Παρασκευή, 16 Μαΐου, 2025

Ημέρα Νάκμπα – Ημέρα Μνήμης – Stop στη γενοκτονία!

Ημέρα Νάκμπα – Ημέρα Μνήμης

Ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να ζει με τη φρίκη του πολέμου, της εθνοκάθαρσης, της Γενοκτονίας.

Το κράτος-τρομοκράτης του Ισραήλ διαχρονικά ακολουθεί πολιτική διαρκούς σφετερισμού γης από τους Παλαιστίνιους και δημιουργίας παράνομων εποικισμών στα παλαιστινιακά εδάφη, που συνοδεύονται από εκτοπισμούς, βομβαρδισμούς αμάχων, πολεμικές επιχειρήσεις και από ένα άγριο καθεστώς κατοχής και απαρτχάιντ.

Στο έγκλημα αυτό, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να στηρίξει τον σφαγέα Νετανιάχου, τόσο πολιτικά όσο και με χρήση των ελληνικών λιμανιών για μεταφορά πλεονεκτήματα εξοπλισμού και στρατιωτικών καυσίμων, συμμετέχοντας έτσι σε αυτόν τον πόλεμο, που έχει πάρει διαστάσεις που απειλούν ευρύτερα την διεθνή ειρήνη.

Η αντίσταση του παλαιστινιακού λαού ήταν και είναι δίκαιη. Πάντα! Είναι αντίσταση στην κατοχή, στις φυλακίσεις, στα βασανιστήρια, στις δολοφονίες Παλαιστινίων αμάχων και μικρών παιδιών.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα από την περιβόητη “στρατηγική συμμαχία Ελλάδας- Ισραήλ” (που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, εμβάθυνε η κυβέρνηση Τσίπρα και απογείωσε ο Μητσοτάκης).

Το Ισραηλινό καθεστώς απαρτχάιντ, κατοχής και γενοκτονίας βρίσκεται στον αντίποδα των συμφερόντων της χώρας και του λαού, καθώς επιδιώκει διαρκώς την πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή μας, εκπροσωπεί την ιμπεριαλιστική λογική του “δίκαιου του ισχυρού” και πρεσβεύει μια διεθνή τάξη όπου κυριαρχεί η ισχύς και όχι το Διεθνές Δίκαιο.

Ο ελληνικός λαός βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, ενάντια στη συνενοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη γενοκτονία στη Γάζα και θα συνεχίσει να παλεύει για Ειρήνη, Λευτεριά και Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη.

Ως ενωτική πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά καλούμε το Σάββατο 17 Μαΐου, στο Πάρκο Ελευθερίας (μετρό Μέγαρο Μουσικής), στη 1:30μ.μ. σε πορεία προς την πρεσβεία του Ισραήλ.

Stop στη γενοκτονία
Καμία συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ
Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Kινητοποίηση στα γραφεία της Do Value για την υπεράσπιση καρκινοπαθούς, που έχασε το σπίτι του σε πλειστηριασμό

Σημαντική η κινητοποίηση μπροστά στα γραφεία της Do Value για την υπεράσπιση καρκινοπαθούς, που έχασε το σπίτι του σε πλειστηριασμό από  fund της Εθνικής Τράπεζας

Η  απόλυτη ασυδοσία που έχει εκχωρήσει η κυβέρνηση στα funds, στα οποία έχει παραδώσει όλα τα «κόκκινα» δάνεια στο 1/5 ή και 1/10 της αξίας τους, ανεξαρτήτως μάλιστα του ύψους της οφειλής, τα έχει οδηγήσει σε απόλυτο κανιβαλισμό σε βάρος κοινωνικά ευάλωτων ανθρώπων, που είδαν τις ζωές τους να ανατρέπονται είτε εξαιτίας των μνημονίων, είτε άλλων αιφνίδιων γεγονότων, όπως πχ η αλλαγή κατάστασης της υγείας τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εμπαιγμός καρκινοπαθούς που είχε πετύχει διαβεβαίωση ρύθμισης του δανείου του από το fund της Εθνικής Τράπεζας Reoko Frontier, αλλά παρόλα αυτά το σπίτι του βγήκε σε πλειστηριασμό επειδή, λόγω των νοσηλειών του, τις οποίες γνώριζε η τράπεζα, καθυστέρησε να εκδοθεί η βεβαίωση ευαλωτότητας του.

Είναι εξάλλου πλέον σύνηθες οι όποιες διαβεβαιώσεις των funds  ότι θα σεβαστούν το τεκμήριο της ευαλωτότητας, οι οποίες κατά κανόνα παρέχονται μόνο προφορικά, να ανατρέπονται εκ των υστέρων με νεότερες υπέρογκες απαιτήσεις προς τους οφειλέτες, που αντικειμενικά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Πραγματοποιείται έτσι μία τεράστιας κλίμακας αρπαγή της λαϊκής κατοικίας προς όφελος των funds που έχουν συσταθεί από τράπεζες και ιδιώτες, καθώς  η σύσταση funds, με την βοήθεια τραπεζών, έχει γίνει προσφιλής επαγγελματική δραστηριότητα και για πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Αποδεικνύεται έτσι ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης περί προστασίας των ευάλωτων είναι κούφια λόγια, με τα οποία επιχειρεί απλά να διαχειριστεί επικοινωνιακά την συστηματική αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Βεβαίως, ευθύνη δεν έχει μόνο η ΝΔ: έχει και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που εκχώρησε τα κόκκινα δάνεια στα funds, τα οποία, μετά την απόκτηση σε ευτελή τιμή της κυριότητας του δανείου, απαιτούν στην συνέχεια άμεσα την πλήρη ή κατά το μεγαλύτερο μέρος εξόφληση του, υπό την δαμόκλειο σπάθη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που θέσπισε.

Η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά απαιτεί την ακύρωση του πλειστηριασμού που έγινε σε βάρος του καρκινοπαθούς και την επιστροφή σε αυτόν της κυριότητας του σπιτιού του.

Απαιτεί να σταματήσουν οι εμπαιγμοί των τραπεζών σε βάρος των ευάλωτων οφειλετών

Απαιτεί την εξαίρεση της λαϊκής κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, την κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και των αλλαγών στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που έγιναν για την απαλλοτρίωση της από τα funds.

Η στέγη είναι δικαίωμα, που μόνο οι λαϊκές κινητοποιήσεις μπορούν να υπερασπιστούν!

ΥΓ Οι φωτογραφίες είναι από την κινητοποίηση μπροστά από τα γραφεία της Do Value, στην Καλλιθέα, η οποία έγινε από την Ενωτική Πρωτοβουλία Κατά των Πλειστηριασμών για την υπεράσπιση του καρκινοπαθούς που έχασε το σπίτι του, καθώς και άλλων που απειλούνται με αντίστοιχο τρόπο. Η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά συμμετείχε – όπως πάντα – στην κινητοποίηση.

Ο Κώστας Ήσυχος στον “Αθήνα 98.4” για τον Πέπε Μουχίκα

Ο Κώστας Ήσυχος μέλος της ΠΓ της Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτη Αριστερά, πρ. Αναπλ. ΥΕΘΑ, μιλάει στον “Αθήνα 98.4” και στον δημοσιογράφο Κώστα Ράπτη για τον Πέπε Μουχίκα, εμβληματική προσωπικότητα της Λατινοαμερικάνικης Αριστεράς πρώην πρόεδρο της Ουρουγουάης

Παράνοια, θέλουν να αποθηκεύσουν διοξείδιο άνθρακα μεταξύ Καβάλας-Θάσου! [Ηλίας Ιωαννίδης]

Πηγή: Militaire

Παράνοια, θέλουν να αποθηκεύσουν διοξείδιο άνθρακα μεταξύ Καβάλας-Θάσου! Η.Ιωαννίδης

Παράνοια; Η κυβέρνηση συμφώνησε να αποθηκεύσει στον Πρίνο, μία «ανάσα» από τις ακτές της Θάσου και της Καβάλας, διοξείδιο του άνθρακα! Η ιδιωτική εταιρεία που θα αναλάβει το «έργο» θα το παραδώσει 20 χρόνια μετά στο ελληνικό κράτος, το οποίο θα επιβαρύνεται και οικονομικά από τη φύλαξη αυτής της «βόμβας» , η οποία ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εκραγεί και να προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην περιοχή!

Οι κάτοικοι Καβάλας και Θάσου έχουν ξεσηκωθεί κι ένας απ΄ αυτούς ο Ηλίας Ιωαννίδης, μέλος της επιτροπής αγώνα μιλά στο militaire channel, για όσα σιωπηρά και άκρως επικίνδυνα επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το Democracy in Europe Movement 2025 η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα:

“…δεν είναι κλιματική δράση – είναι ρώσικη ρουλέτα με το μέλλον μιας ολόκληρης περιοχής”. Κι αυτό γιατί:

  • Μελέτες δείχνουν ότι η CCS μπορεί να διαρρεύσει, να μολύνει τα υπόγεια ύδατα και να εκτοπίσει κοινότητες. Αυτό δεν είναι «πράσινη τεχνολογία» – είναι πράσινο ξέπλυμα στην πιο επικίνδυνη μορφή του.
  • Το κοίτασμα του Πρίνου βρίσκεται πάνω σε σεισμικό ρήγμα, με CO να αποθηκεύεται σε πορώδη ασβεστόλιθο – μια γεωλογική συνταγή καταστροφής. Το CO υπό πίεση διαβρώνει τον ασβεστόλιθο, αποδυναμώνοντας τα πετρώματα. Ακόμα και μικροί σεισμοί – συχνοί στην Ελλάδα – μπορούν να σπάσουν τα «φράγματα», απελευθερώνοντας θανατηφόρα νέφη αερίων. Θυμηθείτε την καταστροφή της λίμνης Νίος στο Καμερούν, που σκότωσε χιλιάδες.
  • Διαρροές θα οξίνιζαν τα υπόγεια νερά, δηλητηριάζοντας πόσιμο νερό και αλιεία. Το βόρειο Αιγαίο – ήδη επιβαρυμένο από βιομηχανική ρύπανση – θα μπορούσε να οδηγηθεί σε οικολογική κατάρρευση.
  • Η Energean επιμένει πως το σημείο είναι «σταθερό», αλλά το ίδιο έλεγαν και για το φράγμα Stava στην Ιταλία, που κατέρρευσε και σκότωσε 268 ανθρώπους. Οι αξιολογήσεις κινδύνου με γνώμονα το κέρδος αγνοούν τα χειρότερα σενάρια.

Το Σάββατο 17 Μαΐου πολίτες της Καβάλας και της Θάσου θα προσεγγίσουν την εξέδρα του Πρίνου για να διαμαρτυρηθούν.

Οι συγχύσεις για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και την καπιταλιστική Ρωσία (του Ηλία Σκυλλάκου)

Book: U.S. — First Lessons in Self Government Note: (on table) The new class — Philippines Cuba Hawaii Puerto Rico Dagur 25 januar 1899
Πηγή
Οι συγχύσεις για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και την καπιταλιστική Ρωσία
του Ηλία Σκυλλάκου
Στην εποχή των εύκολων εξισώσεων και της γενικευμένης σύγχυσης, η πραγματικότητα συχνά εξαφανίζεται πίσω από όρους όπως «ανταγωνισμοί», «γεωπολιτικές συγκρούσεις» ή «νέος ψυχρός πόλεμος». Όλοι φαίνεται να είναι λίγο… ιμπεριαλιστές, λίγο… αντιπαρατιθέμενοι, λίγο… παίκτες σε μια χαοτική σκακιέρα. Σ’ αυτό το φόντο, η συζήτηση για την παγκόσμια κατάσταση χάνει τον προσανατολισμό της. Όταν όλα είναι το ίδιο, τίποτα δεν ξεχωρίζει. Επίσης η σύγχυση μεγαλώνει όταν κομμάτι της αριστεράς και ειδικά εκείνης που αναφέρεται στον μαρξισμό- λενινισμό, ταυτίζει τον ιμπεριαλισμό με την στρατιωτική επίθεση, μη αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι ή χαρακτηρίζει ιμπεριαλιστική δύναμη, μια χώρα μόνο με την ύπαρξη των μονοπωλίων εντός της.
Στη δημόσια συζήτηση για τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση κυριαρχεί συχνά μια σύγχυση. Η σύγκρουση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας παρουσιάζεται ως αναμέτρηση μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων, ή για κάποιους άλλους μεταξύ δυο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Συνεπώς, η ανάλυση, όταν περιορίζεται στην επιφανειακή καταγραφή συσχετισμών ισχύος, ή της γεωπολιτικής, συσκοτίζει την πραγματική φύση του παγκόσμιου καπιταλισμού, υποτιμά τον ρόλο της οικονομίας και κυρίως, τον ιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα.
Συμπυκνωμένα θα αναφέρω ότι είναι κρίσιμο να διαχωρίζουμε, το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολό του, που βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο, από την ιδιότητα μιας συγκεκριμένης χώρας ως ιμπεριαλιστικής δύναμης. Το ιμπεριαλιστικό στάδιο αναφέρεται στην γενική φάση του καπιταλιστικού συστήματος, δηλαδή στην κυριαρχία των μονοπωλίων, του χρηματιστικού κεφαλαίου και της εξαγωγής κεφαλαίου. Αυτό είναι πράγματι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα σήμερα.
Παράλληλα, στην πλειοψηφία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών υπάρχουν μονοπώλια. Ο χαρακτηρισμός όμως μιας χώρας ως ιμπεριαλιστικής απαιτεί να συγκεντρώνει σε ενεργή και συγκροτημένη μορφή όλα αυτά τα στοιχεία. Δηλαδή, να δρα ως δύναμη επιβολής, με την εξαγωγή κεφαλαίου να βρίσκεται στην προτεραιότητα, με στρατιωτική και οικονομική ισχύ, να διαθέτει ισχυρό χρηματιστικό κεφάλαιο και να παίζει θεσμικό έλεγχο σε διεθνές επίπεδο. Η χώρα, με αυτόν τον τρόπο, μετατρέπεται σε οικονομικό δυνάστη άλλων περιοχών και κρατών σε διεθνή κλίμακα. Δεν είναι ιμπεριαλιστικές όλες οι χώρες που διαθέτουν μονοπώλια, ούτε όσες χώρες διαθέτουν απλώς ισχυρή στρατιωτική δύναμη.
Ορισμένες χώρες, οι ιμπεριαλιστικές, συγκεντρώνουν χρηματιστικό κεφάλαιο, εξάγουν τεράστιες επενδύσεις, ελέγχουν αγορές, διεθνείς θεσμούς, και επιβάλλουν τους όρους τους στην παγκόσμια οικονομία. Απέναντί τους βρίσκονται χώρες εξαρτημένες, υποτελείς ή ημικυριαρχούμενες, που λειτουργούν ως πεδία εκμετάλλευσης, προσφέροντας φθηνή εργασία, πρώτες ύλες ή γεωπολιτική διευκόλυνση. Άλλες καπιταλιστικές χώρες είναι αναδυόμενες και βρίσκονται στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, και άλλες δίνουν την μάχη απέναντι στον ιμπεριαλισμό και παραμένουν σοσιαλιστικές. Οπότε η ισοπέδωση είναι από τα μεγαλύτερα σφάλματα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής παραμένουν πλήρως συγκροτημένη ηγεμονική ιμπεριαλιστική δύναμη σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν πρόκειται απλώς για ένα ισχυρό καπιταλιστικό κράτος με οικονομική και στρατιωτική υπεροχή. Το ειδικό βάθος και η παγκόσμια εμβέλεια του αμερικανικού χρηματιστικού κεφαλαίου, ο έλεγχος διεθνών θεσμών, και η συνδυασμένη στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, αλλά και πολιτιστική επιβολή (μεσω πολιτιστικών προτυπων), καθιστούν τις ΗΠΑ ιστορικό παράδειγμα πλήρους ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης. Οι λόγοι που καθιστούν τις ΗΠΑ σε αυτή την κατάταξη, είναι πολυσύνθετοι και ιστορικά και οικονομικά, αλλά δεν επεκταθώ πάρα πέρα, για να μην ξεφύγουμε από το θέμα.
Η κυριαρχία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αποτυπώνεται χοντρικά (χωρίς να αναφέρω νούμερα εδώ για να μην γίνει σεντόνι με αριθμούς), ότι μεταξύ άλλων: Τα μεγαλύτερα χρηματιστήρια στον κόσμο βρίσκονται στις ΗΠΑ (NYSE και NASDAQ). Οι μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο έχουν έδρα στις ΗΠΑ και διαθέτουν αμερικανικά κεφάλαια. Το δολάριο λειτουργεί ως το παγκόσμιο νόμισμα συναλλαγών και αποθεματικού που καθορίζει τις διεθνείς συναλλαγές, (παρά την πτωτική του τάση), ενώ θεσμοί όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, όπου ηγεμονεύουν οι ΗΠΑ λειτουργούν ως μηχανισμοί επέκτασης της αμερικανικής επιρροής. Αυτή η επιρροή είναι θεσμικά ενσωματωμένη στην αρχιτεκτονική του παγκόσμιου καπιταλισμού, με τις ΗΠΑ στον ρόλο της δομικά αναγκαίας καρδιάς του συστήματος.
Σε αυτή τη συνθήκη εντάσσεται και η τεράστια στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ παγκοσμίως. Η χώρα διατηρεί περισσότερες από 750 στρατιωτικές βάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Οι βάσεις αυτές μαζί με αυτές του ΝΑΤΟ υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ λειτουργούν ως εργαλεία στρατηγικής επιβολής και καταστολής. Είναι η στρατιωτική διάσταση του ιμπεριαλισμού, το οπλισμένο του χέρι.
Από την άλλη η καπιταλιστική Ρωσία, αν και ισχυρή καπιταλιστική χώρα, βασίζεται κυρίως στην εξαγωγή πρώτων υλών (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, μέταλλα), όχι κεφαλαίου. Η οικονομία της δεν κυριαρχείται από χρηματιστικό κεφάλαιο, δεν ελέγχει διεθνείς θεσμούς, και πολύ περισσότερο δεν διαθέτει χρηματιστηριακό κεφάλαιο που να διεκδικεί παγκόσμια κυριαρχία, όπως στην περίπτωση των ΗΠΑ. Η γεωπολιτική της παρέμβαση είναι στρατιωτικο-εδαφική και περιφερειακή, διασφαλίζοντας κυρίως την άμυνα της, όχι παγκόσμια και δομική, όπως απαιτείται για τον χαρακτηρισμό «ιμπεριαλιστική δύναμη».
Η ρωσική οικονομία παραμένει εξαρτημένη από την εξαγωγή πρώτων υλών, με ελάχιστη παρουσία σε τομείς υψηλής τεχνολογίας και χρηματοπιστωτικής κυριαρχίας. Οι ρωσικές πολυεθνικές έχουν περιορισμένο μερίδιο στον παγκόσμιο πλούτο και εξωτερικά περιουσιακά στοιχεία. Ακόμη και η εξαγωγή κεφαλαίου πραγματοποιείται κυρίως ως φυγή κεφαλαίων προς τους φορολογικούς παραδείσους. Η Ρωσία διατηρεί ισχυρή στρατιωτική ισχύ, ιδίως στον τομέα των εξοπλισμών, αλλά αυτό από μόνο του δεν συνιστά πλήρη ιμπεριαλιστική συγκρότηση. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, δεν έχει παγκόσμιο δίκτυο βάσεων, ούτε λειτουργεί ως θεσμικό κέντρο παγκόσμιας επιβολής.
Προφανώς, σήμερα αναδύονται νέες καπιταλιστικές χώρες στον πλανήτη. Η ανάδυση αυτή δεν τεκμηριώνει όμως ότι αυτές οι χώρες τουλάχιστον στην σημερινή συγκυρία, αποτελούν ιμπεριαλιστικές χώρες, Οπότε ο σύγχρονος καπιταλισμός, δεν μπορεί να γίνεται αντιληπτός αποκλειστικά μέσα από τους όρους της γεωπολιτικής και της στρατιωτικής ισχύος. Ούτε,αρκεί μια ισοπεδωτική προσέγγιση του τύπου «όλα είναι καπιταλισμός», ή «όλες οι χώρες έχουν μονοπώλια», άρα «όλες οι χώρες ιμπεριαλιστικές» που εξισώνει ανόμοιες κοινωνικές και οικονομικές μορφές, από τη Μαλαισία και τη Ζιμπάμπουε, τη Μοζαμβίκη, την Ρωσία, την Ελλάδα, έως την Γερμανία, την Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί κανείς σήμερα να αντιλαμβάνεται την παγκόσμια σύγκρουση ως σύγκρουση δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ. Μια τέτοια προσέγγιση μετατοπίζει το κέντρο της αντίθεσης από το ίδιο το ιμπεριαλιστικό σύστημα στο φαντασιακό επίπεδο μιας «γεωπολιτικής σύγκρουσης» που το μάτι του…. φαντασιόπληκτου βλέπει σε όλο τον πλανήτη ιμπεριαλιστές.
Μια τέτοια θεώρηση υποβαθμίζει τις πραγματικές ιεραρχίες και σχέσεις εξάρτησης στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, δεν έχει η καμία σχέση με τον μαρξισμό – λενινισμό και πάνω από όλα αρνείται να δει τον πραγματικό εχθρό της ανθρωπότητας, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, που λόγω της βαθιάς κρίσης του, οδηγεί τον πλανήτη στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από τη χθεσινή πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στη Θεσσαλονίκη

Από τη χθεσινή πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στη Θεσσαλονίκη, που διοργάνωσαν Οργανώσεις και Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης/Μέλη της Παλαιστινιακής Κοινότητας. Επέτειος της ΝΑΚΜΠΑ. Όχι στη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Απεμπλοκή της Ελλάδας από κάθε στρατιωτική βοήθεια και συνεργασία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ

Αποχαιρετισμός στον σύντροφο Πέπε

Αποχαιρετισμός στον σύντροφο Πέπε

Ο Πέπε Μουχίκα, ήταν αντάρτης, πέρασε 13 χρόνια σε στρατιωτικές φυλακές (τα δέκα χρόνια σε απομόνωση και με φρικτά βασανιστήρια) διετέλεσε βουλευτής, γερουσιαστής, υπουργός, πρόεδρος της χώρας του, ο «φτωχότερος πρόεδρος στον κόσμο».

Γεννημένος στις 30 Μαΐου 1935, ο Μουχίκα ανέλαβε το ύψιστο αξίωμα της χώρας του την 1η Μαρτίου 2010, για πέντε χρόνια, και στη συνέχεια παρέμεινε ενεργός στην τοπική και περιφερειακή πολιτική μέχρι το τέλος. «Δεν φεύγω, έρχομαι», είπε στην τελευταία του πράξη ως πρόεδρος στις 28 Φεβρουαρίου 2015, προτού παραδώσει την προεδρική ζώνη στον συνάδελφό του στο κόμμα, Ταμπαρέ Βάσκεθ. «Θα φύγω με την τελευταία μου πνοή, όπου κι αν βρίσκομαι, θα είμαι εκεί για εσάς, μαζί σας, γιατί αυτός είναι ο ύψιστος τρόπος να είσαι με τη ζωή. Σας ευχαριστώ, αγαπητοί άνθρωποι», πρόσθεσε.

Με αναγνωρισμένη μαχητικότητα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα «Τουπαμάρος» τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 του περασμένου αιώνα, φυλακισμένος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και ιστορικός ηγέτης του Κινήματος Λαϊκής Συμμετοχής εντός του συνασπισμού Ευρύ Μέτωπο (FA), ο Χοσέ «Πέπε» Μουχίκα είχε αξιομνημόνευτες συμμετοχές στη ζωή του Λατινοαμερικανικού Συμβουλίου Κοινωνικών Επιστημών, όπως στο 7ο Συνέδριο Κοινωνικών Επιστημών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής τον Νοέμβριο του 2015 στο Μεδεγίν της Κολομβίας , στην προώθηση του Διεθνούς κινήματος «Λατινική Αμερική: Ιθαγένεια, Δικαιώματα και Ισότητα» την επόμενη χρονιά.

Ιδιαίτερα, τα λόγια του Πέπε στην κορύφωση της μνημονιακής επιβολής στην Ελλάδα και τον λαό της από την « Τρόικα»   Δεν ξεχνάμε τα λόγια του:

«Η Γερμανία επιβάλλει όχι μόνο την οικονομία της, αλλά και την υψηλή τεχνολογία της. Στην πραγματικότητα, η σημερινή Γερμανία κυριαρχεί στην Ευρώπη. Οι αποφάσεις της είναι τελικά σκληρές και επιβλητικές. Ή τις δέχεσαι ή όχι. Και, φυσικά, είτε είναι πεπεισμένες είτε όχι, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες με κάποιο τρόπο συναινούν, και αυτό είναι ασυνήθιστο στην ευρωπαϊκή ιστορία», σχολίασε σήμερα (15.07.2015) ο Μουχίκα στην ραδιοφωνική εκπομπή που διατηρεί μετά την αποχώρησή του από την προεδρία.

Ο Μουχίκα ήταν ιδιαίτερα επικριτικός για τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση διαχειρίστηκε την ελληνική κρίση, εκτιμώντας ότι με αυτή τη στάση της έχει καταλήξει να είναι κληρονόμος της «αποικιοκρατικής Ευρώπης». «Αυτό που μόλις είδαμε στην Ελλάδα είναι κάτι βίαιο. Είναι σαν να έχει η Ευρώπη δημιουργήσει ένα προτεκτοράτο ή κάτι παρόμοιο».

Ευχαριστούμε σύντροφε Πέπε, πάντα ήσουν με τους λαούς, στην «αριστερή πλευρά της ιστορίας» !

Από την ΛΑΕ -ΑΑ, εκφράζουμε τα θερμότερα συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη μας στην σύντροφο της ζωής του, Λουσία Τοπολάνσκι , στις κοινωνικές , πολιτικές δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς στην χώρα του και σε ολόκληρη την   Λατ. Αμερική και Καραϊβική, στον λαό της Ουρουγουάης με τη βεβαιότητα ότι αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι του στην πορεία που χαράχθηκε για την ενότητα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο που αυτές τις μέρες αποχαιρετά τον Πέπε , όλων μας.

Γραφείο Τύπου 14.5.2025

Παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Στρατούλη στις Σέρρες – 10 χρόνια από το συνταρακτικό 2015

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

10 χρόνια από το συνταρακτικό 2015

  • Μπορούσαν τα πράγματα να πάνε αλλιώς, δηλαδή να είχε αποφευχθεί η μνημονιακή συνθηκολόγηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ;
  • Μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος απ’ αυτόν της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας;

Το βιβλιοπωλείο Επικαιρότητα και οι εκδόσεις Τόπος σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του

ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

8 μήνες που συντάραξαν την Ελλάδα Ιανουάριος-Αύγουστος 2015

Ομιλητές:

  • Σοφία Ιωαννίδη, Φοιτήτρια Χημικού ΑΠΘ
  • Σταύρος Παπαϊωάννου, Δρ. Αστρονομίας, Πανεπιστημιακός
  • Μιχάλης Πισκιούλης, εκπαιδευτικός
  • ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ, συγγραφέας του βιβλίου, Δρ Νομικής, π. Υπουργός και π. Βουλευτής

Τη συζήτηση θα συντονίσει Ο Θοδωρής Καστρινός, Υπάλληλος Ελληνικού Κτηματολογίου.

ΠΕΜΠΤΗ 22 ΜΑΪΟΥ 7.30 μμ.

Καφέ-μπαρ ΡΑΚΑΔΙΚΟΝ Νικηφόρου Φωκά 3, Πλατεία Ελευθερίας Σέρρες

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ

Μαριάνα Τσίχλη: Η δικαιοσύνη, η ζωή και η αξιοπρέπειά μας δεν είναι υπό διαπραγμάτευση

Πηγή: KontraNews

Η δικαιοσύνη, η ζωή και η αξιοπρέπειά μας δεν είναι υπό διαπραγμάτευση

Μαριάνα Τσίχλη

Γραμματέας Λαϊκής Ενότητας  – Ανυπότακτη Αριστερά

Στον απόηχο των μεγάλων διαδηλώσεων για την φετινή Πρωτομαγιά, ήρθε στη δημοσιότητα ένα ακόμα ηχητικό αρχείο από το έγκλημα των Τεμπών, όπου ακούγονται οι φωνές νέων παιδιών που προσπαθούν να ζητήσουν βοήθεια για τον απεγκλωβισμό τους από την φωτιά, μετά τη σύγκρουση των τρένων. Ένα ακόμα ντοκουμέντο που μας υπενθυμίζει γιατί δεν πρέπει να σιωπήσουμε, γιατί πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι το τέλος τον αγώνα για ζωή, πραγματική δικαιοσύνη, δικαίωση και αξιοπρέπεια.

Τα Τέμπη είναι μόνο η τραγική κορυφή του παγόβουνου, η διαρκής υπόμνηση ότι, σε μια χώρα που η κυρίαρχη πολιτική δεν είναι παρά μοχλός ξεδιάντροπης εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, με διαμεσολαβητή τα πολιτικά κόμματα που τα εξυπηρετούν και κορυφαία την κυβέρνηση της ΝΔ, είναι χρέος μας να σηκώσουμε κεφάλι. Η τραγωδία των Τεμπών δεν ήταν τυχαία. Ήταν ένα απόλυτα προβλέψιμο αποτέλεσμα μιας πολιτικής που επέβαλε το σπάσιμο και την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου, μαζί με τη χρόνια εγκατάλειψή του, προς το συμφέρον του «επενδυτή», ανεξάρτητα από τις συνέπειες για τον λαό. Έτσι, αντί για ασφαλή, σύγχρονο, ενιαίο δημόσιο σιδηρόδρομο, αντί για δημόσιες μεταφορές ως κοινωνικό αγαθό, καταλήξαμε σε μια παγίδα θανάτου, που παρέμεινε τέτοια παρά τις προειδοποιήσεις συνδικαλιστών, φορέων, βουλευτών της αντιπολίτευσης και παραμένει τέτοια ακόμα και σήμερα. Αυτή είναι η βασική ευθύνη της κυβέρνησης – και όχι μόνο – και η κεντρική πλευρά της συγκάλυψης που επιχειρείται.

Όμως, πέρα από την πολιτική της απαξίωσης, του κατακερματισμού και της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων αγαθών, αντίστοιχη είναι η πολιτική που υλοποιείται σε όλα τα επίπεδα. Η κοροϊδία του πρωθυπουργού σε όλους όσους αναζητούν αξιοπρεπή στέγη χωρίς αποτέλεσμα, με επιδόματα που επιδοτούν επί της ουσίας τους ιδιοκτήτες ακινήτων, αντί για μια δημόσια πολιτική κοινωνικής στέγης, αλλά και τα ψίχουλα στους συνταξιούχους, είναι ένα ακόμα δείγμα της ίδιας, ανάλγητης πολιτικής. Αντίστοιχοι είναι και οι προσβλητικοί για την νοημοσύνη μας πανηγυρισμοί του υπουργού «Υγείας» για τις ανακαινίσεις σε κέντρα υγείας, την ίδια ώρα που όλοι γνωρίζουμε ότι το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει. Η παραγωγή υπερπλεονασμάτων από την έμμεση φορολογία και την υπερεκμετάλλευση των πιο αδύναμων, που κατευθύνεται στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και όχι φυσικά στην κάλυψη οποιασδήποτε κοινωνικής ανάγκης, είναι ένα ακόμα δείγμα. Το αποκορύφωμα είναι η προθυμία της κυβέρνησης να φορτώσει ένα ακόμα βουνό χρέους, δανειζόμενη, όχι για να καλύψει το δημόσιο σύστημα υγείας, την δημόσια παιδεία, το δικαίωμα στη στέγη κ.ο.κ., αλλά για να εκτοξεύσει τις εξοπλιστικές δαπάνες, που δεν έχουν καμία χρησιμότητα για τον λαό και την νεολαία που συνθλίβονται από την ακρίβεια, τη διάλυση της περίθαλψης, την έλλειψη προοπτικής.

Η πολιτική της λιτότητας και του αυταρχισμού που αντιμετωπίζουμε, ούτε μας αντιστοιχεί, ούτε είναι αναπόφευκτη. Μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με πολιτικές προτάσεις που δεν θα θεωρούν δεδομένη την υποταγή σε όσα μας εμφανίζουν ως μονόδρομο. Διεκδικώντας δημόσια αγαθά, αντίστοιχα με τις ανάγκες μας. Καθολική και ποιοτική πρόσβαση στη δημόσια υγεία. Αντιμετώπιση της ακρίβειας, όχι με κοροϊδίες, αλλά με περιορισμούς στα περιθώρια κέρδους της ελάχιστης μειοψηφίας που κερδοσκοπεί, αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή στους μισθούς και τις συντάξεις, διάλυση του καρτέλ των μεγάλων επιχειρήσεων και των funds στην ενέργεια, τη διατροφή και τα βασικά αγαθά. Βάζοντας τέλος στην πολιτική της αλαζονείας, του αυταρχισμού και της συγκάλυψης της κυβέρνησης της ΝΔ.  Με ενότητα και αγώνες, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.

Ξεπερνά κατά πολύ το ένα δισεκατομμύριο € η τρύπα του Α.Κ.Α.ΓΕ. (του Γιάννη Δούκα)

Ξεπερνά κατά πολύ το ένα δισεκατομμύριο € η τρύπα του Α.Κ.Α.ΓΕ.

του Γιάννη Δούκα

Το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (Α.Κ.Α.ΓΕ.) υποτίθεται ότι ιδρύθηκε για να λειτουργήσει ως «κουμπαράς» για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει το ασφαλιστικό σύστημα στο μέλλον λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και του δημογραφικού προβλήματος. Κατά καιρούς έχουμε επισημάνει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του και σήμερα ήρθε το ίδιο το ελεγκτικό συνέδριο μετά από έλεγχο που πραγματοποίησε να τα επισημάνει. Σύμφωνα λοιπόν με το ελεγκτικό συνέδριο τα πιο σοβαρά προβλήματα είναι:

  1. Μεγάλο ύψος οφειλών του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων δεν αποδίδεται. Οι οφειλές του Δημοσίου προέρχονται από τη μη απόδοση μέρος του ΦΠΑ (2010 έως 2014) και μέρους των ποσών που εισπράχθηκαν από τις αποκρατικοποιήσεις (2015 και μετά φαίνονται ως εισπράξεις ΦΠΑ). Οι οφειλές των ασφαλιστικών ταμείων προέρχονται από τις κρατήσεις που γίνονται στους συνταξιούχους οι οποίες όμως δεν αποδίδονται στο σύνολό τους. Το Ελεγκτικό συνέδριο στην έκθεσή του αναφέρει ότι οι ανείσπρακτες οφειλές ξεπερνούν κατά πολύ το ένα δισεκατομμύριο € ενώ δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί επακριβώς το οφειλόμενο ποσό.
  2. Δεν έχουν πραγματοποιηθεί και δεν έχουν εγκριθεί από τους συναρμόδιους Υπουργούς Οικονομίας και Εργασίας οι απαιτούμενοι ετήσιοι ισολογισμοί και απολογισμοί.
  3. Το νομοθετικό πλαίσιο για τους πόρους του Α.Κ.Α.ΓΕ. πάσχει από σαφήνεια και συνοχή και αυτό το καθιστά επισφαλές και δυσλειτουργικό.
  4. Για τις πληρωμές από τους προσωρινά συσταθέντες λογαριασμού εντός του Α.Κ.Α.ΓΕ. δεν έχουν τηρηθεί όλες οι νόμιμες διατυπώσεις.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι τα κεφάλαια που προορίζονται για τις συντάξεις χρησιμοποιούνται για να κλείσουν άλλες τρύπες είτε με τη μορφή της μη είσπραξης των απαιτούμενων οφειλών είτε με τις πληρωμές που πραγματοποιούνται.

Παρατίθενται παρακάτω αναλυτικά στοιχεία που προέρχονται από τον έλεγχο (όπου υπήρχαν στοιχεία) που πραγματοποίησε το ελεγκτικό συνέδριο.

Πόρος από το 4% των ετησίων εσόδων ΦΠΑ
Έτος Εισπράξεις ΦΠΑ Ποσοστό 4% Αποδόθηκε Οφειλόμενη διαφορά
2010 15.516.725.150,32 620.669.006,01 558.602.105,41 62.066.900,60
2011 14.753.570.562,00 590.142.822,48 531.128.540,24 59.014.282,24
2012 13.514.753.891,35 540.590.155,65 486.531.140,09 54.059.015,56
2013 11.939.810.288,79 477.592.411,55 429.833.170,40 47.759.241,15
2014 12.226.909.206,30 489.076.368,25 440.168.731,44 48.907.636,81
ΣΥΝΟΛΟ 2.718.979.763,94 2.446.263.687,58 271.807.076,36
2015 13.110.210.000,00 524.408.400,00 471.967.560,00 52.440.840,00
2016 12.996.000.000,00 519.840.000,00 467.856.000,00 51.984.000,00
2017 14.404.000.000,00 576.160.000,00 518.544.000,00 57.616.000,00
2018 14.913.000.000,00 596.520.000,00 536.868.000,00 59.652.000,00
2019 15.422.000.000,00 616.880.000,00 555.192.000,00 61.688.000,00
2020 16.156.000.000,00 646.240.000,00 581.616.000,00 64.624.000,00
2021 14.898.000.000,00 595.920.000,00 536.328.000,00 59.592.000,00
ΣΥΝΟΛΟ 4.075.968.400,00 3.668.371.560,00 407.596.840,00
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 6.794.948.163,94 6.114.635.247,58 679.403.916,36
Εκκρεμότητες απόδοσης Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων

βάσει εξωλογιστικού αρχείου

Οφειλέτης φορέας
Έτος ΟΑΕΕ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ΤΑΠ-ΔΕΗ  
2010 0,00 0,00 0,00
2011 2.186.108,49 102.576.651,20 0,00
2012 26.532.235,38 155.870.007,00 9.798.615,40
2013 33.724.912,60 160.386.420,70 65.070.126,00
2014 21.419.331,91 58.241.239,20 59.182.727,30
2015 39.924.816,08 34.078.124,90 59.919.964,60
2016 30.304.279,42 0,00 0,00
ΣΥΝΟΛΟ 154.091.683,88 511.152.443,00 193.971.433,30
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 859.215.560,18
Εκκρεμότητες απόδοσης Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων

Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΕΣΕΑ) βάσει εξωλογιστικού αρχείου

  Οφειλέτης φορέας  
Έτος ΕΤΕΑΜ ΕΤΕΑ  
2010 0,00 0,00
2011 0,00 0,00
2012 39.483.022,33 Δεν υπάρχουν στοιχεία
2013 32.714.648,00 Δεν υπάρχουν στοιχεία
2014 0,00 4.246.822,73
2015 5.197.042,50 52.839.358,47
2016 0,00 47.216.651,72
ΣΥΝΟΛΟ 77.394.712,83 104.302.832,92
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 181.697.545,75
Εκκρεμότητες απόδοσης Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (βάσει στοιχείων από τους υπόχρεους φορείς)
Οφειλέτης φορέας
ΕΤΕΑ, ΕΤΕΑΕΠ και κλάδος Επικουρικής ασφάλισης e-ΕΦΚΑ ΕΤΕΑΜ
Έτος Κράτηση ΕΕΣΕΑ Απόδοση Δεν έδωσε στοιχεία
2014 53.346.562,80 49.099.740,47 Δεν έδωσε στοιχεία
2015 52.839.358,47 0,00 Δεν έδωσε στοιχεία
2016 59.195.476,38 11.978.824,66 Δεν έδωσε στοιχεία
2017 42.958.052,16 42.954.254,74 Δεν έδωσε στοιχεία
2018 23.421.210,74 23.443.749,82 Δεν έδωσε στοιχεία
2019 16.678.425,23 16.386.631,44 Δεν έδωσε στοιχεία
2020 38.044.759,50 48.064.060,33 Δεν έδωσε στοιχεία
2021 65.023.879,11 65.110.795,63 Δεν έδωσε στοιχεία
ΣΥΝΟΛΟ 351.507.724,39 257.038.057,09
ΟΦΕΙΛ. ΔΙΑΦΟΡΑ 94.469.667,30

Εκτός από τα παραπάνω οφείλεται στο ΑΚΑΓΕ και το 10% των ετήσιων εισπραχθέντων κοινωνικών πόρων από τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι το 2016 που οι κοινωνικοί πόροι καταργήθηκαν.

Τα έτη έως το 2016 αποδόθηκαν στο ΑΚΑΓΕ λόγω κοινωνικών πόρων 115.748.117,97 €. Ωστόσο με βάση τα στοιχεία που δόθηκαν και που δεν είναι και πλήρη οι συνολικές εισπράξεις κοινωνικών πόρων από τα τέσσερα μεγαλύτερα τότε ταμεία (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΟΓΑ) για το διάστημα 2009 έως 2014 ήταν 7.731.231.163,00 €. Με βάση το 10% θα έπρεπε να δοθεί στο ΑΚΑΓΕ το ποσό των 773.123.116,3 €.

Τέλος δεν αποδόθηκε στο ΑΚΑΓΕ ποσοστό εσόδων του Δημοσίου από την παραχώρηση σε ιδιώτες δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία το ποσοστό αυτό δεν μπορεί να είναι μικρότερο του 70%. Από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι την περίοδο 2014 έως 2019 τα δημόσια έσοδα από την υπογραφή συμβάσεων χορήγησης άδειας έρευνας για υδρογονάνθρακες ήταν της τάξης των 13.000.000, 00 €.

Πρόσφατα