δεν κάνει μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αλλά αντίθετα τους στοχοποιεί, στο πλαίσιο του κοινωνικού αυτοματισμού: τους υγειονομικούς που δίνουν μάχη για τις λαϊκές ανάγκες στα χρόνια της πανδημίας, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ, τους εργαζόμενους στους δήμους και στις περιφέρειες, ενώ εδώ και ένα χρόνο διατηρεί το καθεστώς των αναστολών εργασίας στο Δημόσιο, με πρόσχημα τον εμβολιασμό.
Με τον Νόμο 4808/21, τον γνωστό νόμο Χατζηδάκη, διαλύει ότι είχε απομείνει από το συλλογικό εργατικό δίκαιο και ταυτόχρονα καταργεί και θεμελιώδη συνταγματικά μας δικαιώματα, όπως το δικαίωμά μας στην απεργία, συστήνει διαδικασίες ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ηλεκτρονικών μητρώων, ηλεκτρονικών συνελεύσεων ( για τον έλεγχο της ψήφου και των συνδικαλιστικών οργάνων). Τρέχουν οι Υπουργοί της κυβέρνησης σε χρόνο δευτερολέπτων , να προσφύγουν στα δικαστήρια για να «βγάλουν» οποιαδήποτε κινητοποίηση «παράνομη» σε μια ακραία επίδειξη αυταρχισμού. Ενώ πλέον σε όλες τις κινητοποιήσεις του λαού κυριαρχεί άγρια καταστολή και αστυνόμευση. Κυριολεκτικά πρώτα φτάνουν στα σημεία των προσυγκεντρώσεων οι μονάδες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ και μετά οι διαμαρτυρόμενοι. Κυριολεκτικά γίνονται συλλήψεις και προσαγωγές από το σωρό, στήνονται κατηγορητήρια, γίνεται απλόχερη χρήση χημικών και αστυνομικής βίας.
Ταυτόχρονα οι αυξήσεις στην ενέργεια και στα καύσιμα (που έχουν σαν συνέπεια και τις τεράστιες αυξήσεις των προϊόντων) δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του ιδιότυπου πολέμου στην Ουκρανία. Είναι αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης της παραγωγής ενέργειας, είναι αποτέλεσμα του «πλιάτσικου» των ΑΠΕ στη χώρα τη δική μας, είναι αποτέλεσμα της βίαιης και χωρίς σχεδιασμό απολιγνιτοποίησης, είναι αποτέλεσμα του εγκληματικού για το λαό χρηματιστηρίου ενέργειας, είναι αποτέλεσμα της φοροληστείας του κράτους απέναντι στα λαϊκά εισοδήματα., είναι συνολικό αποτέλεσμα των επί πολλές δεκαετίες εφαρμοζόμενων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Για αυτό άλλωστε και όλες οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν την χώρα δεν βγάζουν «άχνα» για το ζήτημα αυτό και αρκούνται σε επιδερμικού τύπου αναλύσεις και επικοινωνιακή πολιτική.
Να μην παγώσουν οι ζωές μας για τα κέρδη τους! Να μην τους αφήσουμε να εξευτελίζουν άλλο το παρόν και το μέλλον μας! Να μην επιτρέψουμε να κερδίζουν ασύστολα από την υπεραξία της εργασίας μας! Να μην επιτρέψουμε να είναι το μέλλον των παιδιών μας ρώσικη ρουλέτα! Να αγωνιστούμε για τις δημοκρατικές ελευθερίες! Να σταθούμε στα πόδια μας! Να τους κοιτάξουμε ίσα στα μάτια και να αγωνιστούμε για αυτά που μας ανήκουν, για τα δίκια μας, για το ψωμί μας! Να αντικρούσουμε τον φασισμό και την ακροδεξιά που παραφυλάει ξανά στη γωνία, να «συμμαχήσει» με την ανέχεια και την απελπισία μας!
Στις 9 Νοέμβρη απεργούμε όλες και όλοι! Μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, μαζί με τους αγρότες, μαζί με τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες, μαζί με τα αγωνιζόμενα παιδιά μας, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που 2 χρόνια αντιστέκονται σθεναρά, στην διάλυση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τις δυνάμεις καταστολής και την κρατική ασφάλεια μέσα στα Πανεπιστήμια, μαζί με τους συνταξιούχους, μαζί με τους ανέργους, μαζί με το λαό!
Τώρα ζητάμε:
- Πραγματικές, άμεσες και γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις
- Μείωση φορολογίας για τα λαϊκά εισοδήματα και σταμάτημα της φοροεπιδρομής και της φοροληστείας
- Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.
- Επαναφορά σε δημόσια ιδιοκτησία της παραγωγής ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών.
- Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και πλαφόν στις τιμές παραγωγής
- Πλαφόν στις τιμές των αγαθών και κρατικό έλεγχο στην αισχροκέρδεια και την κερδοσκοπία
Ο δρόμος για να νικάμε ήταν, είναι και θα είναι αυτός: οργανωμένη συλλογική δράση και πίστη ότι μπορούμε να νικήσουμε!
Στον δρόμο θα κριθούν όλα! Εκεί θα είμαστε από άκρη σε άκρη της χώρας στις 9 του μήνα!
Αμπελογιάννη Βάσω, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ.