Θέσεις της Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτης Αριστεράς: Για τα λαϊκά προβλήματα υπάρχει άλλος δρόμος

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ «ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ- ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»  ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Θέσεις – προτάσεις για τα άμεσα προβλήματα του λαού και για ένα εναλλακτικό μεταβατικό πρόγραμμα με κατεύθυνση το σοσιαλισμό

 

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (ΛΑΕ) συγκροτήθηκε ως συσπείρωση αριστερών πολιτικών οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών μετά την μετατροπή από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου του περήφανου ΟΧΙ του λαού και της νεολαίας στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 σε ταπεινωτικό κυβερνητικό ΝΑΙ, με την ψήφιση στη Βουλή από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ του 3ου μνημονίου.

Η ΛΑΕ από την ίδρυσή της και μέχρι σήμερα προσπάθησε να αναδειχτεί σε μία πρωτοπόρα ριζοσπαστική και ανυπότακτη αριστερή δύναμη ενότητας, συνέπειας, σταθερότητας, ειλικρίνειας ανιδιοτέλειας, και αγωνιστικότητας υπέρ των συλλογικών συμφερόντων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.

Συμμετείχε σταθερά στους λαϊκούς αγώνες ενάντια στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για να υπερασπίσει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, για το περιβάλλον για τα δικαιώματα της νεολαίας στην εργασία και στις σπουδές προσπαθώντας, ταυτόχρονα να επεξεργαστεί και να προβάλλει μία ριζοσπαστική, ανατρεπτική, βιώσιμη εναλλακτική πρόταση στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος με κατεύθυνση το σοσιαλισμό. Στη βάση ενός τέτοιου προγράμματος επιδίωξε και επιδιώκει και τη συνεργασία πρωτίστως των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και όλης της Αριστεράς.

Παρά τις μεγάλες ανατροπές στην πολιτική σκηνή, τις ήττες του κινήματος μετά το 2015, τις αδυναμίες συνολικά της αριστεράς, αλλά και τα σοβαρά λάθη της  ίδιας της ΛΑΕ απέναντι στα οποία στέκεται έμπρακτα αυτοκριτικά και που οδήγησαν σε πολιτική φθορά,  η ΛΑΕ παρέμεινε στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού και της νεολαίας,– ακόμα και μέσα στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της πανδημίας και της καραντίνας – και παρουσίασε αξιοσημείωτη δράση και παρουσία, ενώ ταυτόχρονα υπηρέτησε με συνέπεια και αποφασιστικότητα την προσπάθεια για την κοινή δράση και την πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς.

Η ΛΑΕ σε αυτή τη φάση, βγάζοντας συμπεράσματα από την μέχρι τώρα διαδρομή της προχωρά στην ανασυγκρότηση, διεύρυνση, επανίδρυσή της, μέσα από μια ανοικτή διαδικασία, χωρίς οργανωτικές αγκυλώσεις, στην οποία καλεί να συμμετέχουν όλους όσοι αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα για την ανυπόταχτη υποστήριξη των λαϊκών συμφερόντων, την διατύπωση ενός μεταβατικού προγράμματος που να πατάει στις ανάγκες του σήμερα και την υλοποίηση μιας ενιαιομετωπικής πολιτικής. Η ανασυγκρότηση και η ενίσχυσή της συμβάλλει ουσιαστικά για ένα ενωτικό αριστερό μέτωπο, για δυναμική αντιπολίτευση, για αποτελεσματικούς αγώνες του λαού και της νεολαίας και για να μείνει ζωντανή η ελπίδα της ανατροπής.

Οι διεθνείς εξελίξεις, εν μέσω παγκόσμιας υγειονομικής, οικονομικής, κλιματικής κρίσης και μετά τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία χαρακτηρίζονται από την όξυνση και της γεωπολιτικής, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης και από την απειλή οικονομικής ύφεσης και στασιμοπληθωρισμού. Ο κόσμος, που ξέραμε, αλλάζει. Η αστάθεια, η ρευστότητα, η αλλαγή γεωπολιτικών συσχετισμών, η όξυνση ανταγωνισμών και η αύξηση κινδύνων για νέους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς ενισχύεται.

Στη χώρα μας βρισκόμαστε σε μία περίοδο, που ο λαός και η νεολαία καλούνται και πάλι να πληρώσουν το μάρμαρο της επιθετικής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται μετά από μια δεκαετία σκληρής λιτότητας, αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και εκθεμελίωσης κάθε λαϊκού και δημοκρατικού δικαιώματος, να συνεχίσει και να βαθύνει την τροχιά που χάραξαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις

ΝΔ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαφορές τους σε επίπεδο διακηρύξεων, ιδεολογικών προελεύσεων, κοινωνικών αναφορών και σχέσεων με τα κυρίαρχα κέντρα εξουσίας κινούνται στα ίδια πλαίσια  οικονομικής πολιτικής, με βάση τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τις «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει προς τους δανειστές και κυρίως την ΕΕ και την Ευρωζώνη για τις επόμενες δεκαετίες. Στην εξωτερική πολιτική συμφωνούν στην πλήρη υποταγή στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.

Η ΛΑΕ απορρίπτει το θεώρημα, των συστημικών δυνάμεων και των κυρίαρχων ΜΜΕ, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό και στο καπιταλιστικό σύστημα.

Οι προτάσεις μας, που περιέχονται σε αυτή την προγραμματική διακήρυξή μας και αντιπαραθέτουμε στις εφαρμοζόμενες ακραία αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές πολιτικές αλλά και σε κάθε εκδοχή τους, ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα. Απαντούν στις σημερινές πραγματικές ανάγκες και υπαρκτά και οξυμμένα προβλήματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Αποτελούν μέτωπα και στόχους πάλης σε αντιπαράθεση και ρήξη με τη λιτότητα και τον ευρωμονόδρομο. Μέτωπα για πραγματική κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση, αλλά και στοιχεία ενός μεταβατικού προγράμματος φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση και ανοίγουν το δρόμο για βαθύτερες αλλαγές για μία κοινωνία αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης, ελευθερίας και αξιοπρέπειας, στο δρόμο για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, που για μας εξακολουθεί να αποτελεί στρατηγικό στόχο και ένα τεράστιο βήμα για την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

  1.  Μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας.

Σε αντίθεση με την νεοφιλελεύθερη πολιτική που έρχεται να αντιμετωπίσει την ακρίβεια με επιδόματα-ψίχουλα και αρνείται να περιορίσει τα υπερκέρδη των καρτέλ της ενέργειας, μεταφέροντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα και αυξάνοντας το δημόσιο χρέος να αντιτάξουμε:

Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, χορήγηση ΑΤΑ (Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής), σε περιόδους, όπως αυτή, εκτίναξης της ακρίβειας. Μέτρα ελέγχου των τιμών και πάταξης της αισχροκέρδειας, ενεργοποίηση και ισχυροποίηση των αρμόδιων δημόσιων ελεγκτικών υπηρεσιών.

Επιβολή διατίμησης και ανώτατου πλαφόν στις τιμές σε προϊόντα που καλύπτουν βασικές κοινωνικές ανάγκες και τη διατροφή των λαϊκών στρωμάτων. Δραστική μείωση των ληστρικών έμμεσων φόρων, μηδενισμός ΦΠΑ στα είδη διατροφής και κάλυψης βασικών λαϊκών αναγκών, αύξηση των δημοσίων κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια.

Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας, της ρήτρας αναπροσαρμογής και του ειδικού φόρου κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Σταμάτημα αποκοπών συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και internet σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και επανασύνδεσή τους. Ενίσχυση των δημόσιων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και πύκνωση των δρομολογίων τους.

Κατάργηση ειδικού φόρου κατανάλωσης και μείωση ΦΠΑ στο φυσικό αέριο, αγροτικό πετρέλαιο, πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης και βενζίνη. Επέκταση χορήγησης επιδομάτων, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, λόγω ψυχρότερου και μακρύτερου χειμώνα.

Ενέργεια, κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Ανατροπή της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ και επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα τους.

Επιβολή ενοικιοστασίου. Σταμάτημα κατασχέσεων, πλειστηριασμών, εξώσεων σε λαϊκές κατοικίες. Προώθηση δημόσιων πολιτικών κάλυψης στεγαστικών αναγκών χαμηλόμισθων, χαμηλοσυνταξιούχων, ανέργων, και νέων ζευγαριών.

2. Κατάργηση της λιτότητας- Αποκατάσταση Εργασιακών δικαιωμάτων και μισθών.

Σε αντίθεση με την νεοφιλελεύθερη πολιτική που προπαγανδίζει ψευδώς ότι οι αυξήσεις στους μισθούς θα οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση του πληθωρισμού, προκειμένου να συμπιέσει ακόμα περισσότερο το κοινωνικό μερίδιο των μισθωτών και συνταξιούχων και επιχειρεί να αποδιαρθρώσει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα ώστε να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους να αντιτάξουμε:

Kατάργηση όλου του μνημονιακού και μεταμνημονιακού καθεστώτος της λιτότητας, που εμβαθύνεται από τις κυβερνητικές πολιτικές και αντικατάστασή του από μία πολιτική που θα ενισχύει τα δικαιώματα και τα εισοδήματα του εργαζόμενου λαού.

Αυξήσεις στους μισθούς. Καθορισμός του του κατώτατου μισθού με συλλογικές διαπραγματεύσεις και όχι με αποφάσεις Υπουργού Εργασίας και αύξησή του με συνυπολογισμό των απωλειών του από τη δεκαετή μνημονιακή λιτόητητα και την ακρίβεια της εποχής. Αναγνώριση και επέκταση της συλλογικής διαπραγμάτευσης σε επίπεδο επιχειρηματικών ομίλων. Μέτρα περιορισμού των απολύσεων – κατάργηση όλων των μέτρων διευκόλυνσης των ομαδικών απολύσεων. Ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αποκατάσταση και αναβάθμιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη – Απαγόρευση ανταπεργίας, πλήρης αποκατάσταση απεργιακού δικαιώματος. και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Επαναφορά του συστήματος εκλογών με αυτοπρόσωπη παρουσία και κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Επαναφορά της Κυριακής-αργίας, επανακατοχύρωση και τήρηση του οχταώρου στην πράξη. Δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση των αποδοχών.

Επαναλειτουργία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας που κατάργησε η κυβέρνηση. Ενίσχυση των δημόσιων μηχανισμών ελέγχου τήρησης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και ταχείας απονομής δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές.

Ενίσχυση της πλήρους και σταθερής εργασίας. Κατάργηση των ελαστικών και επισφαλών μορφών εργασίας, ξεκινώντας από το δουλεμπορικό καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων και της εκ περιτροπής εργασίας.

Καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και της ψευδοαυτοαπασχόλησης.

Κατάργηση της εργασιακής ζούγκλας, στήριξη των ανέργων με αυξήσεις στα επιδόματα ανεργίας και κοινωνικές πολιτικές, επιμήκυνση του χρόνου χορήγησής του , ουσιαστικές πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και νομοθετικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων από απολύσεις.

Στήριξη της ανατροφής τέκνων από εργαζόμενους γονείς με δημόσιες κοινωνικές υποδομές και προσαρμογή των εργασιακών δικαιωμάτων και των αδειών ανατροφής στις ανάγκες των γονέων. 

3. Αναβάθμιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, των συντάξεων και της πρόνοιας:

Σε αντίθεση με την πολιτική που συμπιέζει τις κοινωνικοασφαλιστικές παροχές για να μειώσει το μισθολογικό κόστος και να εντείνει τη μετατροπή των κόπων μιας ζωής σε πεδίο επιδότησης και  κερδοφορίας του κεφαλαίου να διεκδικήσουμε:

Επαναφορά του δημόσιου – καθολικού – αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, με τους οποίους το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μετατράπηκε κατά 70% σε κεφαλαιοποιητικό.

Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις, που έχουν να αυξηθούν από το 2008, και ιδιαίτερα στους χαμηλοσυνταξιούχους, ώστε να αποκατασταθούν οι μεγάλες μειώσεις που υπέστησαν στα χρόνια των μνημονίων.

Κατάργηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις επικουρικές συντάξεις καθώς και της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών τις κοινωνικής ασφάλισης.

Εφαρμογή για όλους τις συνταξιούχους των δικαστικών αποφάσεων των Ανωτάτων δικαστηρίων, που έκριναν παράνομες τις μνημονιακές μειώσεις των συντάξεων και την κατάργηση τις 13ης και 14ης σύνταξης.

Καμία περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Η κοινωνική ασφάλιση να στηρίζεται στην τριμερή χρηματοδότηση, και στα πλαίσια της να ενισχυθεί η δημόσια χρηματοδότηση της.

Αποκατάσταση τις διαχρονικής λεηλασίας των αποθεματικών τις Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με ανακεφαλαιοποίησή της. Ενίσχυσή της με τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Αναβαθμισμένες δημόσιες πολιτικές για τα ΑμεΑ, πάσχοντες από χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους για βελτίωση της θέσης τους με πλήρη προστασία των δικαιωμάτων και επιδομάτων τους.

Μηδενική συμμετοχή τους στα συνταγογραφούμενα φάρμακα και για τα συνοδά νοσήματα, που επιφέρει μία χρόνια πάθηση ή αναπηρία, στα τεχνικά βοηθήματα κλπ.

Άμεσα μέτρα προσβασιμότητας των ΑμεΑ στην εκπαίδευση, στην εργασία, στο σύστημα των δημοσίων μεταφορών, σ’ όλες τις υποδομές και στην καθημερινή ζωή. Δωρεάν μετακίνησή τους από τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς.

Έκδοση κάρτας αναπηρίας, η οποία θα χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση που το ΑμεΑ, καλείται να ασκήσει νόμιμο δικαίωμά του. Προώθηση και διασφάλιση θέσεων εργασίας των ΑμεΑ και των οικογενειών τους. 

4. Διαγραφή χρεών νοικοκυριών.

Σήμερα, παρά ποτέ, μέσα σε συνθήκες αύξησης του πληθωρισμού και της ακρίβειας  είναι αναγκαίο να προστατευθούν τα κατώτερα λαϊκά στρώματα από τις συνέπειες της αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών τους:

Ευρεία «σεισάχθεια» (διαγραφή) στα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και κατεστραμμένων μικρών επιχειρήσεων, επαγγελματιών και αγροτών. Γενναίες ρυθμίσεις για τους υπόλοιπους, ώστε να μπορούν να τα αποπληρώσουν. Αντίστοιχα μέτρα για τα χρέη προς το κράτος, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ.

Νομοθέτηση ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας. Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων, λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Σταμάτημα των αποκοπών ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στα λαϊκά νοικοκυριά, που αδυνατούν λόγω ανέχειας να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους.

5. Ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας για άμεση, δωρεάν, καθολική και ισότιμη πρόσβαση όλων σε υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.

Οι συνθήκες της πανδημίας ανέδειξαν στο μέγιστο βαθμό τη σημασία του δημόσιου τομέα υγείας και του πόσο εγκληματική είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποδιάρθρωσης του ΕΣΥ προς όφελος των ιδιωτών επιχειρηματιών στο χώρο της υγείας

Αύξηση δημοσίων δαπανών για την υγεία. Στήριξη του ΕΣΥ, άμεση κάλυψη όλων των κενών θέσεων με μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, ενίσχυση υποδομών και εξοπλισμού, πραγματικό σύστημα δημόσιας πρωτοβάθμιας υγείας. Καμία απόλυση υγειονομικού.

Για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Επίταξη δομών και προσωπικού του ιδιωτικού τομέα υγείας, όταν καθίσταται αναγκαίο. Δωρεάν rapid και μοριακά τεστ για όλους. Δωρεάν διανομή μασκών σε όλους. Διάθεση των νέων φαρμακευτικών θεραπειών σε όσους τις έχουν ανάγκη. Λήψη μέτρων υγειονομικής προστασίας προσφύγων και μεταναστών. Υγειονομικά μέτρα προστασίας στους εργασιακούς χώρους και τα ΜΜΜ. Πληρωμένη επαρκή άδεια ανάρρωσης ή καραντίνας στους εργαζόμενους. Πληρωμένη άδεια για τη φροντίδα των παιδιών τους, που νοσούν ή μπαίνουν σε καραντίνα.

Δημιουργία Κρατικής Φαρμακοβιομηχανίας και Εθνικής Φαρμακαποθήκης. Ουσιαστική αναβάθμιση του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκου (ΕΟΦ). Στόχος είναι να καλύπτουν τις ανάγκες σε βασικά φάρμακα. Να λειτουργούν ως εξυγιαντικοί παρεμβατικοί μοχλοί σε όλο το κύκλωμα παραγωγής, τιμολόγησης, ποιοτικού ελέγχου και επάρκειας των αναγκαίων φαρμάκων. Εφαρμογή τιμολογιακής πολιτικής στα φάρμακα, που θα στηρίζεται στον έλεγχο του πραγματικού κόστους παραγωγής, και των αυθαίρετων ανατιμήσεων, υπερ-υποτιμολογήσεων των πολυεθνικών.

6. Δημόσια, δωρεάν παιδεία χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, που να καλλιεργεί την ουσιαστική γνώση και την κριτική αντίληψη της νέας γενιάς.

Στην επιθετική πολιτική της κυβέρνησης ενάντια στη δημόσια παιδεία, την υποστήριξη και διαφήμιση των κολλεγίων και των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και την προσπάθεια καταστολής των φοιτητικών και μαθητικών διεκδικήσεων να αντιτάξουμε:

Δραστική αύξηση δημόσιας χρηματοδότησής της παιδείας, ενίσχυσή της με ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές και στήριξη των κοινωνικά ασθενέστερων στρωμάτων. Κατάργηση των νόμων για τη βάση εισαγωγής, που πετάνε χιλιάδες μαθητές έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και για την αντιδραστική αναδιάρθρωση των πανεπιστημίων, που διαλύει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, αυταρχικοποιεί τις διοικήσεις των ιδρυμάτων, εισάγει την διαρκή αστυνομική παρουσία και επιτήρηση στα πανεπιστήμια.

7. Κατοχύρωση, αναβάθμιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Στην πολιτική του άκρατου αυταρχισμού που επιχειρεί να κατατρομοκρατήσει την κοινωνία για να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι και επιχειρεί να ακυρώσει την εκπροσώπηση των λαϊκών στρωμάτων, παλεύουμε για:

Να ξηλωθούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί που επιτρέπουν στην κυβερνητική
ΕΥΠ να λειτουργεί ως κράτος εν κράτει. Κατάργηση ιδιώνυμων αυταρχικών νομοθετικών ρυθμίσεων. Απαγόρευση χρήσης χημικών σε λαϊκές κινητοποιήσεις. Διάλυση των ΜΑΤ και κατασταλτικών μηχανισμών, που δρουν ενάντια στους λαϊκούς αγώνες. Επιλογή και έλεγχος της ηγεσίας των σωμάτων ασφαλείας από τη βουλή. Ίδρυση δημόσιας αρχής η οποία θα ελέγχει τις καταγγελίες για ρατσιστική βία και  απάνθρωπη συμπεριφορά σε βάρος πολιτών, θα  συγκεντρώνει τα στοιχεία και θα παραπέμπει στη δικαιοσύνη. Κατάργηση του νόμου Χρυσοχοΐδη για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, καμία σκέψη για αστυνομία στα πανεπιστήμια. Κατάργηση των διατάξεων για την κατάργηση της αναστολής εκτέλεσης των ποινών.

Ανατροπή της αυταρχικής θεσμικής θωράκισης. Καθιέρωση της απλής, ανόθευτης αναλογικής ως παγίου εκλογικού συστήματος. Ενίσχυση της άμεσης έκφρασης της λαϊκής βούλησης μέσω δημοψηφισμάτων και λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.

8. Προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος, του φυσικού πλούτου της χώρας, των ελεύθερων δημοσίων χώρων ενάντια στην κερδοσκοπική βουλιμία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και στις αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές των κυβερνήσεων, που παραδίδουν το φυσικό περιβάλλον στις ορέξεις του κεφαλαίου παρά την εντεινόμενη κλιματική κρίση

Ενίσχυση των φορέων και των δομών πρόληψης και αντιμετώπισης των κινδύνων από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές, της πυροπροστασίας και πυρόσβεσης, της αντιπλημμυρικής προστασίας, των δομών πολιτικής προστασίας, στην κατεύθυνση της πρόληψης – αντιμετώπισης – αποκατάστασης, καμία παραχώρησή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα. Ολοκληρωμένη πολιτική για τη διαχείριση των απορριμμάτων με κριτήριο όχι τα κέρδη των κάθε λογής εργολάβων αλλά την προστασία του περιβάλλοντος.

9. Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων, με ευρεία λαϊκή συμμετοχή και στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος:

Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου του Καλλικράτη, του Κλεισθένη και των αυταρχικών τροποποιήσεών τους από την κυβέρνηση της ΝΔ. Κατάργηση της σύνδεσης με το Οικονομικό Παρατηρητήριο και όλων των μνημονιακών ρυθμίσεων, που συνεπάγονται οικονομική ασφυξία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ρήξη με τη λογική της ανταποδοτικότητας και της εκχώρησης έργου των ΟΤΑ σε ιδιώτες. Αύξηση δημόσιας χρηματοδότησης και αναβαθμισμένη δημοκρατία, με αυξημένη λαϊκή συμμετοχή.

Κατάργηση του νέου πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος στην αυτοδιοίκηση. Ανάδειξη δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων με απλή, ανόθευτη αναλογική. Έμμεση εκλογή δημάρχου – περιφερειάρχη και κατάργηση των υπερεξουσιών τους.

Ολοκληρωμένα συστήματα δημόσιας διαχείρισης των απορριμμάτων με αποκέντρωση, σχεδιασμό, χρηματοδότηση. Έμφαση στη διαλογή στην πηγή και στην ανακύκλωση.

10. Αγώνας ενάντια στο ρατσισμό, την ξενοφοβία, την ακροδεξιά και το φασισμό, που ενισχύεται από τις κυβερνητικές πολιτικές και αποσκοπεί στη διαίρεση της εργατικής τάξης και την ένταση του κοινωνικού αυτοματισμού.

Για να σταματήσει η αδιανόητη πολιτική των επαναπροωθήσεων και των push backs, που στοιχίζει ανθρώπινες ζωές, για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες, ίσα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα για τους μετανάστες. Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και της ασύδοτης δράσης των πολυεθνικών επιχειρήσεων, που παροξύνουν το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα. Κατάργηση των Κανονισμών του Δουβλίνου και της συμφωνίας ΕΕ Τουρκίας, που μετατρέπουν την Ελλάδα σε φυλακή προσφύγων και μεταναστών.  Για την εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς προσφυγικού δικαίου και της Συνθήκης της Γενεύης. Για κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

11. Ενάντια στην έμφυλη βία, το σεξισμό, τις γυναικοκτονίες, που αυξάνονται μέσα σε συνθήκες μετατροπής της οικονομικής κρίσης σε κοινωνική κρίση, κάτω από την κυβερνητική αδιαφορία

Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε διάκριση με βάση το φύλο ή την ταυτότητα φύλου και τον κοινωνικό αποκλεισμό που τέτοιες διακρίσεις συνεπάγονται. Για ίσα δικαιώματα στην εργασία, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό βίο, για δημόσιες πολιτικές και υποδομές για τη στήριξη της μητρότητας, των παιδιών και των λαϊκών οικογενειών. Ο αγώνας του φεμινιστικού κινήματος ενάντια στον σεξισμό και την πατριαρχία είναι αναγκαίο και αναπόσπαστο τμήμα του ευρύτερου λαϊκού κινήματος για την ανατροπή και την κοινωνική χειραφέτηση. Πλήρης εφαρμογή με συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις των Συμβάσεων της Κωνσταντινούπολης και της 190 Σύμβασης της Δ.Ο.Ε. για την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία. Νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας στο Ποινικό Κώδικα. Αναγνώριση σε όλους και όλες του δικαιώματος στο γάμο και την τεκνοθεσία.

Η διεκδίκηση αυτών των άμεσων στόχων πάλης θα έρθει αντιμέτωπη με την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία των κυρίαρχων κέντρων εξουσίας. Για την ενίσχυση των στόχων αυτών και τη σταθεροποίηση των λαϊκών διεκδικήσεων είναι αναγκαίο να δείξουμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι μονόδρομος και ότι υπάρχει άλλος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή των καταθλιπτικών συσχετισμών. Μεταβατικοί στόχοι και σταθμοί αυτού του άλλου δρόμου είναι:

 12.  Το σταμάτημα και η ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων επιχειρήσεων δικτύων και υποδομών της χώρας και της μακροχρόνιας υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας. Άμεση κατάργηση ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείου.

Ανάκτηση από το δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας. Ανασυγκρότηση, κοινωνικοποιημένη λειτουργία και αξιοποίησή τους ως βασικού μοχλού παραγωγικού μετασχηματισμού και αναβάθμισης των κοινωνικών πολιτικών.

Οι βασικές κοινωνικές υπηρεσίες – παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, μεταφορές, νερό, ενέργεια, επικοινωνίες –και οι δημόσιες υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια), πρέπει να είναι δημόσια κοινωνικά αγαθά, προσιτά στον καθένα/μια και όχι πεδία ιδιωτικής κερδοσκοπίας.

13.  Η βαθειά διαγραφή του δημοσίου χρέους

Διακοπή αποπληρωμής και διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του ακόμα περισσότερο διογκωμένου την περίοδο της πανδημίας δημόσιου χρέους της χώρας.

Διεκδίκηση πολιτικά, νομικά, κινηματικά των γερμανικών οφειλών, δηλαδή του κατοχικού δάνειου και των αποζημιώσεων για τα θύματα και τις καταστροφές της ναζιστικής θηριωδίας.

14.  Η εθνικοποίηση των τραπεζών

Επανάκτηση δημόσιας ιδιοκτησίας και ελέγχου στην ΤτΕ. Εθνικοποίηση των τραπεζών, ώστε να λειτουργούν με αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια, με κοινωνικό έλεγχο και διασφαλισμένες τις λαϊκές καταθέσεις, αντί να φορτώνουν το λαό με νέες ανακεφαλαιοποιήσεις.

15.  Η κατάργηση της φορολογικής ασυλίας του μεγάλου κεφαλαίου- ριζική αναδιανομή πλούτου υπέρ των λαϊκών τάξεων μέσα από ένα δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα.

Κατοχύρωση ετησίου αφορολόγητου ατομικού εισοδήματος 12.000 ευρώ. Ενιαία τιμαριθμοποιημένη προοδευτική κλίμακα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Κατάργηση των ειδικών χαριστικών φορολογικών καθεστώτων (ναυτιλίας, τραπεζών, συμβάσεων παραχώρησης κλπ). Αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροαποφυγής και ειδικά της μεταφοράς κερδών σε άλλες χώρες (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές), με ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού και επαναφορά της επιβολής φόρου στις τριγωνικές συναλλαγές με χώρες, που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς.

Μείωση έμμεσων φόρων, που πλήττουν περισσότερο τα λαϊκά στρώματα. Μονοψήφιοι έως και μηδενικοί συντελεστές Φ.Π.Α. σε αγαθά και υπηρεσίες λαϊκής κατανάλωσης και στα φάρμακα. Μείωση όλων των συντελεστών ΦΠΑ.

Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Αντικατάστασή του από φόρο πολύ μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Κατάργηση ΑΑΔΕ. Επαναφορά των υπηρεσιών του φορολογικού και τελωνειακού μηχανισμού στο Υπουργείο Οικονομικών.

Οικονομική ανακούφιση των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτών (διαγραφή ή πάγωμα οφειλών, δραστική αύξηση αριθμού δόσεων, χρονική επιμήκυνση αποπληρωμής κ.λπ.). Κατάργηση ηλεκτρονικών κατασχέσεων και πλειστηριασμών για τα χρέη τους προς το δημόσιο.

16.  Ο παραγωγικός και οικολογικός μετασχηματισμός. Αγωνιζόμαστε για μία, πολύ διαφορετική από τη σημερινή, κοινωνία και οικονομία, που θα βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και στη δημοκρατία. Ο παραγωγικός μετασχηματισμός θα εδράζεται στην κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων υλικών και ανθρώπινων πόρων. Στην υψηλή παραγωγικότητα, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε δημοκρατικές εργασιακές σχέσεις, αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη σεβασμό των εργασιακών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων, προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

Με επικέντρωση στον πρωτογενή τομέα και στη μεταποίηση, για να ενισχυθεί η παραγωγική βάση, να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες:

α) ενίσχυση κλάδων και τομέων, αναγκαίων για μία άλλη φιλολαϊκή πολιτική (φαρμακευτικός κλάδος, εξοπλισμός μεταφορών και μηχανολογικός εξοπλισμός, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αγροδιατροφικός τομέας, ενέργεια, χημική βιομηχανία κ.λπ.). Ανάπτυξη του συνεταιριστικού τομέα και της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

β) στήριξη της μικρομεσαίας αγροτιάς και αναβάθμιση της πρωτογενούς παραγωγής, για την κάλυψη των λαϊκών διατροφικών αναγκών, με ασφαλή, ποιοτικά και φθηνά τρόφιμα

γ) στήριξη των μικρών επιχειρήσεων, στο βαθμό που συμβάλλουν στην παραγωγική και τεχνολογική αναβάθμιση και μετασχηματισμό της χώρας, την αύξηση των θέσεων εργασίας, την προστασία εργατικών δικαιωμάτων και περιβάλλοντος.

Αύξηση των δημοσίων δαπανών, για να συμβάλλουν στην αναδιανομή και στην ανάπτυξη υπέρ των εργαζόμενων τάξεων. Ενεργητική παρέμβαση του κράτους στην αύξηση της απασχόλησης με αναγκαίες προσλήψεις σε δημόσιες υποδομές και κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, πολιτική προστασία, κοινωνική φροντίδα).

Πολύπλευρη ενεργειακή πολιτική. Ενεργειακός σχεδιασμός και χωροθέτηση με βάση τις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες, που να αξιοποιεί και τους εγχώριους φυσικούς πόρους, με σεβασμό στο περιβάλλον. Σχεδιασμένη ανάπτυξη των μεταφορών, ιδιαίτερα των μέσων σταθερής τροχιάς, των δημοσίων έργων και κοινωνικών υποδομών. Επαναφορά στη δημόσια ιδιοκτησία των σιδηροδρόμων, που είναι το πιο οικονομικό και φιλικό περιβάλλον μέσο μεταφοράς και των οδικών αξόνων με κατάργηση των διοδίων.

Σεβασμός και προστασία του περιβάλλοντος, αμφισβήτηση των καταναλωτικών προτύπων που εξαντλούν τους φυσικούς πόρους, οδηγούν σε υπερεκμετάλλευση, περιβαλλοντική καταστροφή και δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμα.

17.  Η Πολιτιστική αναγέννηση, με ενίσχυση του πολιτισμού ως δημοσίου κοινωνικού αγαθού και στήριξη από το δημόσιο της πολιτιστικής παραγωγής και πνευματικής δημιουργίας καθώς και η διευκόλυνση της πρόσβασης του λαού και της νεολαίας σε αυτή.

18.  Η στήριξη και προώθηση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, με έμφαση στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Παροχή δωρεάν αθλητικών εγκαταστάσεων και υπηρεσιών στις τοπικές κοινωνίες. Σύγκρουση με τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής στον επαγγελματικό αθλητισμό.

19.  Η συγκρότηση ενός δικαστικού συστήματος που θα μπορεί πράγματι να παρέχει  Δικαιοσύνη:

Αποτελεσματική προστασία του δικαιώματος των πολιτών σε δικαστική προστασία και δυνατότητα πρόσβασης στη Δικαιοσύνη, ώστε η οικονομική αδυναμία να μην μετατρέπεται σε δικονομική ανισότητα. Ριζική μείωση του κόστους πρόσβασής. Λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της καθυστέρησης στην εκδίκαση των υποθέσεων με πρόσληψη του απαιτούμενου αριθμού δικαστών και υπαλλήλων. Κατοχύρωση πραγματικού συστήματος νομικής βοήθειας (legal aid) στους οικονομικά αδύναμους.

Εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από ευρύτερο και αντιπροσωπευτικό εκλεκτορικό σώμα και όχι από το εκάστοτε Υπουργικό Συμβούλιο και αποτροπή των παρεμβάσεων σε αυτή της εκτελεστικής εξουσίας και των οικονομικών συμφερόντων. Κατάργηση όλων των ειδικών «αντιτρομοκρατικών» και κατασταλτικών πλαισίων, που αναιρούν τις προστατευτικές νομικές και δικονομικές εγγυήσεις υπέρ των πολιτών, ενθαρρύνουν την ωμή αστυνομική βία, την δικαστική αυθαιρεσία και την προληπτική καταστολή. Ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων, επέκταση εναλλακτικών κυρώσεων και εναλλακτικών τρόπων έκτισης ποινής.

20.  Η ανατροπή της φιλοπόλεμης πολιτικής της κυβέρνησης και των σχεδίων όλο και μεγαλύτερης πρόσδεσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Καμία συμμετοχή – καμία εμπλοκή της Ελλάδας στην πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία. Καμία αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού, άρση της παραχώρησης στρατιωτικών και πολιτικών υποδομών και διευκολύνσεων. Άρση της ελληνικής συμμετοχής στις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από κάθε είδους ιμπεριαλιστικό τυχοδιωκτισμό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Γαλλίας, του Ισραήλ. Αντίθεση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία, στη Λιβύη και όπου αλλού.

Ριζική μείωση των πολεμικών δαπανών, κατάργηση όλων των συμφωνιών με την πολεμική βιομηχανία που εντείνουν την κούρσα των εξοπλισμών.

Ξήλωμα των αμερικανικών βάσεων από τη χώρα μας.

Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Αγώνας για μη επέκταση του ΝΑΤΟ και διάλυση του, μιας πολεμικής μηχανής, που διαλύει κράτη, καταδυναστεύει λαούς και αποσταθεροποιεί όσους δεν εντάσσονται ομαλά στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Διεκδίκηση πολυδιάστατης φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής ενεργητικής ουδετερότητας. Ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων, στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος.

Μη συμμετοχή της Ελλάδας στα σχέδια για ευρωστρατό.

Επίλυση των όποιων προβλημάτων με την Τουρκία στη βάση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας, με σεβασμό των διεθνών συνθηκών, χωρίς ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία.

Λύση του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, για μια Κύπρο με ενιαία διεθνή προσωπικότητα, ανεξάρτητη, χωρίς ξένα στρατεύματα, βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις.

Ανάπτυξη αντιπολεμικού κινήματος και κοινών δράσεων με τους λαούς της Τουρκίας, της Κύπρου, των άλλων Βαλκανικών χωρών, προώθηση της αλληλεγγύης και του κοινού αγώνα ενάντια στους κοινούς δυνάστες.

Ανάπτυξη κοινού αγώνα με όλους τους λαούς της ευρύτερης περιοχής, ιδίως της Μεσογείου, αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και σε όλους τους δοκιμαζόμενους λαούς.

21.  Η καλά σχεδιασμένη, συντεταγμένη και προετοιμασμένη έξοδος από την ευρωζώνη. Η αποδέσμευση από το ασφυκτικό πλαίσιο της ΟΝΕ θα δώσει τη δυνατότητα ανάκτησης του ελέγχου της δημοσιονομικής, νομισματικής και εισοδηματικής πολιτικής και θα διευκολύνει την άρση της λιτότητας. Θα επιτρέψει την εφαρμογή μέτρων φορολογικής δικαιοσύνης και αναδιανομής εισοδήματος υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Θα αντιστρέψει τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης. Θα διευκολύνει τις δημόσιες επενδύσεις και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η τραγική εμπειρία του 2015 απέδειξε και στον πιο δύσπιστο ότι η εφαρμογή μιας εναλλακτικής φιλολαϊκής πολιτικής είναι αδύνατη εντός ευρωζώνης, με τους δρακόντειους νομισματικούς και δημοσιονομικούς περιορισμούς που επιβάλει και τους ωμούς εκβιασμούς που ασκεί. Ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη και ολοκληρωτική ΕΕ, αποδέσμευση της Ελλάδας από αυτή.

Οι παραπάνω στόχοι πάλης δεν αποτελούν για εμάς προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά ορίζουν τις διεκδικήσεις ενός αγωνιζόμενου λαού, τους στόχους ενός μεγάλου κινήματος, τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε, για να χαράξουμε ένα νέο δρόμο. Το δρόμο που θα βγάλει την κοινωνία από τα σημερινά αδιέξοδα, στα οποία την έσπρωξαν οι συστημικές δυνάμεις και θα επιτρέψει οι πραγματικές δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, οι δυνάμεις της εργασίας, της γνώσης και του πολιτισμού να γράψουν επιτέλους τη δική τους ιστορία, δικαιώνοντας τους αγώνες των προηγούμενων γενεών, διδάσκοντας αγώνα και αξιοπρέπεια, γράφοντας νέες σελίδες κοινωνικής αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και χειραφέτησης.

Ξέρουμε ότι σήμερα, λόγω των ηττών του λαϊκού κινήματος, ηττών κοινωνικών, πολιτικών, ιδεολογικών, αλλά και λόγω της μετατόπισης του πολιτικού λόγου προς τα δεξιά με την αποδοχή της λογικής του There is no Alternative από δυνάμεις που αναφέρονταν στην αριστερά, κάποιοι από τους μεταβατικούς αυτούς στόχους και ιδίως όσοι αναφέρονται στη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, φαντάζουν μακρινοί ή/και αδύνατοι. Γι’ αυτό και κυρίαρχοι σήμερα είναι οι άμεσοι στόχοι πάλης για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων. Πιστεύουμε όμως ότι όπως συνέβη το 2010-2015, οι μεταβατικοί στόχοι αποτελούν την μόνη απάντηση αν επιθυμεί κανείς να ζήσει με αξιοπρέπεια, ελευθερία και δημοκρατία στη χώρα μας, τη μόνη απάντηση όταν οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί, όπως και αν ονομάζονται (τρόικα, θεσμοί, εποπτεία, ΔΝΤ, ESM) δεν θα αποδεχθούν τις λαϊκές διεκδικήσεις και θα επιχειρήσουν να μας στραγγαλίσουν οικονομικά για να διασώσουν και να διαιωνίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου και την ισχύ τους. Σε κάθε περίπτωση όμως καλούμε σε συστράτευση όλους όσοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη να διεκδικήσουμε τους κύριους και επείγοντες βασικούς άξονες των προγραμματικών μας θέσεων ακόμα και αν δεν συμφωνούν στο σύνολο των μεταβατικών στόχων. Γιατί το κύριο σήμερα είναι να ξαναποκτήσει ο λαός την πίστη του στους αγώνες και στη δύναμη του, να ξαναποκτήσει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, ξέροντας ότι δίπλα του αγωνίζονται οι δυνάμεις της  αριστεράς εκείνης, που δεν υπέκυψε ποτέ στα κελεύσματα του νεοφιλελευθερισμού, που δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία για να κρατήσει καρέκλες και θώκους εξουσίας, που δεν διασπά το κίνημα για μικροκομματικές επιδιώξεις και που αταλάντευτα προσπαθεί να αλλάξει τους καταθλιπτικούς συσχετισμούς. Γιατί ο σοσιαλισμός δεν είναι ένα όραμα για το μέλλον, είναι η πυξίδα για τους αγώνες του σήμερα.